Zależy kim chcesz być po fizyce. Możesz być Kaziem Marcinkiewiczem - wtedy praca będzie naprawdę dobrze płatna

wielu spodziewa się, że po wybraniu "dobrego" kierunku automatycznie dostaną dobrą pracę

i w tym miejscu popełniają błąd, bo oni wcale nie chcą pracować, nie interesuje ich dziedzina, którą będą studiować

może warto wrócić do znaczenia słowa "studiować"
studiować to nie tylko zdobyć wiedzę, ale również tą wiedzę przemyśleć, przetworzyć, przemedytować
przykładem może być historia, studiować historię, to nie tylko poznać fakty, ale tez umieć wyciągnąć z tych faktów wnioski i umiejętnie przedstawić je w publikacji - wspaniałym przykładem jest Norman Davies, który już w pierwszej swojej pracy (Orzeł Biały Czerwona Gwiazda) wyciągnął nowe wnioski i opisał je tak dobrze, że czyta się to jak prozę

innymi słowy nie jest ważne, co będziesz robić, ale jak to będziesz robić
odrzuć konsumpcyjny sposób myślenia - "dobre studia = dobrze płatna praca", ale wybierz coś, co cię naprawdę interesuje

Nie do końca kotku... O ile oczywiście dobre studia niekoniecznie równają się dobrze płatnej pracy, to złe (w rozumieniu - niezbyt chodliwa dziedzina) studia równają się prawie zawsze źle opłacanej pracy lub jej braku. To nie do końca tak, że studiować należy tylko to, co kogoś pasjonuje - mnie osobiście leniuchowanie pasjonuje, ale takiego kierunku nie widziałem. Należy trzeźwo patrzeć na to, jaka jest sytuacja na rynku pracy, a następnie, biorąc pod uwagę swoje zainteresowania, wybrać odpowiedni dla siebie kierunek.

jednym z błogosławieństw jest robić to co się lubi i dostawać za to kasę

ale to prawda, historia nie jest dziś "dobrym" kierunkiem, bo mamy wielu historyków, ale czy to znaczy, że jeżeli mnie pasjonuje historia to nie powinienem iść na te studia?

oczywiście zawsze można pracować by zarabiać, a to co się lubi robić w wolnym czasie

Szczerze? Jako podstawowe - nie. Dużo lepiej wybrać coś powiązanego (lub coś innego, co chociaż częściowo Cię interesuje) i co zapewnia duże pieniądze (lub daje sporą możliwość ich otrzymywania), a historią zajmować się raczej w czasie wolnym lub wybrać później jako drugi kierunek/drugie studia.

Zazwyczaj nie jest tak pięknie i kolorowo, że po niby to ciekawym i dość atrakcyjnym kierunku studiów znajdzie się dobrą i oczywiście dobrze płatna pracę.... Weźmy np. takie inwestycje i nieruchomości - wszyscy na prawo i na lewo gadają że taki super kierunek i jaki przyszłościowy. Tylko że rzeczywistość sprowadza nas na ziemię - nie mając jakichś "pleców" i tak nie zawojujemy świata, bo ludzie nie chcą brać studentów nawet na bezpłatne praktyki, a co dopiero przyjąć do pracy......

Martycja, tutaj się mylisz. Napisałaś to bardzo ogólnie, tak więc nie wiem, czy nie pisałaś tylko o swoim kierunku, ale jako przyszły sieciowiec czy programista, mogę powiedzieć, że na żadnej z tych specjalności nie ma problemów z płatnymi praktykami, i to u takich gigantów jak google czy m$.

No, dla 100 osób z całego świata albo coś takiego. To nie tak, że każdy student informatyki pisze sobie do Google/Microsoftu, a oni następnego dnia przysyłają mu terminy stażów...

Do google bardzo ciężko się dostać gdyż cieszy się reputacją najlepiej dbającej o pracownika firmy na świecie. Ponoć wiąże sie to naprzykład z przedszkolami dla pracowników i innymi pierdołami w tym dużymi zarobkami. Chyba nawet nie wiesz że wysłać resume tam zaraz po studiach to tak prawie jak wrzucić je w studnie, no chyba że jesteś akurat tą wybitną jednostką która już na studiach powygrywała wszystkie największe światowe konkursy. Można się tam dostać z dobrym resume i PLECAMI albo ze słabym resume i PLECAMI. Krótko mówiąc bez PLECÓW ciężko tam się wcisnąć

Poznałem tydzień temu młodego matematyka, Polaka, który jest profesorem na małej amerykańskiej uczelni. Opowiadał, że w Google proponowali mu $150.000 rocznie - bez względu na lokalizację pracy - na przykład w Polsce. Ale powiedział też, że programistów i informatyków to oni tam wcale dużo nie potrzebują - w końcu każdego da się nauczyć kodować, nie jest to coś specjalnego. Głównie pracują dla nich fizycy i matematycy, po doktoracie, którzy potrafią coś twórczo wymyśleć. Cała reszta to "roboty", wcale nie mają jakiejś super pracy czy zarobków (chociaż z drugiej strony może na warunki Polskie to robi wrażenie).

Tak więc może nie narzekać na brak "pleców", a wygrać kilka ogólnoświatowych olimpiad matematycznych?

Że ja na to wcześniej nie wpadłem Elohim tylko kilka olimpiad hehe . Nawiasem mówiąc drugim moim kierunkiem jest matematyka, ale to czego uczą na późniejszych latach to już ciężko nazwać matematyką to jest hmm... coś zupełnie innego.

To jest przedstawianie świata liczbami:
-"Kochanie co chcesz na sniadanie"
-"(tutaj wstaw wyrażenie z wieloma zmiennymi o których i tak nie masz pojęcia a żeby rozwiązać to równanie to i tak potrzebujesz najpierw znać odpowiedź)"

A prawdziwa sztuka polega na znalezieniu odpowiedzi nie posiadając jej. Wtedy to jest prawdziwy matematyk

(trochę archeologia, ale nie bijcie, może temat/dział odżyje)

Ja studiuję Inżynierię Materiałową, w połowie trzeciego roku jestem i podzielę się tym, co mi profesorowie mądrego opowiadają o moim kierunku a z czym się zgadzam, bo sens i logika jest w tym co mówią. A mianowicie...

Inżynieria Materiałowa, czy ogólnie opracowywanie i rozwój materiałów o co raz to lepszych własnościach jest czynnikiem popychającym całe cywilizacje, wyznaczającym epoki. Czyż nie od używanych materiałów wzięły swoje nazwy Epoka Kamienia, Brązu, później Żelaza. Teraz mówi się o Epoce Krzemu a w latach '40 XX wieku wydawało się, że nastąpi Epoka Aluminium (tak duże nadzieje wiązano z Duralami, lekkimi a wytrzymałymi stopami, którym to zawdzięczały Messerschmitty swoją zwrotność). Można mówić o materiałach budowlanych i konstrukcyjnych, ale także o tych, które znajdują zastosowanie w innych dziedzinach życia. Żarowytrzymałe stale pozwalają na rozwój bardziej ekologicznej energetyki, biomateriały stosowane w implantach zapewniają zdrowie wielu ludziom, co raz to dziwniejsze materiały stosowane są na wyświetlacze. Kiedyś lampa oscyloskopowa, później kolorowy kineskop, LCD, plazma, OLED, eInk. Niejednokrotnie właśnie kwestie materiałowe są "wąskim gardłem" blokującym realizację ambitnych projektów. Łatwiej czasem coś wymyślić niż znaleźć materiał, z którego można to wykonać (mógłbym dłuuugo pisać jak to działa w energetyce jądrowej).
Nie neguję, że rozwój informatyki zmienił znacząco oblicze świata w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. Ale nie byłby on możliwy, gdyby nie coraz wydajniejsze komputery i postępująca miniaturyzacja. Wielkie zasługi ma medycyna i farmakologia, dzięki którym niektóre choroby udało się wyeliminować a z wieloma innymi nauczono się radzić.

Po studiach takich jest robota, zazwyczaj dobrze płatna. Można pracować w mniejszej firmie i mieć dobrą płacę, można się postarać i pracować w dużej firmie i zarabiać miesięcznie pięciocyfrowe kwoty.

Oczywiście co kto lubi. Studia łatwe nie są, same się nie zrobią. Nie jest to "Wydział Gier i Zabaw", ale w końcu nie o to chodzi, żeby się prześlizgnąć, ale żeby się czegoś nauczyć. Ponadto wieść niesie, że absolwenci Inżynierii Materiałowej są najbardziej zadowoleni ze swoich studiów na tle innych kierunków (źródło: [tu] i szerzej [tutaj])

Pozdrawiam
Cant

Nie lubię podziału na kierunki przyszłościowe i nieprzyszłościowe z jednego względu, to nie jest tak, że jak się skończy jakiś kierunek to z automatu zacznie się dobrze zarabiać. Można skończyć studia i nie mieć zielonego pojęcia o tym, co się studiowało, albo nawet ucząc się niewiele de facto z tego rozumieć. Nie ma co wszystkich hurtem pchać na przyszłościowe studia, bo żeby rzeczywiście robić coś z tym związanego to trzeba po pierwsze to lubić, a po drugie mieć do tego talent.

moim zdaniem wszystko zależy od podejścia, siły przebicia no i szczęścia niestety... Znam takich co skończyli prawo i kilka lat są już bez pracy a i takich co skończyli, dajmy na to, socjologię i ładnie w tym momencie zarabiają. No i fakt - trzeba lubić swój zawód, interesować się nim, to jest trochę klucz do sukcesu

Genetyka ew. seminarium