Pamiętam, jak namiętnie czytałam "Anie z Zielonego Wzgórza" i jej kontynuacje. Do tego "Pinokio", który zresztą stanowił opowieść mnie przerażającą (zawsze bałam się, że też zmienię się w osła)

"Dzieci z Bullerbyn" - tą książkę przeczytałam, bodajże, 5 razy. Byłam nią zachwycona. Do dziś leży w moim małym zbiorze i przypomina słodki smak dzieciństwa

ksiazkami mojego dziecinstwa byla cala seria 'ani z zielonego wzgorza' lucy maud montgomery. do dzis wspominam te autorke z wielkim sentymentem i chyba jeszcze do niej wroce na starosc . z niecierpliwoscia czekalam az ojciec kupi mi nastepny tom ( bo to on zarazil mnie czytaniem ). mysle ze pozycje tejze autorki korzystnie wplynely na ksztaltowanie mojej osobowosci

Ja za to pamiętam 0:1 do przerwy, Księgę urwisów, Sposób na alcybiadesa. I wiele wiele innych ja zacząłem dość wcześnie czytać jak na moje pokolenie i nie jestem w stanie wypisać pierwszej książki ale te zapadły mi szczególnie w pamięci z książek które przeczytałem będąc dzieckiem.

Gdy zaczęłam się zastanawiać nad książkami z mojego dzieciństwa, stwierdziłam, że większość z nich to literatura... raczej dla chłopaków Czytałam książki z serii o Tomku Wilmowskim Szklarskiego, Niziurskiego (niezapomniany "Sposób na Alcybiadesa"), bardzo lubiłam przygody Pana Samochodzika Nienackiego i książki Bahdaja ("Wakacje z duchami" to było coś). Ale do mojego dzieciństwa należy również cykl o Anii z Zielonego Wzgórza L. M. Montgomery i "Jeżycjada" Musierowicz - uwielbiałam te opowieści za ich ciepło i nadal je lubię.

Ja do tej pory wspominam jak wspaniale czytało się Alfreda Hitchcocka "Przygody trzech detektywów" Nad tymi książkami mogłem siedzieć godzinami , Do tego bardzo podobały mi się takie lektury z podstawówki jak "Karolcia" Marii Kruger i oczywiście seria Ani z zielonego wzgórza.

Ulubione książki mojego dzieciństwa to cykl Ani z Zielonego Wzgórza i "W pustyni i w Puszczy", uwielbiałam je po prostu, z reszta "Anię z Zielonego Wzgórza " inne książki L.M. Montgomery mogłabym czytać i teraz

Bezapelacyjnie "W pustyni i w puszczy" - główna, wielokrotnie czytana lektura między 8 a 14 rokiem życia. Na miejscu drugim "Dzieci z Bullerbyn" i Muminki.

Z dzieciństwa pamiętam jeszcze książkę "Porwanie Baltazara Gąbki". Zapadła mi w pamięć jako niezwykle oryginalna opowieść, z wieloma tajemniczymi wątkami i sekretem do odkrycia. Ostatnio, wspominając dzieciństwo, powróciłam do tej właśnie lektury. Zadziwiła mnie mnogością aluzji do poprzedniego ustroju, wielością metafor i odniesień... Odkryłam ją po ra drugi, tym razem jako opowieść tłumaczącą najmłodszym zawiłości otaczającego je świata i specyfikę komunizmu.

Pierwszą książką jaką przeczytałem z własnej, nieprzymuszonej woli (lektury szkolne były na mnie wymuszane niemal siłą - nie zawsze byłem za pan brat z książkami) była "Wakacje na guziku" by Lucyna Skompska. Pamiętam z niej tylko tyle, że opowiadała przygody grupki przyjaciół, którzy spędzali czas na wyspie w kształcie guzika... czyli niewiele. Nawet tego nie pamiętałem, dopóki nie znalazłem tego wątku.
Dopiero parę lat później, kiedy w moje ręce trafił "Powrót do przyszłości" by George Gipe & Craig Shaw Gardner, zacząłem czytać niemal hurtowo.

Nie wszystkie już pamiętam, ale na pewno seria powieści Alfreda Szklarskiego o Tomku Wilmowskim. I jeszcze "Dzieci z Bullerbyn" i "W pustyni i w puszczy".

Książką mojego dzieciństwa były niewątpliwie "Dzieci z Bulerbyn" i "Porwanie Baltazara Gąbki". Jedyny utwór, który mocniej zapadł mi w pamięć to "Baśń o Stalowym Jeżu" Jana Brzechwy (aż łezka kręci się w oku ).

Całe dzieciństwo czytałem książki Maya... po kilka razy... Szkoda, że teraz nikt takich nie pisze tylko jakieś fanatastyczne pierdoły... Choć znalazłem coś, trochę w tym stylu właśnie, na http://limmberro.blogspot.com Autor publikuje powieść w krótkich częściach... "Epopeja polsko-indiańska" Polecam!

Ostatnio wygrzebałam książkę, która uwielbiałam w dzieciństwie - "U złotego źródła", czyli baśnie polskie. Leprze niż wszystkie Dineye razem wzięte.

Maya czytałem wszystko co było (nie wspominając o Niziurskim, Szklarskim, Bahdaju czy Ożogowskiej). Z tymi "pierdołami" to pojechałeś. Tolkien, Lewis, Lem, Zahn, Zelazny, Asimov Verne to nazwiska, które jak najbardziej miło wspominam z mojej młodości.

Książkami mojego dzieciństwa była seria "Harry Potter", oprócz tego "Ania" i "Artemis Fowl"