Chyba najbardziej z dzieciństwa pamiętam "Dzieci z Bulerbyn" , "Akademię Pana Kleksa"
i serię Alfreda Szklarskiego "Tomek ..",
W nastepnej kolejności musialabym wymienić masę tytułów bo od książek zawsze trudno było mi się ,,oderwać".

Hmm..książki z dzieciństwa... Zdecydowanie Kubuś Puchatek, Akademia Pana Kleksa, Oto jest Kasia, Karolcia, Dzieci z Bulerbyn, Ania z Zielonego Wzgórza. Najbardziej pokochałam Kubusia Puchatka. Świetna książka i moim zdaniem nie jest ona przeznaczona tylko dla dzieci.

Moja ulubiona książka, kiedy byłem jeszcze w podstawówce to zdecydowanie Przypadki Robinsona Crusoe. Polecam wszystkim miłośnikom książek przygodowych, w końcu to najbardziej znana książka daniela Defoe. zachęcam do lektury!

Przygody Doktora Dolittle, Pinokio i Crusoe - do każdej zabierałem się będąc zmuszanym do lektury lub z nudów a gdy już zacząłem lekturę to każdą kończyłem w jeden dzień stając się powoli molem książkowym klasyka ma MOC

Książki mojego dzieciństwa? Zależy, czy rozumiane jako to co słuchałem, gdy mi czytano, czy sam czytałem. Do pierwszej kategorii zaliczam głównie baśnie: Andersena, czy braci Grimm, zbiór bajeczek polskich poetów pt. "Kto ukradł choinki" (dotąd pamiętam okładkę - niebieska, taki kwadracik o wymiarach około 15x15cm i objętości około 120-150 stron. Na okładce narysowana chatka na kurzej nóżce i czarny kot). Natomiast sam swoją przygodę z czytelnictwem zacząłem (chyba) od dwóch książek Alana Aleksandra Milne: "Kubuś Puchatek" i "Chatka Puchatka".

jeśli chodzi o książki które mi czytano to właśnie baśnie Andersena, "Koziołek Matołek"
a z tych co ja już czytałam to uwielbiam do tej pory "Dzieci z Bullerbyn" no i "Ania z Zielonego wzgórza".

Muminki, Koziołek Matołek, Alicja, Małpka Fiki- Miki... kiedy sama zaczęłam składać to: "Przez różową szybkę" i niezapomniane "Sceny z życia smoków". Pamiętam jak w 5-10-15 czy Teleranku czytano tą książkę. Lekko żenujące dzieciństwo w PRL

Teraz już nie mam tyle czasu i chciałbym być znowu tym dzieciakiem, ktory czytał kilka książek tygodniowo. Czytałem właściwie "wszystko". Najbardziej przyżywałem Faraona - Prusa. Drapieżców - Goździkiewicza, Quo vadis i W pustyni i w puszczy- Sienkiewicza i . Najśmieszniejsze jest to, że często czytalem w podstawówce lektury z liceum i oczywiście odkrywałem je na nowo, mimo że często już mi się nie chciało....

A moja "pierwsza" Tajemnica Skrzaciej Doliny. Do dzisiaj mogę naszkicować nawet okładkę choć już jej nie mam. No i historie spod znaku Pana Samochodzika plus mnóstwo powieści o Indianach z mistrzem Mayem na czele.
A może ktoś podpowie mi kto pisał o przygodach Wielkiego Bobra (Dziki Zachód) bo nie mogę sobie przypomnieć autora a to były właśnie książki mojego dzieciństwa.

Ja również uwielbiałam i nadal uwielbiam Pana Samochodzika i Maya. Ich książki poprostu się "łyka" jednym tchem :) a oprócz tego cała masa lektur szkolnych...

Dzieci z Bullerbyn, baśnie Andersena, Godki Śląskie, Baśnie Świata i Bajki Charlesa Peraulta (szczególnie Ośla skórka) - to były pierwsze czytanki. Potem Wakacje z moją babcią, Latajacy detektyw - moje ulubione. Następnie były powieści Niziurskiego, Ożogowskiej, Ania z Zielonego Wzgórza cała seria, Sławetna XII b (nie znam autora, jakaś Węgierka), no i Musierowiczowa (do tej pory czytam). Siesicka, wszystko, co napisała, począwszy od Dziurki od klucza, poprzez Zapałkę na zakręcie i Jezioro Osobliwości. Minkowski i jego portrety, słyszałam, że Krzysztof jest osiągalny jako audiobook. Największym hitem nastolatki były Słoneczniki Snopkiewiczowej, a innymi ukochanymi powieściami z tamtego okresu były - Seglinde Dick "Ostatnia przeszkoda", Anny Glińskiej "Gdzie moj dom", Zofii Woźnickiej "Skalista Kraina Katalonii", "Zaproszenie" oraz "Paryskie stypendium". Na wakacje dostałam od mamy Większy kawałek Swiata i Zwyczajne życie Chmielewskiej i "wsiąkłam" w tę autorkę na dobre do dziś. Teraz zdarza mi się czytać te same powieści, co moje dzieci, fantastyczne przypadki Rudolfa Fabickiej (w kilku cześciach, prześmieszne!), Ewy Nowak seria dla młodzieży począwszy od Diupy i Tylko nie mięta oraz Kosmowskiej (wiedzieliście, że piszę też dla młodzieży?) Buba. Pisząc tego posta wywlekłam te wszystkie książki z półek i chyba sobie poczytam.

No cóż Mnie niektórzy nadal nazwaliby dzieckiem...
Od szóstego roku życia czytałam Pottera (moja pierwsza "prawdziwa" książka). Potem, zawsze dużo wcześniej czytałam lektury. W drugiej klasie czytałam "Anię z Zielonego Wzgórza" i "W pustyni i w puszczy". Bardzo wciągnęły mnie też książki Szklarskiego - najpierw seria o Tomku, a potem Złoto Gór Czarnych.
W starszych klasasch podstawówki czytałam m.in. Quo Vadis. Potem krótka fascynacja Thrillerami, czy kryminałami (Deaver i Brown), po czym Fantastyką (byleby nie Sci-Fi) trwająca do dziś Colfer, Sapkowski, Pilipiuk, Tolkien...
Oczywiście między tymi lekturami przewijały się książki typu "Plotkara" - coś na nudę, ale nie mające dla mnie większego znaczenia.

Pierwszą książką jaką pokochałam i którą mi czytała Mama było ' W pustyni i w puszczy' Henryka Sienkiewicza.
Jak już się sama nauczyłąm czytać była taka seria o Martynce ...
A później 'Mała księżniczka' i cały cykl o Ani z Zielonego Wzgórza

Książki mojego dzieciństwa to " Pan Samochodzik" oraz wszystko co miało tygryska na okładce (wydawmictwa MON) ale najbardziej utkwiła mi w pamięci "Saga o Ludziach Lodu" Margit Sandemo - jak dostałem książkę do ręki to nie puściłem jej puki nie przeczytałem do końca.

Ubik - tak poznałem mistrza...

Edit by Mori: +1 za spam. Proszę sobie takie 'posty' darować albo wysyłać do znajomych komórką.