Ostatnio przeczytałam Kena Wilbera "Śmiertelni,Nieśmiertelni"i chociaż wcześniej sięgałam już po jego książki to nie mogłam przebrnąć do końca.A teraz jestem naprawdę zachwycona jego opowieścią o zmaganiu się ze śmiercią a przede wszystkim o miłości i o życiu ,które zmienia się wraz z dojrzewaniem tej miłości i niesamowitym ,wspólnym przeżywaniu ostatnich chwil w tym fizycznym świecie.

Dostałam na urodziny "Długą drogę w dół" Nick'a Hornby'ego. I niedawno zaczęłam ja czytać. Ale nie wiem co koleżanka chciała mi powiedzieć poprzez kupienie tej książki ;p

Skończywszy Zabójczy spadek uczuć biorę się za Wojnę kwiatów Teda Williamsa.

a ja zabralem się za kolejna ksiażkę davida morrella - droga do sieny

Był taki czas- dawno temu, że przeczytałem dużo Jej książek. Lektura lekka i przyjemna, ale powiedziałbym, że nie najwyższych lotów. Ale wcale nie twierdzę, że nie warta zachodu. Ot- jeśli chcesz miło spędzić czas, nie myśląc cały czas o tym co czytasz...
Ja w tej chwili usiłuję przebrnąć przez "Rok 1956" Pauliny Codogni. Książka pisana w oparciu m. in. archiwa IPN.
Od czytelnika chcącego, żeby coś mu pozostało z lektury wymaga dużego skupienia. Ciezo się czyta, ale uważam, że powinniśmy znać naszą historię.

Mario Vargas Llosa "Rozmowa w Katedrze" - absolutna do-sko-na- łość. Aczkolwiek trudnawo się czyta, ze względu na formę.

Mansfield Park - Jane Austen. A byłam pewna, że przeczytałam już jej wszystkie książki^^

Powtórka lektur od gimnazjum przez liceum aż do czasów studiów
A z tych bardziej przyjemnych to Imię Róży

"622 upadki Bunga" - jako, że uwielbiam postać Witkacego i jestem zafascynowana zarówno jego twórczością malarską, jak i literacką.
Jednocześnie - "Orlando" Virginii Woolf (także fascynacja).

Rewelacyjna, prawda?

Ja obecnie zaczytuję się w moim ukochanym Somozie i jego "Trzynastej damie". Wiecie jak to jest, z jednej strony nie jesteś w stanie wypuścić książki z rąk i nie możesz się doczekać żeby przeczytać kolejną stronę, a z drugiej chciałbyś/chciałabyś, żeby nigdy się nie kończyła, żebyś mógł/mogła czytać ją do końca świata. Tak właśnie czuję czytając którekolwiek dzieło Somozy.

" Bolesław Chrobry" Gołubiewa. Kolejny raz , juz nie pamietam który. Bo do dobrej książki mus wrócić:-)

Czytam teraz seriami po raz wtóry Kapuścińskiego. Taki z niego gawędziarz, że do jego prozy można wracać bez końca. Można podejść do niego lekko łatwo i przyjemnie, a można też wnikliwie i refleksyjnie. Niezależnie w jaki sposób ugryziemy jego relacje, zawsze odejdziemy syci.

A w międzyczasie szukam sobie tytułów po które można by sięgnąć i ten Somoza brzmi dosyć interesująco. Oceniając po fabule "Jaskinia filozofów" to może być książka w stylu "Imienia Róży" a więc świetna... Czy właśnie za "Jaskinię..." się zabrać, czy też jakiś inny tytuł?

Revolutionary Road by Richard Yates, lub jak kto woli polskie tłumaczenie, które mi siwych włosów przysporzyło Droga do szczęścia. Na początku myślałam sobie, co ja zrobiłam w poprzednim życiu, ze muszę czytać (nigdy nie odkładam raz zaczętej!) taką mroczną i smutną książkę o toksycznym związku. Teraz, kiedy pod koniec, uważam, ze świetna i warta uwagi.
W tak zwanym miedzy czasie Talki w wielkim mieście, zbiór felietonów Leszka Talko i Moniki Piątkowskiej - lekkie, dowcipne, trafne, po prostu świetne.
W kolejce The Secret Scripture Sebastiana Barry'ego (nominowany do Man Booker Prize 2008), dzieje się na moim terenie, w miastach, które dobrze znam, tym bardziej nie mogę się doczekac.

"Cień w środku lata" D. Abraham. Nie jest złe, czyta się w miarę szybko, ale trochę mnie denerwuje, że wszystkie te intrygi są podane na tacy, nie ma żadnej tajemnicy i żadnej frajdy z odgadywania zamysłów bohaterów.
Za mną "Ragnarok 1940" Mortki. Nabrałam niesamowitej ochoty na "Miecz i kwiaty" - mam nadzieję, że będą tak samo rewelacyjne.

W chwili obecnej jestem w trakcie czytania serii D.Webera - Honor Harrington. Jest to znakomia fantastyka dla młodych i tych trochę starszych. Zaskakujące zwroty akcji, znakomite tempo, przedstwienie w sposób bardzo emocjonujący sylwetek bohaterów cyklu oraz doskonałe opisy scen walk gwarantują czytającemu, że będzie chciał bardzo szybko zapoznać sie z całym cyklem o przygodach Honor Harrington. Zapewniam, że warto.
Wigo