Przeczytałam Najstarszego kilka dni temu i zgadzam się z tymi, którzy twierdzą, że w niektórych momentach był denerwujący. Wszystko byłoby ok, gdyby mi cały czas nie wciskali jakichś nużących udziwnień:) Mimo to obie mi się podobały. (Ale na następny tom nie będę warować pod księgarnią:) )

Troche banalne są te ksiazki, ale w sumie czego sie mozna spodziewac po nastoletnim autorze? Czyta sie bardzo przyjemnie, ale nie wnosi chyba nic nowego ta ksiazka. Wbrew wszystkiemu zamierzam przeczytac trzecia czesc... o ile wyjdzie w ogole :d

Powiem wprost SZAŁU NIE MA, ale i tak jest nieźle. Co prawda od samego początku czuje się że książka pisana jest przez osobę mało doświadczoną jednak chłopak i tak całkiem dobrze sobie poradził jak na nastolatka. Jego postaci są dość płytkie (może z wyjątkiem Rorana) jednak widać że z kolejną częścią jest coraz lepiej i ciekawiej. Jakoś szczególnie nie polecałbym tej książki innym czytelnikom, są inne lepsze i ciekawsze, ale i tak sięgnę po kolejne części

Mam pytanie kiedy pojawi się w Polsce 3 część i jaki tytuł będzie nosić 4?

Czuć, że ta ze obie te książki są pisane przez młodego i niedosiadczonego pisarza. Mimo wszystko obie czesci czyta sie nawet przyjemnie ale nie jest to literarura najwyzszych lotów. Za duzo w tym wszystkich podobienśtw do kalsyków literatury fantasy. Znow głowny bohater jest potomkiem jakiegos antybohatera, ponownie głowny bohater zakochuje sie w osbie z kotrą byc nie moze i oczywiście baheter jest ostatnim z jezdzców smoków lub pierwszym znowego pokolenia... inaczej mowiąc powtarzanie tego co juz było.

Hej tom 3 wychodzi w Polsce 18 listopada tego roku więc do premiery zostało już niewiele. Co do 4 tomu to chyba jeszcze nie ogłoszono oficjalnie jego tytułu POZDRO

Przeczytałam oba tomy i o ile pierwszy wciągnął mnie na tyle, że w 2 dni go pochłonęłam, to "Najstarszego" czytałam jakby ze znudzeniem, tylko po to, żeby wiedzieć co się wydarzy. Świat banalny- magia, smoki, elfy, krasnoludy i inne stworzenia mniejsze czy większe, ale przyjemnie się to czyta. No, nawet przyjemnie czytało mi się "Eragona", bo w "Najstarszym" czegoś mi zabrakło, a na dodatek nie pamiętam co się w nim działo. Czytałam to jak podręcznik do nielubianego przedmiotu: powoli, z głową na dłoni i lekko opuszczonymi powiekami, które czasami się zamykały, że nawet stron nie chciało mi się przerzucać. Czekam na 3 tom i mam nadzieję, że zetrze on niemiłe wrażenie po "Najstarszym".

Przepraszam, czy ja dobrze rozumiem że będzie wydany 4 tom? Jeśli tak, to dla mnie jest to jasny znak, że pachnie tu mocno komercją (poprawcie mnie jeśli się mylę). Na trzeci tom i tak już dostatecznie długo było trzeba czekać, a powiem szczerze nie spodziewam się niczego wspaniałego (chyba że Paollini naprawdę dorósł literacko). jakkolwiek 3 tom przeczytam dla zasady (chyba że będzie tak źle że się nie będzie dało czytać) ale do 4 chyba już nie dotrę. (przepraszam za sianie defetyzmu)

moim skromnym zdaniem książki nie są na tyle złe, żeby od razu po pierwszej części odrzucić ciąg dalszy, ale raczej nie są również na tyle dobre, by zafascynować treści, atmosferą i przesłaniem. Ot, taka sobie powieść dla osób, które akurat sięgnęły po nią. Po przeczytaniu pierwszych 2- óch tomów nie czekam jakoś niecierpliwie na kolejną, trzecią, choć z pewnością w swoim czasie ją również przeczytam. Liczę również na to, że autor nie poprzestanie tylko na tej serii - doświadczenie literackie i pisarskie zdobywa sie z wiekiem, więc może w przyszłości i to niedalekiej pojawi się coś jeszcze lepszego jego twórczości...

Mi osobiście książki bardzo się podobały, ale chyba jednak najbardziej Eragon. Najstarszy nie wzbudza już u mnie tylu przeżyć ale jako książka nie jest zły. Co do trzeciej części to nie mogę się doczekać:)

Przeczytałam obie książki przeszło rok temu i sądzę, że największą wadą "Dziedzictwa" jest jego przewidywalność. Paolini nie wysilił się zbytnio, jeśli chodzi o fabułę. A motywy "gwiezdnowojenne" są dla mnie osobiście wielce irytujące ;]
Eragon to według mnie taki kolejny męczennik w literaturze, chłopak-heros próbujący pokonać zło świata... Dlatego za nim nie przepadam. Jeżeli jednak mam wskazać jakiś pozytyw to jest nim... Solembum. Kotołaki nie kojarzą mi się uciążliwie z SW czy Tolkienem ;p

Mnie tez ta książka nie zwaliła z nóg. Czyta się szybko, fabuła przeciętna, gdyby nie Angela, Solembum i fakt, że skoro już zaczęłam czytać ten cykl, to chciałabym wiedzieć jak się skończy i czy zginie ten, kto myślałam, to na pewno nie przeczytałabym Najstarszego ani nie zamierzała czytać trzeciej części.

Przeczytałem Eragona , przeczytałem Najstarszego więc i pozostałe pewnie przeczytam ale raczeje nie robi na mnie wrażenia cała ta bajka o smokach magach itp. Z jednym wyjątkiem podoba mi sie bardzo posta Rzorana jest ona znacnie głębsza od eragona i o niebo bardziej interesująca.

Czytałam obie książki i uważam że choć nie są wybitne to nie trzeba na nich od razu wieszać psów. Mimo to jest tam kilka irytujących rzeczy np.: przewidywalność fabuły w niektórych miejscach, wrażenie że autor wymyślał treść na bieżąco podczas pisania, bez żadnego dalekosiężnego planu. Jednak zwarzywszy na młody wiek autora szanuję go za to że potrafił wymyślić inny obraz elfów smoków i magii i całkiem nieźle go przedstawić, choć moze nie czekam z niecierpliwością na część 3 cyklu.

Paolini młody autor o dużych ambicjach pewnym potencjale no ale bądźmy szczerzy jeśli polscy autorzy fantastyki mieli by podobne możliwości marketingowe jak on w chwili obecnej książki panów Piekary czy Pilipiuka sprawozdawałby sie lepiej niż nastolatka ze stanów. Czytałem oba dotychczasowe tomy Tej trylogii która stała sie już saga bo jak czytamy na oficjalnej stronie autora będzie tez 4 tom i sadze ze momentami ma przebłyski w pierwszym tomie drugi jest zbyt przewidywalny. z ocena całości poczekam do ostatniej (4) części dziedzictwa.