w SB widze nic nie wskorałem no to tutaj probuje, seria ma juz troche tomow, a ze nie mam teraz co czytac to sie za nia wezme, tylko od czego zaczac ??? Od samej ksiegi ??? Moze od cyklu o Bauchelainie i Korbalu Broachu ??? A moze jeszcze najnowsze dzieło Ian Cameron'a Esslemont'a ???

Plz o szybka odpowiedz bo od południa nudze sie jak mops, a zaczynac od srodka to głupio :/

No zapewne od "Ogrodów księżyca":

http://biblionetka.pl/zbior_ksiazek.asp?id=2979

no ktory tom jest pierwszy to ja wiem czyli te 2 inne serie pozniej czytac ???

Możesz zacząc od tego co czytasz, czyli od "Ogrodów Księżyca"
Albo rozpocząc od niedawno wydanej "Noc Noży" Ian Cameron Esslemont. Jest to swoiste uzupełnienie 1 tomu i zarazem akcja dzieje się jeszcze przed 1 tomem gdzie wyjaśnione jest co sie stało z cesarzem w Malazie. Po przeczytaniu 1 tomu już sam tytuł Noc Noży powinna ci coś mówić. Więcej nie będę przed tobą odkrywał. A czytaj w takiej kolejności:

* możesz ale nie musisz "Noc Noży" - Ian Cameron Esslemont
* tom 1: Ogrody Księżyca
* tom 2: Bramy Domu Umarłych
* tom 3, część 1: Wspomnienie lodu: Cień przeszłości
* tom 3, część 2: Wspomnienie lodu: Jasnowidz
* tom 4, część 1: Dom Łańcuchów: Dawne dni
* tom 4, część 2: Dom Łańcuchów: Konwergencja
* tom 5, część 1: Przypływy nocy: Misterny plan
* tom 5, część 2: Przypływy nocy: Siódme zamknięcie
* tom 6, część 1: Łowcy kości: Pościg
* tom 6, część 2: Łowcy kości: Powrót

tom 7, czesc 1: Wicher smierci: Imperium

wlasnie wyszedl

Cały cykl przeczytałem praktycznie w formie ebooków wgrywanych na telefon, który do tego stopnia mnie wciągnął, że najnowszy tom Wicher Śmierci: Imperium nabyłem i przeczytałem w tradycyjnej formie książkowej. Ericsson wciąż trzyma bardzo dobry, wysoki poziom. A co do kolejności każdemu proponowałbym zacząć od Ogrodów Księżyca i dopiero po przeczytaniu paru tomów wrócić do Nocy Noży jako formy przerywnika.

Zacząc należy, tak jak o tym wspominali poprzednicy od 1-go tomu, czyli "Ogrodów Księzyca". Jeśli tego nie zrobisz, możesz się trochę pogubić w treści książki. Kolejne tomy dzielą ze sobą bohaterów, miejsca, itd. Wątków jest mnóstwo. Nie wiem jak Erikson nad tym jeszcze panuje, ale miejmy nadzieję, że dokądś to dązy
Acha, i mimo, że "Podpalacze Mostów" porozłazili się po różnych krainach, i pojawiło się sporo innych bohaterów, to nadal darzę ich największą sympatią

T

esselmona w sumie mozna czytac bez znajomosci eriksona, ale duzo sie traci. w sumie to jest troche fanfik, a nie osobna powiesc. ale ciekawa, zwlaszcza wyjasnienie co stalo sie z osobista ochrona cesarza i skad wzielo sie imperium.

Nieważne z którego końca zaczniesz,i tak będzie to jedna z najlepszych historii jakie przeczytasz:)

Fakt. Szkoda, że tak wolno wychodzi. Kiedyś będę musiał to przeczytać ciurkiem. Te długie odstępy powodują, że niektóre wątki mi uciekają.

Ten temat chyba nie jest o Malazańskiej tylko o tym od czego zacząć ją czytać(dlatego założyłem osobny temat o samym cyklu a nie od czego zacząć bo jedyna sensowna rzeczą jaką tu mogę napisać to od ogrodów księżyca i to wyczerpuje ten temat) ale może to ja mam problemy ze zrozumieniem tekstu.
Choć jeśli to jest temat o Malazańskiej to pewnie autor tego tematu strasznie by się ucieszył jakby w nim przeczytał połowę fabuły od ludzi którzy by o niej rozmawiali. Szczególnie że przy tylu częściach ciężko jest nie spoilerować tego co jest w pierwszych tomach.

Sądząc po ostatniej wizycie Fjuczersa to się tym niespecjalnie zmartwi. Nazwę wątku zmieniłem, spojlerować i tak nie można, więc śmiało pisz ale o czymś innym.

Słuchajcie, ja widzę tylko jedno sensowne wyjscie czytania tego cyklu - gromadzicie wszystkie tmoy, i czytacie je jedne po drugim, w niewielkich odstępach czasowych. Inaczj gubi się mnóstwo szczegółów. Ja tak zrobiłem, i nie załuję. I sądzę, że przed każdym następnym wydaniem następnego tomu będe tak robił, by pewne rzeczy mi nie umknęły.

Ja w ogóle nie za bardzo rozumiem jak można czytać jakikolwiek cykl powiązanych ze sobą powieści jakoś od środka albo pomijając niektóre tomy. Przecież w ten sposób czytelnik sam sobie pogarsza książkę. Nie zna bohaterów, nie rozumie ich motywów, nie kuma wszystkich wątków itp. No ale niektórzy tak ponoć potrafią i im to ponoć nie przeszkadza...

Ale tu chyba bardziej chodziło o to, żeby je czytać bezpośrednio po sobie. Osobiście nie uważam tego za jakiś specjalny wymóg, nie sprawiają mi raczej problemu cykle, przy których pomiędzy kolejnymi tomami robię sobie przerwę na inne pozycje. Natomiast czytanie całości cyklu przed każdym kolejnym tomem wydaje mi się strasznie męczącą i nudną rzeczą - chyba już lepiej zrobić sobie jakąś ściągawkę najważniejszych wydarzeń po każdej książce.