Jeżeli chodzi o "Kroniki Wampirów", zatrzymałam się właśnie na Memnochu, którego nie mogę nigdzie znaleźć. Nie znoszę przez to małych miast, będę musiała jechać do Warszawy po tę książkę... Właśnie tak się zaczęła moja przygoda z Anne Rice tak na poważnie. Z nudów kupiłam w Warszawie "Wywiad z wampirem", chociaż czytałam tę książkę setki razy. Za każdym razem kiedy wracam do którejkolwiek z części Kronik, odkrywam ją na nowo. Postać Claudii jest fascynująca, tym bardziej, że ciągnie się przez wiele następnych tomów, między innymi przez Królową Potępionych, Opowieść o Złodzieju Ciał. Jednakże nie jest ona moją ulubioną bohaterką. Według mnie najciekawszą i chwytającą za serce postacią jest Armand i... David Talbot. Armand z powodu swojej rozpaczliwej gonitwy za miłością, a Talbot ze względu na swoją wiedzę, upór i spokój.

moja przygoda natomiast z autorką rozpoczęła sie po obejrzeniu filmu Królowa Potępionych..
choć po przeczytaniu książki zorientowałam sie,że w tym filmie jest sporo błędów..
ale co nie zmienia faktu,że mimo wszystko warto obejrzeć ten film:)

co do jej książek to jak je czytałam -"Kroniki Wampirów",
to naprawde zaczełam sie zastanawiać czy wampiry wogóle istnieją..
i musze przyznać,że nie moge stwierdzić,że ich nie ma..

polecam:)

Moja przygoda zaczęła się od "Kroniki Wampirów", Wywiad z Wampirem...i 2 ukochana Królowa potępionych...No i Lestat.. cudowny cykl...a jakie wyjaśnienia ala historyczne jak powstały wampiry jak żyją wśród nas i jak dają sobie radę przez te wieki:) cudo... polecam^_^

Bardzo dobrze Rice to zaplanowała wielka szkoda że już nie będzie tworzyć książek cyklu kroniki wampirów to chyba najbardziej znane powieści jeśli mówimy coś o wampirach to od razu mi przychodzi na myśl ta książka. Szkoda też że dalsze części książek nie są już dystrybuowane w Polsce po polsku bo mam wielka ochotę poznać dalsze losy Lestata ( chodzi mi o diabła Memnocha).

W Polsce zostały wydane wszystkie tomy Kronik Wampirzych Ann Rice. "Diabeł Memnoch" wyszedł całkiem niedawno. Sugeruje skoczyć na stronę wydawnictwa Rebis.

Zastanawiam się, co Ann robi w horrorach? Przecież to powieść gotycka, w ogóle nie straszna, a to, że wampir jest klasycznym atrybutem horroru to odrobinę za mało. Szalenie lubię graniczące z grafomaństwem (pod wzgledem pisowni) wypociny tej pani. Mam wszystkie jej książki, w dwóch wersjach językowych (bardzo łatwo czyta się ją w oryginale). Niektóre tomy ("Pandora", czy "Armand") czytałam po kilkadziesiąt razy i jeszcze na pewno do nich wrócę. Uwielbiam też cykl o Czarownicach Mayifair, czy jej powieści (polecam wszystkim "Sługę kości"- te porównania między Baiblonem a Nowym Jorkiem... cud, miód i orzeszki ziemne). Jeśli ktoś chce się przestraszyć- autentycznie się bałam na czwartej części "Godziny czarownic" więc polecam.
Styl pani Rice jest bardzo charakterystyczny. Myślę, że najlepszym słowem do jego opisania jest: zmysłowy.

Osobiście przeczytałam tylko "Wiwiad z wampirem" i jestm pod dużym wrażeniem. Mam zamiar kontynuować lekturę kronik wampirów:) Uważam, iż ta autorka przedstawia wampiry w bardziej "ludzki" sposób.. Pokazuje przecież ich uczucia... Chyba wszyscy zgodzą się ze mną, że czytanie "Wywiadu z wampirem" to czysta przyjemność..

zgadzam się przeczytałam prawie wszystkie książki A.R. najbardziej wciągnęła mnie historia czarownic z rodziny Maifaire.. ale bardzo także podobała mi sie seria Kroniki Wampirów, chociaz niestety nie wszystkie udało mi sie dostac w bibliotece..

Ja tez przeczytalam, czrownice z Maifaire i uwarzam to za codo.
Fakt zakonczenie tez jest ciekawe, dosyc orginalne.

Co do Wampirow to nie przeczytalam jeszcze wszystkiego, ale wywiad z wampirem jest ciagle moja ulubiona ksiazka.
To napiecie pomiedzy glownymi bohaterami.
Luis z jednej strony kocha, a z drogiej nienawidzi Lestata.
Sam Lestat nie jest tez tak plytki jak moze sie wydawac, pomimo zapewniania, ze jest szczesliwy jako wampir, to panicznie boi sie samotnosci na wieki.
Klaudia tez mnie urzekla, dojrzala kobieta na wieki uwieziona w ciele dziecka.

Musze przyznac, ze to jedna z lepszych ksiazek, ktore zdarzylo mi sie przeczytac.

Pierwszą częścią kronik wampirów jaką przeczytałam była "Krew i złoto", choć moją ciekawość odnośnie serii wzbudził film "Wywiad z wampirem", o istnieniu książki i całej serii kronik dowiedziałam się dużo później. Książkę "Wywiad z wampirem" uważam za prawdziwą perełkę wśród Książek o wampirach. W kolejnych częściach, zwłaszcza tych o Lestacie wydanych po "Wampirze Lestacie" brakuje mi trochę drania z pierwszej części. Żal mi trochę też tego, że Luis zszedł na dalsze tło powieści. Dwie ostatnie części cyklu rozczarowały mnie zupełnie, to już nie ten sam wampir. Interesujące są za to książki opowiadające o losach innych wampirów.

Jeśli chodzi o film "Królowa potępionych" to oprócz bohaterów niewiele łączy go z książką. To co scenarzysta zrobił z tą historią klasyfikuje go definitywnie do horroru:). Mam nadzieję, że ekranizacja "Opowieści o złodzieju ciał" będzie dużo lepsza.

Wpadła mi w ręce "krew i złoto" Anny Rice.To świetna autorka cyklu o wampirach,gdzie nieśmiertelne ich historie nasączone są przekleństwem ale ociekają erotyzmem podanym w słowach i opisach nie zawsze bezpośrednio.Przygody wampira Mariusa są świetne.Ale to wiedzą wszyscy fani twórczości tej pisarki.

Mentalnym wrzodem na mojej psychice w książkach pani Rice jest Marius. Przemądrzały, wszechwiedzący, rządzący się relikt imperium, który jest żywym dowodem na to, ze mozna działać wszystkim na nerwy i przeżyć. I dlatego "Krew i złoto" przeczytałam tylko z obowiązku, żeby nie miec luk. Dla mnie najsłabsza pozycja cyklu. Już nawet Akasha była mniej irytująca.

Anne Rice znam tylko trzy pozycje- "Wywiad z Wampirem", "Królową Potępionych" I "Opowieść o Złodzieju Ciał". Być może sam pomysł nienajgorszy, ale mi nie leży taki bardzo "uczłowieczony" wampir. Może to wpływ Kinga- Jego wampiry bardziej przemawiały do mojej wyobrażni. Z Lestatem zaś można się niemal zaprzyjaźnić. Jest On czasem bardziej ludzki niż niektórzy ludzie z powieści pani Rice. Świat Mroku wykreowany przez Nią tym samym przestaje być straszny, staje się moim zdaniem trochę groteskowy. Czy o to chodziło? Nie wiem. Ale jeśli tak, to niewiele ma to wspólnego z HORROREM.

Hmm...Próbowałem czytać pierwszą część wampirzej sagi na mobilu - nie dałem rady. Dotarłem gdzieś do 60 procent i odpuściłem. Książka była zbyt rozwlekła,pozbawiona akcji - po prostu nie w moim guście. Nie żądam seksu i krwi tryskających ze stron,ale choć trochę akcji co jakiś czas się przydaje - tu tego nie ma.