Moją pierwsza "samodzielną" książką była jakaś lektura z drugiej klasy podstawówki, o chłopcu, który chciał być pilotem. Dzisiaj nie pamiętam już tytułu, ale doskonale przypominam sobie jaka byłam dumna z tego wyczynu. Za to największe wrażenie wywarły na mnie "Dzieci z Bullerbyn", które później cztałam jeszcze wielokrotnie.

W moją pierwszą przeczytana książkę nikt nie wierzy. Nawet nikt z rodziny. Pamiętacie wydanie biblii w obrazkach dla najmłodszych Taylor Kenneth N.? Ta książeczka ma z 300 stron ja miałem wtedy może 8 lat. Czytałem po kilka stron max 10 ale ilustracje działały na moja wyobraźnie a tekst nie był skomplikowany. Mimo to czytanie było moją słabą stroną, w szkole i po lekcjach nie czytałem obowiązkowych lektur. Może dlatego kiedy skończyłem ostatnią stronę biblii i z duma obwieściłem rodzinie (dumny jak paw) że już przeczytałem całość,to nikt nie uwierzył:)

Dla mnie pierwsza samodzielnie (z własnej woli a nie lektura itp) przeczytana książka to z tego co pamiętam "Tomek w Gran Chaco" Alfreda szklarskiego. Było to jeśli dobrze pamiętam w drugiej klasie podstawówki i od tego zaczęła się moja "Przygoda z czytaniem". Wciągnęło mnie na maksa i przez następne kilka lat pochłaniałem masowo co tylko wpadło mi w ręce z tej tematyki więc powieści Szklarskiego, Moor'a, Cooper'a itp. To były czasy

Tak jak wielu innych nier pamiętam jaką pierwszą książkę przeczytałam Ale sięgając myślą wstecz, pierwszą którą sobie przypominam była "Słonecznikowa dziewczynka" - Opala Renata. Do tej pory pamietam z jakim zaangażowaniem ją czytałam, przeżywając przygody bohaterki tej książeczki. Niestety wydanie było złej jakości i wskutek intensywnego użytkowania ksiażka się "sproszkowała", a ja z uporem czytelniczym domagałam się od świętego mikołaja dostarczenia nowej

Na poczatku seria ksiazeczek Poczytaj mi mamo, ktore czytala mi mama tak czesto ,ze znalam je na pamiec i jesli ktos nas odwiedzil bardzo sie przechwalalam ze umiem juz czytac a w zasadzie recytowalam z pamieci. Jest faktem jednak ze zanim poszlam do szkoly juz umialam czytac (zasluga mamy).
august01 ja ci wierze moja pierwsza ksiazka ktora przeczytalam samodzielnie byla wlasnie Biblia dla najmlodszych, i tak jak ciebie mnie tez zafascynowaly te piekne ilustracje w niej zamieszczone.

Swoją pierwszą książkę pamiętam bardzo dobrze: Puch, kot nad koty Jana Grabskiego. Taka śmieszna książeczka o małym kotku (zgadnijcie jak sie wabił ) żyjącym na wsi w gospodarstwie. Proste i zabawne przygody i sceny z życia małego zwierzaka tak mi się spodobały, że niedługo potem zacząłem pisać własne opowiadanie. Według mnie idealna książka dla małych dzieci. Przeczytałem ją kilka razy, chyba coś koło 5x i to dzięki niej tak polubiłem książki. Może była lekturą szkolną w 1 klasie, ale bardzo celnie wybraną. Ciekawe czy nadal jest na liście, czy może przeszkadzała Giertychowi?

Ja,też w szkole podstawowej przeczytałam chyba wszystkie książki Alfreda Szklarskiego a potem przyszła kolej na fantastykę ale wcześniej pochłonęłam wszystkie komiksy o Torgalu ale niestety już nie pamiętam kto.to pisał .A później nastała era Monroe,Moen i wiele innych ciekawych autorów piszących o niezwykłych możliwościach umysłu.

Pierwsza trochę dłuższa (nie wierszyki xP) książka, którą przeczytałam, to Harry Potter i Kamień filozoficzny . Miałam 6 lat i dosyc długo to trwało, ale bardzo mi sie podobało. Oczywiście marzyłam, żeby dostac list z Hogwartu, ale najpierw czekało mnie 6 lat podstawówki x). Wszystkie książki z serii czytałam, później wielokrotnie. Nie jestem pewna, czy mi się podobało, czy to z sentymentu do tej pierwszej "prawdziwej" książki.
Potem czytałam powieści Szklarskiego, L.M.Montgomery i inne. Dopiero gdzieś w wieku lat 12 zabrałam sie porządniej za fantastyke (Sapkowski, Pilipiuk, Tolkien itp.)...
Ale muszę przyznac, że Szklarskiego i jeszcze kilku autorów czytam do dzis I nie wiem, czy kiedyś mi się znudzi.

nie wiem czy to była moja pierwsza ksiazka, ale na pewno jedna z pierwszych - chodzi tu o BASNIE Grimm. teraz, kiedy czytam je dzieciom, juz mnie tak nie kreca, ale za to kiedys... mniam mniam, po prostu wprowadzałty mnie w kraine fantazjii, powodujac niemały dreszczy emocji. potem polecialy inne basnie, m.in. te 'z tysiaca i jednej nocy' i byłam oczarowana:)

Hmm Czarna Owieczka pamiętam że nie było to zbyt ciekawe dla mnie ale jak już zacząłem czytać to chciałem skończyć. Chciałem udowodnić sam sobie że dam rade.

Była to raczej jakaś książeczka z bajkami i dużymi obrazkami, której tytułu już nie pamiętam. Szybko nauczyłam się czytać, a wcześniej nauczyłam się na pamięć wierszyków, które opowiadała mi moja mama - do dzisiaj pamiętam niektóre, np. "Lokomotywę" Tuwima.
W pierwszej klasie (pamiętam, jaka byłam szczęśliwa) już w październiku pani nauczycielka pozwoliła mi korzystać z biblioteki. Pierwszą książką, którą wypożyczyłam były wiersze Brzechwy.
Najbardziej jednak utkwiło mi w pamięci, że w drugiej klasie podstawówki czytałam po kolei wszystkie książki Juliusza Verne'a jakie była w naszej szkolnej bibliotece . Pani bibliotekarka nie wierzyła, że ja to w ogóle czytam (u nas w szkole był konkurs biblioteczny - kto więcej książek wypożyczy) i kiedyś przepytała mnie z treści . Już nigdy więcej nie miała wątpliwości

- "Pinokio" Carla Collodi
- "O krasnoludkach i sierotce Marysi" Marii Konopnickiej.
Nie pamiętam już, którą z tych książek przeczytałem najpierw. Pamiętam jednak, że obie książki czytałem z wielkim zainteresowaniem, chociaż miałem wrażenie, że nigdy nie dobrnę do końca (byłem przecież na etapie składania wyrazów, a "rozszyfrowywanie" kolejnych zdań dawało sporo satysfakcji, chociaż miejscami było przyczyną lekkiej frustracji )

Taką bez obrazków to "Dzieci z Bullerbyn", a wcześniej jakieś "Szewczyk Dratewka", albo "Jak Wojtek został strażakiem"

Krakowski hejnał. Wypożyczony z biblioteki kiedy miałam 5 lat. Moje dziecko - Jan brzechwa dzieciom, a że to zbiór, to samodzielnie przeczytało Samochwałę i Na straganie

Pierwsza książka o której pamiętam - "O psie, który jeździł koleją".