Dołączam do grona wielbicieli fraszek, zwłaszcza Kochanowskiego i Sztaudyngera. Łatwo wpadają w ucho, przyjemnie się je czyta. Choć wydają się czymś prostym, zwyczajnym, w pewnym sensie też czegoś nas uczą.
KTO ŚPI - Jan Izydor Sztaudynger

Kto śpi, nie grzeszy, więc, miła osobo,
Nie będzie grzechu, gdy się prześpię z tobą.

Nie wiem, czy znacie fraszki Leszka Wierzchowskiego (ur. 1949 w Zawierciu). Wydał ich 3 zbiory: "Manifest erotyczny" (2002), "Dziwne stany świadomości" (2003) oraz "Imionnik zakochanych" (2004).

Fraszki Wierzchowskiego nie są może zbyt popularne, bardziej kojarzy się on z paradokumentalnym dramatem "Millenium" o wydarzeniach lat 1968, 1970 i 1980 w Polsce.

Romantyczność

Sztuka kochania
bez dotykania.

Problem starego Hamleta

Stanie, czy nie stanie?
Oto jest pytanie.

Na ornitologa

Hej przeleciał ptaszek
Wiele hożych laszek!...

"By równowaga nie była zwichnięta,
Podnosząc suknię spuszczała oczęta" - oczywiście Sztaudynger.
To jedynie przykład, a można je mnożyć w nieskończoność. Bardzo celne i dowcipne. Swietnie ujęłaś istotę sprawy. Fraszki trzeba smakować, delektować się nimi i podziwiać zawartą w bardzo krótkiej formie treść, a nie zastanawiać się nad nimi zbyt głęboko bo to odbiera im cały ich urok. I nie ważne jest kto jest ich Autorem. Chociaż oczywiście są niedoścignieni Mistrzowie jak Kochanowski czy Sztaudynger. Wszystkim zainteresowanym polecam lekturę "Krople liryczne" Sztaudyngera- prawdziwa uczta i trudno wybrać tę najlepszą. Na poparcie tych argumentów jeszcze dwa cytaty z tej właśnie książeczki;
"Słowa kunsztowne,słowa piękne bledną
Wobec prostego, które trafia w sedno."

"Miły czytelniku, upraszam Cię wielce,
Nie pij fraszek haustem- sącz je po kropelce."