Szczerze mówiąc długo nie interesowałem się HP. Traktowałem ten tytuł jak bajkę dla dzieci. W końcu w telewizji puścili pierwszy film... Pomyślałem coś w tym jest. Zacząłem czytać i wciągnęło mnie straszliwie. Nawet obecnie, mimo iż czytałem już wszystkie części kilkakrotnie, kiedy tylko zacznę czytać to nie mogę przerwać aż nie dojdę do epilogu w ostatnim tomie. Strasznie uzależniające Bardzo podoba mi się jak nastrój książki "dorasta" wraz z głównym bohaterem.
Nie mogę się zgodzić iż HP jest książką dla dzieci - ostatnie dwa tomy powinny być z obostrzeniem co najmniej 15+. Wydaje się, jakby każdy tom Harrego przeznaczony jest dla czytelnika w wieku w jakim znajduje się Harry w danym tomie. Bardzo ciekawy efekt jak dla mnie.

Do lille:
Napisałaś
"...nie wnosząca niczego - poza chwilowym oderwaniem od rzeczywistości."

Nie wiem jak Ty, ale ja właśnie to kocham w fantastyce - możliwość chwilowego oderwania się od rzeczywistości. Przeżycie z bohaterem książki kilku przygód, które nigdy w żaden inny sposób mi się nie przytrafią...
Jeżeli chcę przeczytać książkę, która ma coś wnieść w moje życie to czytam tomik poezji, "Rozmowy z katem", "Inny świat" czy "Delphi 6 podręcznik profesjonalisty"

Taaak...
Nie wziąłeś tylko pod uwagę, że są książki fantasy, przy których trzeba myśleć, które w taki czy inny sposób poszerzają horyzonty (odniesienia do rzeczywistości, konstrukcja literacka i psychologiczna, nieprzewidywalna fabuła, itp.), więc stricte - coś wnoszą. Czego, o serii Rowling powiedzieć nie można (fabuła jest przewidywalna, konstrukcja prosta i niewymagająca myślenia - takie zwykłe czytadło)

Z tą częścią Twojej wypowiedzi jak najbardziej się zgadzam . Jest fantastyka bardziej i mniej ambitna. Nie chcę poruszać tu dyskusji na temat jaka książka jest dla mnie ambitna, a jaka nie, ponieważ nie tego ten temat dotyczy.

Wracając więc do HP. Nie wiem co prawda ile masz lat, ale patrzysz na tą książkę oczami dorosłego. Zauważ iż główny bohater przechodzi wiele rozterek wieku dorastania, z którymi spora część młodych "mugoli" naszego świata również musi sobie radzić:'

[spoiler]zazdrość przyjaciela o sukcesy i sławę Harrego, pierwsza miłość, złośliwi koledzy ze szkoły, problemy ze zrozumieniem kobiet czy choćby osierocenie i samotność.[/spoiler]

Dodatkowo gdybyś przeczytała całą serię, a zwłaszcza ostatni tom, to mogłabyś dojść do wniosku, iż opowieść ta w sumie nie jest aż tak przewidywalna jakby się to mogło wydawać po pierwszych tomach.

Ja na początku uważałam ze to książka dla dzieci i że nie opłaca się jej czytać. Ale potem doszłam do wniosku że co mi szkodzi i przeczytam sobie Harr'ego i Kamień Filozoficzny....i to był strzał w 10 wprost nie mogłam sie od niej oderwać a potem z niecierpliwością czekałam na każda następną część najlepsza jest ostatnia część, taka najbardziej "mroczna" i taka bardziej "ludzka" mój ulubiony bohater to Ronald niektóre jego teksty są naprawdę rozbrajające troszkę szkoda że to już koniec...

Cała seria o HP jest tak odmóżdżająca że nie mam pytań, po prostu szkoda gadać. Takie książki dobre są na pięć minut, potem nikt nie będzie o nich pamiętał bo wejdzie kolejny bestseller który media wypromują na hit dziesięciolecia. Wszystkie jak jedna czy to pierwsza czy druga, czy siódma cześć nie wnoszą nic nowego do współczesnej fantastyki, są płytkie i mało wymagające dlatego tyle dzieciaków je czyta. Nawet nie muszą wytężyć umysłu żeby coś sobie wyobrazić a właśnie na tym polega fantastyka. Przypuszczam że gdyby nie ten cały szum medialny to nikt nawet nie zainteresowałby się Harrym Potterem

"Harry Potter i Kamień Filozoficzny" został wydany w 1997 roku więc 11 lat temu. Na chwilę obecną cykl o Harrym nadal cieszy się nie słabnącą popularnością u dzieci i sporej grupy dorosłych. Wiele "ambitnych' książek poszło w zapomnienie po roku czy dwóch.
Jakiś czas temu media próbowały wypromować Eragona a nie zauważyłem by był jakiś dziki szał na tą książkę.



Da się zauważyć, iż nie czytałeś całego cyklu skoro twierdzisz iż wszystkie książki są takie same (może tylko ogłądałeś filmy ?). Rzeczywiście pierwsze trzy są pisane w podobnym stylu, ale kolejne już znacznie się od niego różnią.
Tyle dzieciaków czyta te książki ponieważ te książki do nich trafiają. Podziwiam i szanuję panią Rowling za to iż pokazała młodym ludziom, że czytanie książek może być świetną zabawą i wspaniałą przygodą. Jak do tej pory nikomu się to nie udało. Dzieci i młodzież coraz rzadziej sięgały po jakikolwiek druk (czy ebook ). Obecnie jest szansa iż się to zmieni.



Jeżeli musisz "wytężać umysł" by sobie coś wyobrazić to bardzo ci współczuję. Widocznie masz słabą wyobraźnię. W przeciwieństwie do Ciebie dzieci posiadają ogromną wyobraźnię co widać po ich zabawach i pomysłach. Wyobraźnia dziecka nie zna granic dlatego uważam, że powinniśmy się starać zachować w sobie jak najwięcej z dziecka.


**********************************************************************
Nie chcę tworzyć niepotrzebnych postów w tym temacie dlatego edytuję ten.
Do Tual:
Już swojego powyżeszego posta w tym temacie nie poparłeś właściwie żadnymi argumentami. Posiliłem się jednak na odpowiedź. Niestety Twój kolejny post nadal nie wniósł żadnych kontr argumentów. Jeżeli jedyne co potrafisz to obrażać innych to zapraszam do pisania komentarzy na WP. Jak dla mnie nie ma sensu prowadzić z Tobą dalszej dyskusji.

HA HA - cięta riposta, niestety chybiona. Jesteś pusty jak bęben jeśli myślisz, że nie czytając serii zabrałbym się za jej komentowanie. O dziwo ( i tu cię na pewno zaskoczę) przeczytałem wszystkie. Przyznam szczerze że anie trochę mi się nie podobały. Jeśli twierdzisz że taka książka do ciebie trafia - no cóż to ja ci współczuje wyobraźni - widać nie potrafisz wysilić się na coś trudniejszego( proponowałbym ci podręcznik j. polskiego klasa 1-3 ale z drugiej strony to mogłoby się okazac za trudny). więc może wróć do czytania po raz enty hp to ci na pewno poszerzy horyzonty

Tual - jeśli podręcznik polskiego klasa 1-3 to dla ciebie coś trudniejszego to... cóż... Nic dziwnego, że Harry Potter do ciebie nie trafia...
Po za tym skoro ta seria jest tak odmóżdżająca to dla czego przeczytałeś wszystkie 7 części? Wciągnęło, nie? No i nie wypada czepiać się gustów, do mnie trafia zarówno HP jak i Stephen King.

HP jest fajną książką, taką ciekawą historią o niezwykłym chłopcu. Przeczytałam wszystkie części i wszystko było by super, gdyby nie ostatni rozdział, który mnie dobił banalnością. Zdecydowanie preferuje mroczniejsze fantasy.

pierwszą część HP przeczytałam już dawno temu. Przeczytałam i na tym się skończyło. Nie zachwyciła mnie ta książka. Ot taka nie wymagająca od czytelnika zbyt wiele. Dopiero w tym roku postanowiłam doczytać resztę. Według mnie kolejne tomy okazywały się coraz lepiej napisane. Przestały być takimi niewinnymi powieściami dla dzieci. Stały się mroczniejsze, a przez to bardziej interesujące. Postacie też nie są papierowe. Zmieniają się, dojrzewają w ciągu całego cyklu.

uwielbiam książki Rolling bo pozwalają mi wrócić do dzieciństwa i marzeniach o tym, że może kiedyś ja też będę czarodziejka , mają one w sobie dużo uroku i często do nich wracam jeśli chcę odetchnąć od książek mniej lub bardziej "poważnych". Ostatni tom zamówiłam sobie jeszcze przed wydaniem w Anglii i przeczytałam po angielsku bo nie mogłam się doczekać polskiej wersji, a później mnie język swędział żeby opowiedzieć znajomym jak się skończyło, ale się powstrzymałam i nie odebrałam im przyjemności czytania "z zapartym tchem"

Harry Potter... Rozgłos trochę zaszkodził serii, jednak nie zmienia to faktu, że książki Rowling mają swój klimat. Fabuła zdaje się banalna- czarodzieje, walka dobra ze złem, przyjaźń, miłość itd. itp. jednak autorka ładnie łączy wątki co daje pewną radość z czytania.[spoiler] Mimo wszystko, czytając ostateczną walkę Harrego z Voldemortem nie miałam pojęcia co jest wypisane na drugiej stronie, jednak moje doświadczenie podpowiadało mi, że Harry zwycięży, bo dobro nad złem zawsze góruje... A szkoda.[/spoiler] Tak jak osoba wyżej, również zakupiłam ostatni tom po angielsku, ponieważ wciągnęła mnie historia świata czarodziejów i chciałam jak najszybciej wiedzieć co stanie się z Harrym. Ale znajomym wygadałam co się stanie, bo sami chcieli

//Edycja Kella:
Dziękujemy serdecznie koleżance za spojlerowanie i prosimy o powstrzymanie się od dalszych takich niecnych praktyk\
//

Argh, przepraszam najmocniej. Byłam pewna że oznakowałam tą część i jakoś musiałam o tym zapomnieć. Przepraszam jeszcze raz.

Pierwsze części HP rzeczywiście są dość interesujące, ale tylko do czary ognia. Kolejne to żenada, szósta część nie jest taka zła, choć mogłaby być lepsza, ale ostatnia część zawiodła mnie całkowicie.[spoiler] Fabuła jest za wolna, Harry przez pół książki ukrywa się przed Voldemortem.[/spoiler] Mimo tych wad dość często wracam do HP. Nie da sie ukryć, że dzieje sie tak również dzięki filmom o HP.

//Edycja Kella:
Widzisz ten niebieski napis o spojlerach post wyżej? Zastosuj się do niego.
//

W moim przypadku tą książkę zaczęłam czytać za namową moich młodszych braci którzy się tak za fascynowali że po nocach im się śniła.
Zaczęłam nie chętnie a potem mnie nie mogli oderwać. Przeczytałam wszystkie części i jestem pod dużym wrażeniem, śmiałam się płakałam i wpadałam w gniew podczas czytania a to mi się rzadko zdarza.

Taka już jest moim zdaniem magiczna właściwość HP że wciąga od pierwszego tomu;) Przyznaje się bez bicia: jestem Potteromanką. Pierwsze części czytałam jak byłam jeszcze naprawdę dzieckiem i naprawdę były wtedy moim światem. Można powiedzieć że dorastałam razem z bohaterami, dlatego pewnie nie były mi obce dylematy i rozterki dorastają. Zgadzam się również z opiniami że ostatnie tomy nie są dla dzieci. W ostatnim, który moim zdaniem powala na kolana, trzeba naprawdę wczuć się w umysł Voldemorta, rozumieć zachowanie bohaterów, żeby móc całe przesłanie zrozumieć. Myślę że małe dziecko miało by z tym problem.