rober to akurat fakt, że czytając Eragona sie nie nudzisz, lecz zajrzyj do Najstarszego - kolejny tom utrzymany w tej samej konwencji niestety juz zniechęca. Zamiast rozwijac bohatera, zmieniają się tylko okoliczności, a on wciąz popenia te same gafy.

Czytając Najstarszego pierwszy raz rzeczywiście uważałem ten tom za słabszy. Jednak po kilku następnych wczytaniach się w tekst, zrozumiałem że, ten tom jest tylko preludium przed następnymi tomami. Pogłębione są w niej rysy charakteru jak i historia innych bohaterów niż Eragon. To właśnie w tym tomie najbardziej mi się spodobało.......

fakt. historia opisana w "najstarszym" zakończona nie jest. niemniej póki co, na rynku nie sa dostępne kolejne tomy dziedzictwa. Czasami wydaje mi się, że bohatar [eragon] dorasta wraz z autorem. wobec tego dopiero za kilka lat możemy spodziewac się poważnej, porywającej opowieści, a nie chłopięcych bajań. perspektywa niezbyt ciekawa, ale każdy jakoś zaczyna.

Nie sądzę. Bo w jego książkach nie ma tej iskry geniuszu, którą widzieliśmy w debiutanckich utworach Kinga, Sapkowskiego i Carda. Oni też na początku nie byli idealni, ale dało się przeczuć, że starannie pielęgnowany talent wyda dorodne owoce. Tutaj tego nie czuć i przewiduję, że Paolini pozostanie wkręcony w tryby sprzedawczej komercji.
Obym się mylił.

Musimy poczekać do października, bo na wtedy Wydawnictwo MAG wyznaczyło polską premierę III tomu. A premiera światowa została przesunięta z 23 września na 20. Szokuje nakład w jakim książka ma być wydana 2,5 miliona egzemplarzy! Rekord jeśli chodzi o pierwsze wydanie wśród książek dziecięcych. Szkoda tylko, że nie sprawdziły się moje przewidywania i 3 tom nie ma tytułu zaczynającego się na literkę "E"... (przypominam niezorientowanym, że tytuł trzeciego tomu będzie brzmiał "Brisingr" - to chyba znaczyło ogień?).

Mam duży sentyment do tych książek by były to moje początki z fantasy. Patrząc z perspektywy czasu, książki nie są może jakimś wybitnym dziełem, ale czyta się je lekko i z przyjemnością. Jedyne co mnie troche denerwuje to fakt, że bohater popełna te same błędy (no ale w prawdziwym życiu też tak jest). Jestem bardzo ciekawa trzeciej części, bo przecież autor zdążył już troche dorosnąć, ciekawe jak przełoży się to na książke, bo inaczej patrzy się na świat mając lat 16...

Ja tez mam do nich sentyment ;] Owszem popełniał błędy ale nie można od 16 wymagać tez zbyt wiele. Moim zdaniem i tak odwalił kawał dobrej roboty ;] Zastanawiam sie czy wogole ukarze sie 3 część bo z tego co pamiętam i co wyczytałem na stronie Paoliniego to już powinna dawno wyjść a jakoś ciągle jej nie widzę Nie mogę sie doczekać może ktoś wie kiedy będzie ??:( Mam nadzieje ze w 3 części dojdą jakieś watki poboczne co by ją bardzo urozmaiciło.

Trzecia część ukarze się 14 listopada tego roku. Możes sprawdzić na stronie wydawnictwa( www.mag.com.pl ). POnad to słyszałem że ma być jeszcze czwarta część. Wracając do dyskusji, to mam nadzieję że wiek autora odciśnie się na fabule trzeciego tomu. Znudziła mnie już jego ogulnikowość. Uwarzam, że nie można nie skupiać się na niczym. Na sam przykład dam książkę Na Ostrzu Norza, w którejautor stawia na dynamikę wydarzeń przeplataną z interesującymi przemyśleniami bohaterów. Książki Paoliniego są bez wyrazu.

Uważam, że mimo niektórychnegatywnych opinii książka jest warta polecnia. Uważam, iż Paolini ma bardzo szeroką i rozbudowaną wyobraźnię. Niektórzy mówią, że brał dużo motywó z innych książek, lecz motywy takie jak: elfy, smoki, krasnoludy itd. są wykorzystywane w większości powieści fantastycznych.
Sam wymyśił słownik pradawnej mowy, nazwy, przebieg fabuły (której z pewnością nie można nazwać monotonną) i wiele, wiele innych. Obie książki bardzo mi się podobały. Czekam na drugą część. Cykl "Dziedzictwo" jest bardzo interesujący i wciągający. Mam nadzieję, że trzecia część będzie równie dobra lub lepsza niż dwie poprzednie.

U mnie na odwrót - w "Eragonie" fabuła miała więcej tempa, "Najstarszy" koncentrował się wokół mniejszej liczby miejsc i zdarzeń, przez co książka była bardziej statyczna. Choć żaden z tomów za dobry nie jest i mnóstwo tam błędów (przede wszystkim pewna niekonsekwentność, jeśli chodzi o działanie magii) czy innych podejrzanych sytuacji (jak np. dziwnie szybkie tempo uczenia się Eragona), czyta się lekko, łatwo i przyjemnie.

Eragon był jak dla mnie przecietny. jest on w moich oczach niestety tylko marna kopią władcy pierścieni. dobrze by było aby paolini potwierdził opinie krytykow o swoim talencie inna powiescia bo seria przygod eragona tylko mnie zraził do siebie , a fanstatycznie by było aby pojawiały sie kolejne pisarskie talenty np na miare kinga, ale czy takim talentem bedzie paolini?? poczekamy zobaczymy

Nawiązując do słów Korka, to czwarty tom został już oficjalnie zatwierdzony. Trochę się dziwię, bo nie wydaje mi się, żeby do wyjaśnienia wątków w tej powieści potrzebna kolejna część. Patrząc na nakłady tej książki cieszy mnie (jako czytelnika fantastyki) fakt, że tak dużo fantasy sprzedaje się teraz na świecie. Eragona porównałbym do Harrego Pottera, oba te cykle są dobre jako przygotowanie do wejścia w poważniejszą fantastykę. Co do wielu motywów użytych przez Paoliniego, to chyba największą "zapożyczeniem" jest motyw z gwiezdnych wojen ojca i syna. (Morzan i Eragon - Vader i Luke). Na wielu forach czytałem już niezbyt pochlebne opinie o tym młodym autorze, ja jestem jednak zdania, że po "Dziedzictwie", kiedy Paolini dojrzeje literacko, będzie nas w stanie pozytywnie zaskoczyć

Mówisz, że HP i Cykl Dziedzictwo są dobrą wprawką do poważniejszej, ambitniejszej fantasy. Uważam inaczej, bo przecież jak jakaś pani przez 10 lat czyta harlequiny, to nie po to, by wprawić się przed lekturą Dostojewskiego. Eragon i Najstarszy to komercja w najczystszym wydaniu. Raz przez te książki przebrnąłem i drugi raz nie chcę tego doświadczenia powtarzać. Wieje nudą, świat sztampowy, fabuła sztampowa, bohaterowie sztampowi, pomysły sztampowe... Ja tam wolę "Mroczną Wieżę", przynajmniej King umie pisać, nie raczy nas grafomanią na poziomie wypracowania szkolnego. (pierwsze zdanie z Eragona: Wiatr zawodził w ciemnościach, niosąc z sobą woń, która mogłaby odmienić losy świata.”. Wiatr, który zawodzi w ciemnościach? Wiatr może zawodzić w drzewach, występach skalnych - w rzeczach materialnych. Ale w ciemnościach? I nie mam pojęcia, co za woń może odmienić losy świata (obstawiam nieprane trzy tygodnie skarpetki).)

Co myślicie o trylogii Dziedzictwo?
Ja przeczytałem Eragona i Najstarszego i dla mnie są lepsze od Harryego Pottera i Władcy pierścieni czyta się je najlżej i to jest takie ich połączenie, bo w WP jest mało magii a zato dużo scen batalistycznych a w HP na odwrót. Dla mnie Paulini odwalił kawał dobrej roboty fajnie połączył styl walki magii z mieczem i przyjaźń z smokami. Polecam każdemu i zniecierpliwością czekam na trzecią część Dziedzictwa „Brisinger” która będzie mieć premierę w Polsce 14 listopada ponoć ma być obszerna dla mnie to świetnie.

Napiszę jedynie o "Eragonie", bo za kolejne tomy się nie brałam... i nie mam zamiaru tego zmieniać. Brr!
W sumie to zadziwiające jak na przykład taki Christopher Paolini osiągnął sukces... takim "Eragonem", który jest już po raz któryś powielonym schematem, książki fantasy dla młodzieży...smoki... elfy... ile razy można pisać o tym samym, w niezmienionej formie?
Pratchett zrobił z tego komedię, Sapkowski zrobił z tego bardzo brutalny i krwawy świat, Tolkien to wymyślił (^^), a Paolini poprostu... napisał. I to jest tyle