Hmm... Z przygód Poirota zwróciłbym uwagę na "Kradzież obligacji za milion dolarów", zwłaszcza na nazwy statków. Siostry "Titanica" nazywały się "Olympic" i "Gigantic" (po katastrofie tego pierwszego przemianowany na "Britannic").

Mimo że każda postać Christie ma w sobie to 'coś' zawsze najchętniej sięgam po książki z Poirotem ostatnia książka z tym bohaterem, 'Kurtyna' bardzo mnie zafascynowała

ja także uwielbiam Christie, to juz chyba nałóg!! rozczarowala mnie tylko raz, tajemnica wawrzynów, kicha totalna

Agata Christie jak dla mnie ma tendencje do przedstawiania wygórowanych umiejętności swoich bohaterów. Jedną z bohaterek jej powieści jest Panna Marple. Jak dla mnie jest to postać zbytnio nierealna. Jest straszą, błyskotliwą kobitą, która potrafi powiązać ze sobą najdrobniejsze szczegóły i często bardzo rozbieżne sytuacje. Rozwiązuje zagadki w przeciągu kilku sekund, w przeciwieństwie do wykwalifikowanych w tym kierunku osób. Rozwiązania jakie ona przedstawia są snute na zasadzie hipotezy, jednak wszyscy jej bezgranicznie wierzą. Denerwującą sprawą jest również to, że wszystkie zagadki, które 'rozwiązuje' przyrównuje do mało znaczących sytuacji z jej życia. Jednak książki Christie są ciekawe i przyznaje, że można się w nich zaczytać.

Zgadzam się co do wyolbrzymionych umiejętności panny Marple. Autorka stworzyła miłą postać, ale zupełnie nierealną. Staruszki często zauważają wiele rzeczy, to prawda, ale nie w takim stopniu, i większość miewa (nie twierdze że ma) tendencje do wyolbżymiania. Może dlatego utwory z tą bohaterką nie przypadły mi do gustu. Ale reszta ... czasem miło poczytać o tych 'wszechwiedzących' detektywach. Zyskuje się wiarę, że policja nie jest bezradna wobec najdziwaczniejszych zbrodni

Nie znam chyba człowieka który by nie docenił kunsztu tej autorki jeśli chodzi o kryminały. Zagadki przez nią stworzone są aż tak pogmatwane w swojej zawiłości i złożoności że nikt inny nie mógłby tego wymyślić a napewno nie w taki sposób napisać. Do moich ulubionych książek należy I nie było już nikogo znana również jako Dziesięciu małych murzynków

Gusta bywają różne i może dlatego ja bardzo lubię Jane Marple. Może dlatego, że tak doskonale pasuje do atmosfery St. Mary Mead - miejscowości w której w zasadzie dla postronnego obserwatora nic się nie dzieje. Ale dla mieszkańców dzieje się sporo rzeczy dla nich istotnych. Dlatego, że pamięta, kojarzy fakty i wyciąga wnioski. Dlatego, że zna swoje ograniczenia i potrafi je obejść lub wykorzystać. Jak wiele starszych osób bardzo łatwo zmienia tok myślenia w nieoczekiwanym kierunku, co wprawia czytelnika w zakłopotanie, a autorce pozwala zręcznie połączyć drobne fakty w celu ujawnienia prawdy.
Chciałabym też sprostować wypowiedź Nicei.
Panna Marple nie rozwiązuje zagadek w ciągu kilku sekund - wystarczy sięgnąć do "Nocy w bibliotece" czy "Zwierciadła...", żeby zobaczyć ile trwa proces wyłaniania rozwiązania. W jej przypuszczenia początkowo wierzy zazwyczaj niewiele osób - z reguły te, które już wcześniej miały do czynienia z jej sposobem działania. A metoda stawiania hipotezy i późniejszego udowodnienia jest bardzo rozpowszechniona, nie tylko w świecie kryminałów.

Dla mnie żaden kryminał nie będzie już chyba nigdy dobry po przeczytaniu około siedemnastu książek Agathy Christie...

Czytaliście także jej autobiografię? Polecam! Jest wspaniała

A ja sie ta autorka strasznie rozczarowalam swego czasu. Chwycilam pierwsza ksiazke, jaka znalazlam na polce u mamy (Dziesieciu murzynkow) i bylam oczarowana pomyslowoscia, humorem i tempem akcji. Druga ksiazka i nastepne niestety byly strasznie schematyczne. I mimo, ze lubie lekka ksiazke na ciezkie dni do tworczosci pani Agaty nie potrafie sie przelamac.
Napiszcie prosze czego powinnam sprobowac, aby na nowo polubic ta autorke

Myślę, że trudno będąc tak płodną pisarką jak Agatha Christie przypadkiem nie powtózyć jakiegoś schematu. Mimo to myśłę, że jest ona mistrzynią kryminału. Za najlepsze jej książki uważam: "I nie było już nikogo" ("Dziesięciu murzynków"), "Morderstwo w Orient Expresie" oraz "Śmierć na Nilu". Ciekawy jest także zbiór opwiadań "Dwanaście prac Herkulesa".

Ja powracam do Agathy wielokrotnie. Zważywszy na ilość kryminałów napisanych przez autorkę, wracać mogę jeszcze wiele, wiele razy. Moja przygoda z nią zaczęła się, kiedy Gazeta Wyborcza wydawała serię powieści XX wieku. Znalazło się tam "I nie było już nikogo", które mnie wręcz porwało. Było to już parę lat temu, więc nie napiszę dokladnie, co mnie porwało. W każdym razie zacząłem czytać Agathę. Nie dostrzegam w jej twórczości schematu. Owszem, postaci detektywów powtarzają się, lecz w każdym opowiadaniu i książce można znaleźć coś nowego. Agatha Christie postawiła tak wysoko poprzeczkę kryminału, że teraz trudno ją przeskoczyć.

Ja zacząłem czytać "Pięć małych świnek". Ktoś czytał? Jestem już mniej-więcej w połowie i intryga rozwija się dość interesująco i naprawdę nie mam jeszcze podejrzeń kto zamordował Jest to mój pierwszy kontakt z Agatą Christie, czy dobrze wybrałem jak na początek? Co polecicie mi później? Z góry dzięki za info

Czytałam wiele jej książek kilkanaście lat temu. Chyba (przypadkiem) tylko te, w których detektywem był Poirot. Nie udało mi się jeszcze poznać Miss Marple (tylko jej telewizyjne oblicze). A ostatni sięgnęłam po jej autobiografię i nieźle mnie zaskoczyła. Dobrze się czyta. Polecam.

Uwielbiam książki Agathy Christie . Narazie planuje przeczytać wszystkie w których występuje Poirot ale książki z panną Marple też są świetne i czasem nawet ciekawsze ale to akurat kwestia gustu ( ale chyba nie ma takiej książki Agathy Christie która mi się nie podobała przynajmnij do tej pory)

Również należę do grona wielbicieli twórczości Christie. Autorka świetnie potrafi stworzyć niezwykły klimat, który odróżnia inne kryminały od tych jej autorstwa. Co do głównych bohaterów to lubię Poirota aczkolwiek zawsze chętniej sięgam po książki z udziałem panny Marple, która nie irytuje tak fałszywą skromnością.