Według profesora Władysława Bartoszewskiego: Powstanie to wielka wygrana Polaków. Artykuł można przeczytać tutaj.
W sumie mogę się z nim zgodzić moze i powstanie samo w sobie nic nam nie dalo, to jednak nie można też nie brac pod uwage tego jakim echem ono odbiło sie i nadal się odbija w świecie.

byc moze znajdą sie ludzie którzy bedą szanować ludzi którzy wtedy zgineli. Ale Powstanie wkrótce zostanie zapomniane... Niestety. Dlatego uważam ze to Powstnie było porażką. Zgineło mnóstwo ludzi, a i tak nic nie osiągnięto

Uwielbiam Daviesa. Uważam, że jako obcokrajowiec i nie bezpośredni sąsiad ma bardziej obiektywne spojrzenie. Z drugiej strony to świetny historyk i w dodatku umie przekazac swoją wiedzę. Książkę przeczytałem, a potem jeszcze przesłuchałem audiobook-a. Świetna.
Z drugiej strony uczestniczę w dyskusjach na pl.sci.historia i wiem, że sporo ludzi zawodowo zajmujących się historią w Polsce nie lubi Daviesa, a Powstanie 44 spotkało się chyba z największą krytyką. Ja nie zgadzam się z tą krytyką.

Toteż właśnie domyślam się, że krytykują go za brak obiektywizmu. Jak na moje, to Davies jest kolesiem, który miał kiedyś świetny pomysł. Chciał zostać pisarzem znanym i lubianym, a to znaczy dobrze opłacanym (niekoniecznie dobrym, proszę zauważyć). Jakoś średnio mnu to szło w Wlk Brytanii (bo stamtąd pochodzi, prawda?). No więc po roku 89' wziął do ręki mapę Europy i patrzy sobie: Czechy... nie... Litwa... nie... Polska... Hmm. Polska to duży kraj, ma bogatą historię, wieeeeelu potencjalnych nabywców książek i kompleksy wynikające z trudnej przeszłości. Normalnie idealny rynek na inwestycję. No więc zaczął pisać książki o Polsce i Polakach, które to duży nakład mają jedynie u nas i chyba za to nazywa się go wielkim i szanowanym pisarzem. Podejrzewam (nie wiem tego na pewno), że na Zachodzi jest odbierany jako jeden z wielu średniaków, pasjonatów historii.

Na zachodzie jest postrzegany jako polofil i z tego tytułu raczej odrzucony.
Nie lubią go Żydzi, choc chyba jako pierwszy historyk umiescił w swoim opracowaniu historii Polski: Boże igrzysko cały rozdział poświęcony ich wkładowi w historię Polski.
Jako historyk nie stąd miał ułatwione zadanie. Podczas gdy rodzimi historycy mogli albo nie pisac, albo pisac to co włada chciała. On zawsze mógł pisac co chciał i wydac to na zachodzie, np. Boże igrzysko wyszło w Polsce prawie 10 lat po wyjściu na zachodzie.

Tak, mnie chodzi, że on nie pisał tego z myślą o sprzedaży książki w Anglii, tylko w Polsce, za te x lat.

U Daviesa w Powstaniu 44 też jest porównanie warszawskiego z paryskim. Takie porównanie nasuwa się samo przez się. Powstania wybuchły w podobnym okresie, w państwach, gdzie ruch oporu był najwiekszy, a skończyły się tak zdecydowanie różnie.
Davies porównują pisał o krytyce powstania warszawiego, że nie uzgodniono go z aliantami. I potem ukazuje na podstawie powstania paryskiego, że tam nikt nic nie uzgodnił z atakującymi wojskami, które wcale nie miały zamiaru wyzwalać Paryża, tylko chciały go po prostu ominąc, ale gdy wybuchło powstanie, od razu zmienili plany i pomogli.
Z Powstania 44 najbardziej pamiętam wspomnienia lotników brytyjskich, którzy zrzucali pomoc dla Warszawiaków. Wspominali, że byli ostrzeliwani także przez Rosjan i nie mogło być mowy o pomyłce.
Mało też chyba kto wie, że w książce są zawarte wspomnienia Kaczyńskich (dziś znanych z innej strony).

Przeczytałem wszystkie wasze opinie o powstaniach. Kilka wypowiedzi jest dość pesymistycznych. Nie wszystkie powstania były przegrane. Sądzę nawet, że w pewnym sensie wszystkie były wygrane, bo dzięki nim i pamięci o nich, następowały kolejne, aż w końcu doszło do upadku komunizmu.
Tej książki nie czytałem, choć o powstaniach kilka książek znam.

Ciężka sprawa...Na korzyść ksiązki przemawia fakt, że Davies po prostu się postarał i zebrał mnóstwo-również wcześniej w Polsce nie publikowanych -wiadomości na temat Powstania, "cegiełki" czyta się fantastycznie...Z drugiej strony 3/4 książki to podłoże polityczne, dość istotna sprawa, jasne, ale Powstanie to byli ludzie, tysiące idealistycznie nastawionych młodych ludzi, którzy oddali krew wychodzac z domu z kanapkami w kieszeni...
Nie jestem w pełni usatysfakcjonowany tą książką, choć wkładu Daviesa w rozwój świadomości na temat Powstania przecenić się nie da

Bardzo lubię N. Daviesa za to , że pisząc o naszej historii nie jest Polakiem i nie ma naleciałości kulturowych , widzi ja pod nieco innym katem . Dostrzega różne fakty niedostrzegalne dla nas , np fakt dla części alianckich dowódców Warszawa kojarzyła się z Rosją - carską w czasach i młodości niektórzy bywali w carskiej Warszawie , radiogram o powstaniu wysłany złym nieaktualnym kodem , i wiele innych)
Każdy z nas ma mniej lub bardziej emocjonalny stosunek do Historii Polski a prace tego autora wyłamują sie z tradycyjnego widzenia tego tematu i przesto są ciekawe .

Czytałem "Powstanie 44" i moim zdaniem reklama wwykreowała tę ksiązkę. Według mnie jest ona zbyt rozwlekła i zdecydowanie wolę Boże Igrzysko. Ta ksiązka jest według mnie bardziej dopracowana i przede wszystkim ciekawsza od Powstania 44. Ale to co podoba sie mnie nie musi sie podobac komuś innemu> Przeciez jak mowi stare powiedzenie: "z gustami sie nie dyskutuje". POZDRAWIAM

ważna pozycja, myślę o opracowaniu Davisa, dla każdego zainteresowanego tematem

EDIT

Co za "głębia" przemyśleń i refleksji - White2 już u nas pisać dalej spamu nie będzie, bo dostał bana!

Post pozostawiam w celach dydaktycznych - tak pisać na pewno nie wolno!

Chesuli

Co prawda jest to wątek na temat "Powstania 44" ale widzę, że pojawiły się porównania do innych jego prac. "Mikrokosmos" moi drodzy, świetnie napisana książka, doskonałe wiadomości wyciągnięte nie tylko z polskich archiwów, czyta się na pewno lepiej niż "Powstanie 44".
Powiem tak:"Powstanie.." trzeba mieć, zwłaszcza jeśli ktoś interesuje się tematem, mimo wszystko.

Ja sie zastanawiam od dluzszego czasu czy mozna bylo to inaczej rozegrac, np. tak jak w Paryzu. Czy efekty pracy naszych dyplomatow byly wszystkim co mozna osiagnac??

To chyba temat na inny wątek...Ale myślę, że nie było to niestety możliwe-kwestia wpływów na odbitych od Niemców terenach, zwróć uwagę, że Paryż został odbity przez Amerykanów..
Stalin -jak wiemy -zatrzymał się przed Warszawą, nie chciał przeszkadzać hitlerowi, po prostu..Wiem że historycy wojskowości mogą mieć inne zdanie, ale cóż