@Martynique82 kiedyś polecano mi wspomnienia żydówki, która opisywała swoje dziciństwo spędzone chyba w Oświęcimiu. Jest to jedna z bardziej znanych książek opisujących losy dzieci w obozach koncentracyjnych. Opis skąpy ale może wiesz o którą chodzi?

Obecnie czytam "Wspomnienia operowanych z ravensbruck". Lekarze obozowi przeprowadzali na więźniarkach doświadczalne operacje nóg mające na celu wywołanie zakażenia i próbach jego leczenia sulfamidami, operacje kostne i mięśniowe sprawdzające zdolność tkanek do regeneracji. Trudno uwierzyć, że ktoś był w stanie wymyśleć takie bestialstwo!!! Gnijące nogi więźniarek, 40-sto stopniowa gorączka, brak leków przeciwbólowych a nawet zwykłej wody dla wycieńczonych gorączką kobiet. Jestem w szoku że którakolwiek z nich przeżyła.

czesc,
Nie wiem, czy już ktoś tu wspomniał o książce "Niebo bez ptaków" Danuty Brzosko. Pierwszy raz przeczytałam ja gdy miałam 17 lat i było to bardzo dawno temu i juz zapadla mi w pamięć. Po kilku latach powróciłam do niej, już starsza, dojrzalsza. I tak co kilka lat czytam ten można powiedzieć pamiętnik kobiety, która młodośc spędziła na Majdanku, maturę zdała na Pawiaku. Mimo, że w chwili obecnej jest mnóstwo literatury pamiętnikarskiej z okresu II wojny jednak zachęcam do przecytania tej książki. Nie będę przytaczać ttreści natomiast wspomnę, że w związku z napisaniem tej książki autorka została zaproszona przez rząd USA jako świadek w procesie zbrodniarki wojennej z Majdanka Herminy Braunsteiner-Ryan.
W oparciu o historię procesu powstała książka "Czy świadek szuka zemsty" i na jej podstawie film pt Zagrożenie. Oglądałam go i tu szczerze powiem, że nie wywarł na mnie specjalnego wrażenia. Książka jest niesamowita natomiast film nie wiem czy to w związku z grą aktorską, czy jakimś innym jest powierzchowny i nie wzbudza emocji. Co przy poruszanym temacie jest conajmniej dziwne. Jest czasem emitowany, jednak ja bym zachęcała was do wzięcia książek do ręki.
pozdrawiam
Ara

PS Czy ktoś interesuje się może polskim wywiadem wojskowym w okresie 1918-1939?

Jest to jedna z pozycji obowiązkowych, moim zdaniem, dla osób czytujących tę tematykę. Przy tym książka to w zasadzie wspomnienia osoby-autora, który przetrwał gehennę hitlerowskich obozów koncentracyjnych. Realizm opisywanych sytuacji, bardzo prostym i zrozumiałym językiem, jest tak wielka, że wielokrotnie dosłownie łzy stają w oczach i ciężko czytać dalej. Sam autor wspominał, że po pierwszym spisaniu swoich wspomnień, chcąc zabezpieczyć je do czasu zakończenia wojny przed zniszczeniem, udało się ją jakoś oprawić, w okładki powleczone skórą...ludzką. Egzemplarz ten autor ma do dziś.
To naprawdę wstrząsające wspomnienia nie dla wszystkich do czytania, dlatego ostrzegam. Sam przebrnąłem przez nie z trudem, ale czytelnik je dosłownie, tak jak to napisał jeden z użytkowników, " nie czyta lecz pochłania"!

Oprócz wymienionej, do literatury obozowej należałoby zapewne doliczyć jedną z naszych szkolnych lektur, mianowicie Inny świat-Grudzińskiego. Opis całego aparatu czystkowego, łącznie z traktowaniem więźnia w obozach zsyłki jest wstrząsający po przeczytaniu, ale jakże prawdziwy. Książka z powodu swej tematyki i bardzo realistycznych i żywych opisów, jest bardzo ciekawa i zachęca do sięgania po kolejne tego typu. Tym bardziej ją polecam, że została napisana pod wpływem osobistych przeżyć autora.

Oprócz wyżej wymienionych pozycji ja przeczytałam jeszcze "Rozmowy z katem" Kazimierza Moczarskiego. Książka ta spodobała mi się, ponieważ autor bardzo realistycznie opisał wszystkie wydarzenia. Autor opisuje w niej jak to został uwięziony przez komunistów i osadzony w celi razem z oficerem SS Jurgenem Stroopem. Czytając książkę doskonale możemy poznać mentalność Nazistów, ich sposób myślenia w czasie II Wojny Światowej.

Zetknęłam się również z książkami A. Sołżenicyna, między innymi z książką "Jeden dzień Iwana Denisowicza" Opisuje ona jeden dzień z życia zwykłego człowieka osadzonego w gułagu. Książka oparta na autentycznych wydarzeniach doskonale ukazuje prawa panujące w obozie.

widze ze chyba nikt jeszcze nie dodal "krola szczorow" choc jest osadzonych w realiach japonskiego obozu pracy, tez sie lapie w ta tematyke, dodatkowo jest dosc znana pozycja. wzialem ja do reki po przeczytaniu m.in innego swiata w liceum i... przyznam szczerze troche sie zawiodlem. spodziewalem sie opisu nieludzkich warunkow w jakich zyli wiezniowie, bicia i tortur, glou i chorob ktore cierpieli, a sama ksiazka skupiona jest glownie na zerowaniu na innych czlonkach obozu i opowiada o umiejetnosci zapewnienia sobie pozycji w obozie, oraz zagubieniu po oswobodzeniu wiezniow (wystepowalo to, nawet lepiej opisane w "Dzumie") choc ksiazke sie czyta bardzo fajnie, wciaga to spisalbym ja na straty gdyby nie jeden motyw, gdy po wyzwoleniu obozu amerykanski dowodca nie moze sie napatrzec na chodzace ludzkie cienie pozostale po zolnierzach ktorzy dopiero wtedy sobie uswiadamiaja co przeszli dlaczego narrator nie zwracal na to tak duzej uwagi w ksiazce - to bylo normalne

Czytam właśnie "Inny świat" i ciężko mi przebrnąć przez tę książkę.. Nie ze względu na opisane tam upodlające warunki życia w obozach pracy i naturalistycznie opisany wygląd ludzi (nie jestem typem "wzroko-wrażliwca), ale przez przedstawienie rozkładu humanizmu- to, ile człowiek jest w stanie zrobić dla załatwienia potrzeb fizjologicznych czy dodatkowej łyżki zupy mnie przeraża.. Przypomina mi sie też Młody Gdańszczanin z "Doktora Spannera"- totalny brak człowieczeństwa.

“U nas w Auschwitzu...”- Borowski Tadeusz.
Przerażający obraz Oświęcimia. Drobiazgowe opisy obozowego życia, koszmarna egzystencja więźniów, na których przeprowadza się eksperymenty, umierający ludzie w warunkach urągających człowieczeństwu, to nie nowe, lecz zawsze wstrząsające obrazy obozów. Czytając te obozowe wspomnienia, rozmyślamy o naszej cywilizacji, która w tamtych czasach była historią wyzysku i niewolnictwa.
Jest to jedno z tzw. opowiadań oświęcimskich, które trzeba przeczytać!

Jeśli chodzi o tematykę obozową to chyba podstawą są "Medaliony". Mocne szarpnięcie- pamiętam, że tak w trakcie jak i po czułem w sobie ogromne poczucie winy, tak jakbym maczał palce w tych wszystkich okropieństwach. Nastepnie należy wspomnieć o "Innym Świecie" Gustawa Herlinga-Grudzińskiego- dzięki tej kasiążce sięgnąłem po "Wspomnienia z domu umarłych" Dostojewskiego. Jeśli ktoś lubi tą tematyę polecam gorąco "Malowany ptak" autorstwa Jerzego Kosińskiego choć ten utwór nie tyczy się bezpośrednio człowieka zla/złagrowanego(mrożący krew w żyłach obraz polskaków w obliczu wojny!!!). No i na koniec nie godzi się pominąć "Wspomnienia Wojenne" hrab. Karoliny Lanckorońskiej. Zachęcam do lektury

Brakuje kilku ważnych, a ciekawych pozycji:
Dom lalek - Ka-zetnik;
Refleksje z poczekalni do gazu - Adolf Gawalewicz;
Dymy nad Birkenau - Seweryna Szmaglewska;
Nadzieja umiera ostania - Helena Birenbaum;
Autobiografia Rudolfa Hossa Komendanta obozu oświęcimskiego;
Z otchłani - Zofia Kossak-Szczucka;
Krata - P. Gojawiczyńska

Polecam wszystkim zainteresowanym tematem.

Ja ze swojej strony polecam "Uniwersytet za kolczastym drutem" Stanisława Urbańczyka. Książka ta przedstawia losy profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego, którzy zostali wysłani do obozu w Sachsenhausen i Dachau. Kto przeczytał wcześniej "Pięć lat kacetu" Grzesiuka (swoją drogą też niezwykła książka, mnie osobiście szczególnie bliska, bo Grzesiuk podobnie jak ja urodził się 6 maja;)) może porównać sobie jak wyglądały realia obozowe widziane oczami polskiej inteligencji, a jak oczami "warszawskiego cwaniaczka". Profesorowie za wszelką cenę starali się ocalić swoje człowieczeństwo, nie poddawali się dehumanizującemu wpływowi warunków obozowych. Naprawdę warto przeczytać

Do klasyki literatury obozowej należą też oczywiście książki Sołżenicyna opisujące życie w sowieckich łagrach, które również gorąco polecam

Jeszcze zycie obozowe opisywal Stasiuk w ksiażce o ile sie nie myle Boso ale w ostrogach fakt byla to pierwsze i jak narazie jedyna ksiazka ktora przedstawiala zycie obozowe zawsze ogladalem filmy ale ksiazka ta byla dobra czyla sie jednym tchem o panujacych tam warunkach zyciu ktore okazywal sie straszne kruche

Warka, nie Stasiuk, tylko Stanisław Grzesiuk i w nie w "Boso....." , tylko w "Pięć lat kacetu". Chociaż w "Boso..." też jest trochę o wojnie, ale nie o życiu obozowym. Jeżeli ktoś chce poznać życie zwykłego człowieka w obozie niemieckim, to ta książka jest, według mnie, jedną z najważniejszych pozycji. Książka dość niekonwencjonalna, bo opórcz rzetelnego opisu życia obozowego serwuje czytelnikowi sporą dawkę humoru - co w takie literaturze nie jest nagminne. Może to był jakiś sposób Grzesiuka na przetrawienie tego co przezył, a może autor taki po prostu był.... W każdym razie, rekomenduję z całym przekonaniem, jako pozycję OBOWIĄZKOWĄ!!!

Z literatury opisującej niemieckie obozy to chyba wymieniono wszystko... co warto przeczytać. Ja poleciłabym coś z drugiej strony czyli Syberiadę Polską Zbigniewa Domino. Opisuje on losy Polaków wysiedlonych ze wschodnich kresów na Syberię, ich drogę przez piekło zaczynające się w gułagu.

Tu bym akurat polemizował. Wcale tak dużo nie wymieniono, głównie lektury szkolne.

Wydaje mi się, że nie padło do tej pory nazwisko Taduesza Hołuja. Ja czytałem tylko "Koniec naszego świata",
ale wiem, że napisał więcej na ten temat: "Drzewo rodzi owoc", "Raj", "Dom pod Oświęcimiem".

Jeszcze dorzucić należałoby A. Sołżenicyn- Archipelag Gułag.
H. Birenbaum Nadzieja umiera ostatnia.

Archipelag- jak dla mnie najlepsze dzieło Sołżenicyna. Najbardziej dokładne, całe 3 tomy ja osobiście przebrnęłam przez 1 potem zabrakło mi czasu.
Co do drugiej pozycji to Birenbaum daje niesamowite świadectwo, tego że dopóki ma się nadzieję na przeżycie będzie walczyło się o życie swoje i swoich najbliższych. Pokazuje wagę nadziei, która jak sam tytuł mówi umiera ostatnia...