A z naszego podwórka - Ewa Bialolecka i "Tkacz Iluzji", tam smok jest najwiekszym przyjacielem glownego bohatera. Wspanialy opis calej smoczej spolecznosci, wlacznie ze smoczymi "szczenietami", ich prywatnymi niesnaskami, no i ich stosunkiem do ludzi i calego ludzkiego swiata.
Tkacz Iluzji to pierwsza ksiazka z serii, ale nie czytalam (jeszcze) kolejnych, wiec nie wiem co dalej dzieje sie ze smokami.
Smoki - niejako w tle - wystepuja w "Wojnie o Smocza Korone" Michaela Stackpole'a. Tam juz nie sa mile, potrafia nisczyc miasta jednym oddechem.

Smoki mogą byc dobre ale według mnie smok powinien byc neutralny i patrzec na świat z góry oceniac i nie mieszac się lub tak jak u Urszuli LeGuin Smoki nie sa ludźmi i mają zupełnie inna psychikę

Proponuje lekture Białołęckiej Ewy - Tkacz Iluzji. Ciekawa bajeczka dla dorosłych , i w bardzo ciekawy sposób jest pokazany smok (jeden z głownych bohaterów) jak i jego cała rodzina. Bardzo miła lektóra, lekka i przyjemna. Polecam

Smok powiniem być inny. nie powinien być człowiekiem lecz smokiem. Dlatego dla mnie prawdziwe smoki to te z powieści LeGuin. Taki Kalessin: najstarszy, nikt nie wiedział, jakiej jest płci, mądry, tajemniczy. Smoki były tam inną rasą, nierozumianą przez większość ludzi.

Nie zamierzam współtworzyć forum z takim karłem moralnym, jak Obi-One!!!
który daje ostrzeżenia za zwracanie uwagi na pisane przez niego bzdury.

Przypomniało mi się opowiadanie „Wyzwoliciel” Morressy'a, bardzo ciekawie są tam przedstawione smoki, początkowo smok Mashossa to typowy potwór pożerający ludzi gromadzący skarby, tyranizujący wieś i okolicę. Jednak gdy smok ginie okazuje się, że nie był wcale taki zły i kto tak naprawdę jest potworem.

Pozytywnie i sympatycznie przedstawione smoki... Jest kilka takich okazów i zostały wymienione.
Osobiście najbardziej podobało mi się przedstawienie smoków w książkach Naomi Novik

p.s. smoki występuja także w książce "koniec świata" książka całkiem ciekawa. co prawda smoki są tam złe, ale to nie zmienia ich wspaniałości. [wydawnictwo behemoth. niestety strasznie dużo literówek]

Mi chyba najbardziej podoba się przedstawienie smoków u pani Ewy Białołęckiej - Pożeracz Chmur jest słodki Oprócz tego lubię też Tintaglię z książek Robin Hobb (pojawia się chyba w trylogiach "Żywostatki" i "Złotoskóry") - jest właśnie taka, jaka powinna być smoczyca - samolubna i arogancka.

Smok w serii dziedzictwo są jakieś takie za mądre . O wiele bardziej podoba mi się Pożeracz Chmur z Tkacza Iluzji. Jest niesforny, skory do zabawy ale jednak inny niż zwykli chłopcy. Można zrozumieć jego motywy ale jednak zawiera się w nim jakaś tajemniczość.

Smoki są dla mnie przede wszystkim istotami magicznymi, a tej magii nie ma w smokach perneńskich. Mimo to cykl pani McCaffrey jako całośc i całkiem niezle stworzony świat zachwycił mnie. Rozbawiły mnie tez smoki z cyklu Smok i jerzy, szczególnie z pierwszej części. No i oczywiście Pożeracz Chmur - taki rozbrykany dzieciak, którego figle wywołują pobłażliwy uśmieszek dorosłych.

"Ostatni Lord smok" J. Bertin, o ludziach smokach, można by ich nazwać strażnikami porządku. Niestety to jej jedyna książka o której wiem.

Nie zamierzam współtworzyć forum z takim karłem moralnym, jak Obi-One!!!
który daje ostrzeżenia za zwracanie uwagi na pisane przez niego bzdury.

A dlaczego tylko fantasy??

Na jednym z sąsiednich wątków ktoś wspomniał Siergieja Sniegowa - w jego trylogii od sympatycznych smoków aż się roi, a w dodatku są to smoki całowicie realistyczne, naukowo uzasadnione i doskonale wpisujące się w obraz rozwinietego komunistycznego społeczeństwa przyszłości

A z naszego rodzimego podwórka przypominam Smoka Wawelskiego z tetralogii mistrza aluzji, Stanisława Pagaczewskiego - i niech nikt mi tu nie wyjeżdża, że to literatura dla dzieci, bo czytając dzisiaj te książki (nie mówie o skrajnie infantylnych filmach rysunkowych z nich zrobionych) więcej można dowiedzieć sie o PRL z lat 60. i 70. niż z poważnych, oficjalnych dzieł z tego okresu

Pzdr

Ostatnio czytałem książkę Dębskiego "Niegrzeszny Mag" smok jest tam co prawda postacią drugoplanową, ale uosabia sobą wszystko to co powinien np. mądrość, siłe, moc magiczną itp.
Wspomne jeszcze o cyklu "Wojny Rady" Johna Ringo jest to świat przyszłości gdzie ludzie postanowili zostać "odmienieni" w mityczne stworzenia tj.Smoki, Elfy, Krasnoludy.

Złote smoki ze świata FR są postaciami pozytywnymi. Oprócz tego, Trzy Kawki z z drugiego tomu opowiadań Wiedźmina pt. "Miecz przeznaczenia".