Tak jak w temacie:
Który ze światów stworzonych przez różnych autorów uważasz za najlepiej zbudowany?
Osobiście skłaniam się do opinii,że tolkienowskie Śródziemie jest najpiękniejsze.Autor stworzył od podstaw całe Universum.Dał bohaterom własne mity i zarys historyczny.Równać się z nim mogą,ale nie do końca,ziemie które przemierza Ostatni Rewolwerowiec Roland w cyklu"Mroczna Wieża"S.Kinga.Do dość dobrych światów należy zaliczyć też howardowską Hyperboreę-świat znanego wszystkim wielbicielom fantasy Conana.

Swiat Czarownic, Andre Norton.
Powiem tylko tyle...
Okey nie moge sie powstrzymac, wiec powiem... w mojej opini nie odstepuje on Tolkienowskiemu Srodziemiu, jest tak samo bogaty w zdarzenia z przeszlosci... Wielkie Poruszenie, bogaty w postaci magiczne i naprawde, niewymownie fascynujacy.
Moim zdaniem jest to jeden z najlepszych swiatow magicznych.
( podejrzewam ze po tym poscie to juz na pewno ostatnie co zobacze to swiatla jakiegos auta w ciemnej uliczce).

Sentyment nakazuje mi palmę pierwszeństwa w kategorii najlepiej wykreowanych nibylandii dać ex equo tolkienowskiemu Śródziemiu i Narnii C.S. Lewisa. Kiedy byłem dużo młodszy to pamiętam, że urzekła mnie niesamowita plastyczność i nomen-omen realizm tych światów, który sprawiał, że człowiek jeśli tylko by mógł, chętnie by się tam wybrał, nawet nie pakując bagażu Dla mnie to są najlepsze światy fantasy ever.

Nie zmienia to faktu, że znam jeszcze kilka naprawdę dobrze "zbudowanych" światów - żeby daleko nie szukać, świat z sagi o Wiedźminie Sapkowskiego w niewielkim tylko stopniu ustępuje takiemu choćby Śródziemiu. A ten z "Koła Czasu" Roberta Jordana? A Świat Dysku Pratchetta? Jest trochę tego dobrego



Przy całym szacunku jakim darzę Kinga uznać Świata Pośredniego, czy jak on się tam zwał, za jeden z najlepiej wykreowanych nie mogę. Owszem, oparty jest na dość ciekawych założeniach (Dziki Zachód + postapokaliptyczna, na poły mityczna kraina), ale jest on opisany w zaledwie w zarysie - o samej jego historii dowiadujemy się stosunkowo mało - i pod wieloma względami ustępuje on tym NAPRAWDĘ solidnie wykreowanym światom.

Nawiasem mówiąc, nie mam nic do "Mrocznej Wieży" - bo lektura to przednia!

Palmę pierwszeństwa oddaję Stevenowi Eriksonowi - cykl "Malazańska Księga Poległych". Mówicie o rozbudowanych światach, ale to co stworzył Erikson, to rzeczywiście moim skromnym zdaniem coś wspaniałego. Pokazał on, że każda nawet najwspanialsza cywilizacja w końcu upada, a na jej miejsce pojawia się kolejna równie ciekawa. Rasy pojawiają się i znikają w mrokach dziejów. Nawet bogowie nie są odporni na śmierć i zapomnienie. To niezapomniane uniwersum.

Ja uważam, że świat Tolkiena, był najlepiej wykreowany,autor poświęcił na to kilkadziesiąt lat i to się czuje,jego ogrom wręcz powala,chodzi tu nie tylko o historie, np z LoTRa, czy Hobbita, ale o całą resztę ze świetnym Silimarillionem na czele

Nie ujmując nic bezkonkurencyjnemu Tolkienowi moim zdaniem najbarwniejszym światem fantastycznym jest ten, wykreowany przez Terrego Prachetta w jego fenomenalnym cyklu Świat Dysku. Takich postaci jak Rincewind, Dwukwiat, Cohen Barbarzyńca, Marchewa, babcia weatherwax, Śmierć, czy dziesiątki innych bohaterów zaludniających karty jego licznych książek nie znajdziecie w żadnym innym z licznych światów fantastycznych.

a co powiecie na świat xanth. te łamańce językowe (czereśniobomby, czy drapiezne nickelodeony), bogate opisy krajoznawcze, wiele róznych stworków a nawet świat snów skąd pochodza mary. Do Pratchetta jakos nigdy nie mogłem sie przekonać i zmęczyłem do połowy tylko piewrszy tom wydawany kiedys w nowej fantastyce a Xanth przeczytałem cały wszystkie 20 tomów wydanych w polsce.

To rzeczywiście jest fajny świat, zaludniony przez całą masę niezwykłych postaci, ludzi, zwierząt i przedmiotów. Pomysł na niego opiera się jednak w dużej mierze na zabawach z językiem angielskim, co niestety przeważnie jest nieprzekładalne na język polski, choć i tak uważam że tłumacz/tłumacze? wykonują "fantastyczną" robotę przy tym cyklu. Jednak czasem to przeszkadza, i rodzi u polskiego czytelnika (a przynajmniej u mnie ) pewien dyskomfort, który mam wrażenie zwiększa się z każdym kolejnym tomem, kiedy autor stara się przebić pomysły z poprzednich części coraz bardziej wymyślnymi łamańcami słownymi.

Polecam świat seri "Smok Odrodzony "

Czemu ? bo jak dla mnie jest to jedyny oryginalny świat jaki ostatnio się pojawił ,


@Chesul tłumaczenie czemu dla mnie tak jest to komus i tak wg mnie nic nie daje jak sam sie nie przekona

Xanth? Według mnie najgorsza fantastyka jaką czytałem. Żenuje i męczy, po prostu kit. Przeczytałem tylko Zamek Roogna i to niszczy piękno i kunszt fantastyki. PS.: Tolkien rządzi ;-P

------------------ Dodano: Dzisiaj o 21:50:17 ------------------
Uważam, że książka jest napisana dziwnym językiem, bohaterem jest jakby dzieckim wchodzoncącym w świat erotyczny???

Świat stworzony przez Tolkiena. Odkąd go poznałam pozostaje dla mnie probierzem dla wszystkich innych. Tym bardziej, że autor nie ograniczył się do "tu i teraz", ale stworzył wspaniałą przeszłość dla tej nowej ziemi, a jej mitologia może się równać z mitami, które kształtowały się w naszym świecie.

A'propos mitów: wg mnie twórcy mitologii (np. greckiej, jako tej najbardziej znanej) również zasługują na uznanie. Przez tysiące lat tworzone były zadziwiające, wspaniałe opowieści, które przekształciły Ziemię w krainę fanatsy

Najbogatszy, najpiękniejszy, najbardziej "pełny" świat, o którym czytałem, a który jestem w stanie sobie doskonale wyobrazić? Śródziemie, wiadomego autora. Świat, który najlepiej, najwspanialej i idealnie realistycznie odzwierciedla świat, który mnie otacza? Świat Trzech Mórz R. Scotta Bakkera. Jak zapewne niektórzy wiedzą ja jestem na punkcie tego autora zboczony (ha, z nicka wcale tak nie wynika;) ) ale po prostu nie mogę się nie zachwycać tym, co Bakker stworzył w 3 tomach cyklu Książę Nicości. Wielki, bogaty świat, z bardzo wyraźnie zarysowanymi podziałami między narodami / plemionami i ich zwyczajami, religiami i ... szkołami magii. To jest jedna z tych pozycji, które mi bardzo namieszały w głowie i zaliczam je do absolutnego kanonu fantasy - zaraz obok Tolkiena, Eriksona, Martina i innych. Wyobraźcie sobie tylko połączenie ogromu świata Tolkiena, bezwzględność i brutalność Martina ze sprytem i podstępem Eriksona. Wyjdzie Wam nie kto inny jak Bakker właśnie. Na koneic powiem tylko tyle: Glosariusz w tomie 3 cyklu ma ... ni mniej, ni więcej ... 100 stron. S t o stron!

Hej

(będą spoilery sorry, ja się jakoś nie potrafię obejść bez tego najwyraźniej)

Nikt jeszcze nie wspomniał o Pieśni Lodu i Ognia George R.R.Martina. Tamtejszy świat także jest dosyć oryginalny. Nie ma w nim normalnych pór roku, tylko po prostu od czasu do czasu nieregularnie pogoda się zmienia. Coś takiego faktycznie jest do pomyślenia (tutaj wyłazi moje ścisłe wykształcenie, jak czytam takie rzeczy to się od razu zastanawiam czy coś tam jest fizycznie możliwe). Np. na planecie o bardzo małym odchyleniu osi obrotu (czyli osi prawie całkiem prostopadłej do płaszczyzny ekliptyki) faktycznie nie byłoby pór roku i np. w strefie umiarkowanej byłoby cały czas tak... no, umiarkowanie . Z drugiej strony trudno powiedzieć czy to wygodne z punktu widzenia uprawy roli na przykład, niespodziane przymrozki w każdym momencie mogłyby zniszczyć zasiewy czy coś tam... ale pomysł ciekawy w każdym razie.
I pewne moje wątpliwości wzbudza tan mega-lodowy mur stojący już od 10 tys. lat. Oczywiście spajają go zaklęcia czy coś tam, bo jednak lód jest plastyczny i chociaż tak gigantyczny masyw (i jeszcze obłożony kamieniami) z pewnością mógłby nie roztopić się przez tysiące lat, to jednak też z pewnością rozpłynąłby się pod własnym ciężarem.

Moim zdaniem również jest to Tolkienowskie Śródziemie. Niesamowite, plastyczne opisy, genealogia każdej, nawet epizodycznej postaci... bez wątpienia universum najdokładniejsze i najlepiej przemyślane. Na drugim miejscu umieściłabym Pratchetta i jego Świat Dysku, ale głównie ze względu na niezwykłą fantazję autora i nowatorskie rozwiązania.

Cóż, świat wykreowany w seri George R. R. Martin - "Pieśń Lodu i Ognia" (A Song of Ice and Fire) potrafi wciągnąć. Jest tajemnica - "Ludzie Lodu", są wyraziści bohaterowie, jest wielka i mała polityka. Właśnie - polityka. To, co w Tolkienie było ważnym uzupełnieniem przygód hobbitów - historia zmagań z Sauronem na tle wieków - w tej serii odgrywa równie wielką, jeśli nie wiekszą rolę. Wszystko opisane wartym językiem na całkiem sporej ilości stron. I aż bierze dziw bierze, że opisana historia dzieje się na przestrzeni zaledwie kilku lat ( dla porównania - 3 sporych rozmiarów tomy Władcy Pierścieni obejmują historię na przestrzeni około roku). Można się w niej całkowicie zatopić i zaskoczeniem odkryć, czytająć ostatnią stronę, że to nie jest jej koniec.