Jako że to mój pierwszy post na forum - witam. I pozwolę sobie od razu przejść do pytania. Czytacie książki w języku angielskim? Osobiście myślę o zakupie e-czytnika odkąd zobaczyłem pierwszą wersję Kindle na stronie Amazona (czyli pewnie ponad dwa lata) i waham się między Kindle a Sony PRS... I tutaj pojawia się problem. Polskie księgarnie internetowe oferujące ebooki mają po prostu bardzo ubogą ofertę - dla mnie, czytelnika głównie fantastyki, właściwie nie ma tam czego szukać - same poradniki, albo jakieś na wpół amatorskie utwory i brak mainstreamu. Mainstream akurat mamy w sklepie Amazona, tyle że wtedy pojawia się drugi problem - brak materiałów w naszym ojczystym języku. Angielskiego używam codziennie - mówię, piszę, czytam - więc jest mi to język dość bliski od wielu lat, jednakże czuję dyskomfort kiedy pomyślę o czytaniu powieści. Co innego poradnik, felieton czy jakaś książka techniczna, a co innego literatura wyższego sortu (chociażby i mainstream ;P) gdzie mamy do czynienia z metaforami, idiomami i rzeką przymiotników. Niby zrozumienie zdania nawet wobec niezrozumienia pojedynczych słów wynika z kontekstu, ale to jednak nie jest tak fajne jak przeczytanie tego samego zdania po polsku, prawda? Tak się zastanawiam - ilu z was należy do odważnych i kupuje powieści w księgarni Amazona (czy innej) i czyta je w języku angielskim?

Czytając książki możesz tylko poprawić swoją znajomość angielskiego
Jeśli jeszcze czytnik ma wbudowany słownik angielsko - angielski, to już w ogóle bajka.

Ja co prawda nie mam czytnika, z dostępem do księgarni w języku angielskim, ale zamierzam poczytać parę powieści w tym języku.

Poza tym, zawsze możesz sam sobie zeskanować jakieś książki papierowe z mainstreamu.

No nie wiem, dla mnie książki W.A.B. to mainstream, tak samo AW Runy... Może jednak warto najpierw zobaczyć, co jest, a potem krytykować? Ja rozumiem, że oferta jest uboga w stosunku do papierowej, ale to nie tak, że są same poradniki i kompletni amatorzy.

Co do samego pytania - generalnie czytam książki w języku polskim. Angielskiego mam dość na co dzień, by chcieć jeszcze czytać w tym języku beletrystykę - zdarza mi się to jedynie w wypadku, gdy polskiej wersji nie ma, a mnie na konkretnym tytule zależy.

Ja czytam glownie po angielsku. Jakies 10 lat temu podjalem pierwsze proby. Na poczatek polecam literature dla dzieci albo mlodziezy. Prostsza konstrukcja zdan i latwiejsze slownictwo. Potem mozna sprobowac np. Jakiegos Pratchetta. Nie porywalbym sie od razu na jakies hard s-f czy ksiazki skomplikowane formalnie. Klasyka tez ma czesto archaiczne slownictwo. Generalnie jest tak, ze nawet jesli pierwsze strony beda Ci szly opornie to po kilkudziesieciu kolejnych zlapiesz rytm i poplyniesz. Wbudowane w czytniki slowniki jeszcze bardziej ulatwiaja czytanie. Ja po polsku czytam tylko autorow nieanglojezycznych. Najbardziej sobie chwale to, ze nie musze latami czekac na tlumaczenie.

Patrzyłem. Zawszę na początku robię takie wyszukiwanie - George Martin, Robert Jordan, Steven Erikson, Scott Lynch (moi ulubieni autorzy) - nie ma żadnego? Do widzenia. W polskich księgarniach nie znalazłem nigdzie, w Amazon, B&N czy Reader Store są praktycznie wszystkie.

To tak nie działa, niestety. Albo mówisz, że nie ma Twoich ulubionych autorów - bo może ich nie być, czemu nie - albo mówisz, że nie ma mainstreamu. Nie należy stosować tego wymiennie, bo te grupy nie są tożsame. Przecież i ja mogę powiedzieć, że w Amazonie nie mają Kańtoch, Brzezińskiej czy Białołęckiej - więc do widzenia (nie żeby akurat to były moje ulubione autorki) Krajewski, Grochola... Gdzie oni są w Kindle Store?

Z powodzeniem mogłem również do niedawna wejść do Empiku i Matrasa, skomentować, że nie mają cyklu o śpiącej królewnie Anne Rice, wyjść (bo obecnie wznowiło tę trylogię wydawnictwo Mystery, z beznadziejnymi okładkami i ponoć równie beznadziejną korektą) i narzekać, że mainstreamu nie ma.

Przykładów można mnożyć do woli. Generalnie jednak chodzi o to, by nie krytykować biednych księgarni, bo one naprawdę mają generalnie wszystko, co im rzucili wydawcy, a już na pewno nie można podsumowywać, iż ten wybór to "same poradniki, albo jakieś na wpół amatorskie utwory i brak mainstreamu".

Można oczywiście pisać z pytaniami do wydawnictw, ale jak się niektóre zachowują to widać - choć próbowanie jest oczywiście darmowe. MAG stwierdził, że jemu się eBooki nie kalkulują, więc skoro chciałbyś Eriksona, Lyncha, Martina i innych w formie cyfrowej, wytłumacz im to - tutaj znajdziesz odpowiednie dane kontaktowe: http://mag.com.pl/artykul-1,6,85--0-0-Kontakt.html.

PS. Warto zapamiętać - to nie polskie eKsięgarnie są do duszy, to polskie wydawnictwa takie są.

W przypadku tlumaczen moze tez byc taka sytuacja, ze nie maja podpisanej umowy na cyfrowa dystrybucje i nawet jakby chcieli to nie moga bez renegocjacji kontraktu. A to im sie nie oplaca / nie chce im sie.

No i jeszcze jwdna uwaga. Fantasy to nie mainstream jakby na to nie patrzec.

Powodów oczywiście może być tysiąc, ale to i tak jest winą wydawnictwa, a nie księgarni, że oferta jest taka, a nie inna.


A, to już pewnie zależy jak kto postrzega 'mainstream'

Mainstream nie rowna sie moje ulubione i nie zalezy od postrzegania tylko jest kategoria historyczna i nie obejmuje literatury gatunkow czyli fantasy, s-f, thrillerow, horrorow, westernow, romansow itd. To nie jest kwestia wartosciowania tylko uzus. W kazdej ksiegarni masz dzial glowny literatura piekna i osobne polki z niektorymi gatunkami. Oczywiscie sa zjawiska graniczne ktore nie odpowiadaja temu podzialowi. Sam uwielbiam literature s-f ( pisalem magistra z Philipa K. Dicka) ale nie mimo to nie nazywam s-f mainstreamem.

Mam chyba lepszą definicję, co to jest "mainstream": jest nim kilkaset tysięcy tytułów, a nie jest kilka tysięcy.

Też czytam powieści po angielsku, szczególnie jeśli jest to ich pierwotny język, a drążenie zaawansowanego słownictwa to część zabawy. Robienie tego w takim samym stopniu przy użyciu tradycyjnej książki i słowników byłoby katorgą w porównaniu z czytnikiem.

jak chcesz poczytac sobie klasyke sf po polsku np amerykanski golden age to najlepiej poszukac sobie plik tekstowy i skonwertowac. ja tak robie bo moich ulubionych autorow to niestety amazon nie ma ani borders

Popularna beletrystyka wydawana przez duże anglojęzyczne wydawnictwa zazwyczaj nie ma skomplikowanego słownictwa! Szczególnie w przypadku "genre" fiction typu thriller, horror czy inny romans słownictwo jest naprawdę proste - bo odpowiednio upraszczane. Słownictwo skomplikowane = mniejsze czytelnictwo = mniejsza sprzedaż. (Zastanawiam się, czy wydawnictwa stosują test Flesch–Kincaida - taka funkcja jest np. w anglojęzycznym Wordzie ).

Są oczywiście wyjątki, ale jeśli kupisz jakąś powieść detektywistyczną mało znanego autora i będzie to powieść świeżo wydana, to jestem pewny, że słownictwo będzie naprawdę proste.

Ja czytam po angielsku głównie kryminały. Faktycznie są bardziej przystępne i "łatwe", a jednocześnie pomagają wzbogacić słownictwo.
Nie rozumiem natomiast tego czytania ze słownikiem pod ręką. Dla mnie konieczność częstego sprawdzania czegoś w słowniku zabija przyjemność czytania. Osobiście takie książki odkładam i biorę coś łatwiejszego. Po te trudniejsze lepiej sięgać kiedy już się na tyle pozna język, żeby nie musieć przerywać lektury zbyt często.

Tu się z tobą nie zgodzę. Można łączyć przyjemność czytania z możliwością szlifowania języka.
Ja również przeczytałem kilka kryminałów, korzystałem ze słownika przy słowach, których nie znałem i nie uważam, abym stracił do nich chęć.
Próbowałem z kolei przeczytać jedną z części "Wojny Pajęczej Królowej" i poległem na pierwszym rozdziale, kiedy musiałem sięgać do słownika czasem po kilka razy w jednym zdaniu...

ja głównie czytam po angielsku, świetna sprawa do nauki, widząc nieznane słowo w kontekście człowiek nie tyle się może go uczy w sensie, że nie zna jego definicji, ale wyczuwa jego znaczenie i wie jak się nim posłużyć

dodatkowo polecam raczej słuchać, bo niestety angielski nie ma prawie żadnych zasad odczytywania zapisanego tekstu, tak więc słuchanie daje więcej, bo wiadomo jak wypowiedzieć dane słowo, podczas gdy czytając człowiek uczy się tylko jego pisowni, wymowa jest więcej warta w realnym świecie niż pisownia (odkryłem, że często lepiej wiem jak się jakieś słowo pisze od Anglika, co z tego gdy nie wiem jak je wymówić)

ponieważ głównie słucha praktycznie nie używam słownika, moją przygodę z angielskim zacząłem od Harrego Pottera, ponieważ tłumaczenie na polski trwa około roku miałem motywację by czytać (słuchać) po angielsku, zrozumiałem gdzieś połowę tego co się działo w książce, nie poddawałem się i teraz rozumiem praktycznie wszystko, ostatnio słucham wykładów z fizyki i historii i nie jest dla mnie problemem nawet takie słownictwo

jest coś takiego jak masa krytyczna słownictwa w danym języku, do pewnego momentu rozumienie wydaje się trudne, ale po poznaniu wyastarczającej liczby słów (masy krytycznej) człowiek rozumie prawie wszystko, a potem to już leci z górki

były czasy, kiedy wykształcony człowiek musiał znać łacinę, dziś jest to angielski