Cieszę się że ktoś zaczął umieszczać książki Akunina! Szczególnie polecam te z Erastem Fandorinem. Mam nadzieję że pojawią się WSZYSTKIE. Niektóre książkiczytałam po rosyjsku, ale sąfragmenty pisane gwara i czasem trudno zrozumieć.

OOO tak zgadzam się. Ten cykl jest genialny. Osobiście podobał mi się najbardziej chyba Walet pikowy, niektóre akcje tamtego oszusta no po prostu wymiatają (zwłaszcza ta ostatnia ).

Rzeczywiście świetnie, że w bibliotece możemy znaleźć również książki Akunina. Zgadzam się, że najlepszą jego serią jest cykl –przygód Erasta Fandorina- a „Azazel" to pierwsza powieść z cyklu "Przygody Erasta Fandorina". Kolejne części to: "Gambit turecki", "Lewiatan", "Śmierć Achillesa", "Walet Pikowy", "Dekorator", "Radca stanu", "Koronacja", "Kochanka Śmierci" oraz "Kochanek Śmierci" a także dwie części pt. "Diamentowa karoca".
Z początku ta powieść wydawała mi się z lekka naiwna, ot, taka opowiastka, jakich dużo w telewizji i kinie: jeden detektyw, który powoli odkrywa prawdę, spotykając się z mnóstwem ludzi. Właściwie wydawała mi się (ta książka) bez smaku. Akunin jednakże zaskoczył mnie, właściwie w momencie, kiedy miałam już odłożyć książkę nie dokończywszy lektury, odkryłam "drugie dno", a może po prostu znalazłam klucz do zrozumienia powieści. Jedyny minus (już kończę z tymi wadami) to naiwność bohatera - przynajmniej tak to odczytałem - a może po prostu dobry detektyw musi taki być (patrz Poirot i inni). Sądzę, że fani J. Alexa, A. Christie czy R. Chandlera znajdą coś dla siebie w twórczości Akunina - jakby nie było - rosyjskiego pisarza roku 2000.

"Azazel" w rosyjskiej wersji telewizyjnej był niedawno nadawany przez TV4. Film słabszy od książki (ale to prawie norma), ale mimo to nagrałem i dał się pooglądać. Koniec serii książkowej trochę rozczarowuje, a i wątek japoński niebyt mi odpowiada (to kwestia gustu). Mimo to, jedna z lepszych serii kryminalnych "retro" ostatnich lat (obok Catfaela i "Sub Rose"). Lekka lektura.

Dodane 11.03.2008 (aby nie mnożyć zbędnych postów)-> Ewa Nowak (poniżej). Faktycznie, też nie wiem skąd ten syn. Pewnie jest jakiś trop, ale po prostu nie pamiętam (moze ta chata w lesie ). Film nie by taki zły, po prostu książka lepsza. na plus filmowi: w ramach możliwości dość ściśle trzymano sie linii fabularnej powieści.
Ciekawe, czy będzie amerykańska wersja "Azazela".

Wcale ten film nie był taki zły, a odtwórca roli Fandorina - uroczy. Co do "Diamentowej karocy" to rzeczywiście nie jest to to moja ulubiona książka. Ale jedna rzecz mnie zastanawia, bo przeczytałam wszystkie "Fandoriny" a jokoś nie ma śladu legalnego syna, a przecież występujący w "przygodach magistra" Nicolas jest wnukiem Fandorina. Czy może ktoś wpadł na trop, w której książce Fandorin dorobił się dziecka? (nie chodzi o japońskiego syna z Diamentowej karocy)

Skuszona opiniami forumowiczów sięgnęłam po książki Akunina . Rosyjski James Bond , czyli Fandorin, przypadł mi do gustu . Wot mołodiec ! Szczególnie spodobały mi się "Walet pikowy " i "Koronacja". Zagadka kryminalna połączona z dużą dawką humoru - znakomity zestaw. Czekam na kolejne książki z tego cyklu , a tymczasem sprawię sobie "zajęczą kacabajkę" :D

Azazel Akunina to moja ulubiona książka bardzo mnie wciągneła od samego początku czytałam ją z zapartym tchem z powodu plontaniny wydarzeń oraz sporej dozy humoru z jaką Fandorin prowadzil śledztwo i przebierał się za coraz to innych ludzi lub gdy w pociągu w trakcie wypowiadania zdania stary półkownik zasnoł płakałam ze śmiechu i pomimo tego że dość szybko rozwiązuję kryminalne zagatki i w połowie książki wiem kto zabił i kto jest motorem intygi w tej książce przyznam do końca nie wiedziałam kto jest azazelem i kto za tym stoi a koniec który wydawał się taki typowy i spokojny w stylu ślub i happy end zszokował mnie bo skończył się wybuchem i okazało się że hrabina żyje a kult azazela się nie skończył. Naprawdę świetna książka warta przeczytania

azazel fajnie sie zaczyna - zupelnie jak mistrz i malgorzata bulhakowa. potem ciekawa jest narracja o mlodym fandorinie. zwlaszcza jak mu nic nie wychodzi i ciagle sie czerwieni w towarzystwie kobiet. zupelne przeciwienstwo sherlocka holmesa, ktory w kazdej sytuacji potrafil sie znalezc i bezblednie rozwiazywal zagadki. pod tym wzgledem fandorin jest bardziej ludzki. slabsze jest zakonczenie ksiazki - w sumie nie bardzo mi sie podobalo. pod tym wzgledem lepszy jest gambit turecki, gdzie zakonczenie po prostu wciska w fotel, a i fandorin jest tam starszy i bardziej doswiadczony w zawodzie detektywa. ogolnie jednak seria akunina jest bardzo fajna parodia starych kryminalow.

Z ekranizacji to był też Gambit Turecki, z Olbryskim między innymi. Ale co ciekawe. Jak czytałem recencje w PL przed premierą jeszcze w PL to niby miał tam grać jedną z głównych ról. Ale szczerze mówiąc ... jego rola na pewno nie jest tam jedną z głównych. Choć gra jak zawsze znakomita.
Ja szczerze mówiąc po tym filmie zwróciłem uwagę na autora i zaczełem czytaś po rosyjsku. Tłumaczenie polskie nie jest złe ale po rosyjsku jest o wiele ciekawiej. Fakt, że zwykły czytelnik raczej nie załapie "gwary". Ale ... to ma swój urok też tam.
Andrzej

Oj polecam wszystkim kryminały Akunina z zaskakującą pointą, z subtelnym humorem narysowani bohaterowie i postacią nie tylko Erasta Fandorina ale także niezrównanej mniszki Pelagii. Prawdę mówiąc cykl o Pelagii czyli kryminał prowincjonalny podoba mi się chyba bardziej niż sławetny i światowy Fandorin. Czyta się to jednym tchem zwłaszcza kiedy Pelagia zrzuca skromny zakonny strój i staje się damą a dobrotliwy władyka Mitrofaniusz zawłaszcza sobie cały splendor rozwiązanej przez mniszkę z robótką na drutach zagadki. Nawet przez jakiś czas zastanawiałam się, czy nie zestawić Mitrofaniusza z Vetinarim z powieści o świecie dysku Prattetta, ale doszłam do wniosku,że chyba mniejszego kalibru szuje go otaczają, a on sam zbyt mało manipuluje podwładnymi. Polecam

Właśnie skończyłam "Pelagia i biały buldog" i jestem przemiło zaskoczona. Już nie mogę doczekać się dalszych części. Kryminał choć prowincjonalny, jak dla mnie, nieprzewidywalny i utrzymany w świetnym klimacie. Postać nabożnej siostry, która dla dobra sprawy zmieni się w uroczą świecką damę, urzekła nawet takiego "niedowiarka" jak ja Ale więcej szczegółów nie zdradzam... za to podróż do Zawołżska polecam!

Mnie się seria o Fandorinie bardzo podobała, natomiast części o jego wnuku znacznie mniej. Przez "Skrzynię na złoto" przebrnęłam, ale "Lektura nadobowiązkowa" mnie zastopowała - jak utknęłam na początku, tak tkwię tam nadal.

przyznam szczerze ze troche obawialam sie nowych ksiazek akunina tych poza seria o fandorinie ale nawet p;rzez chwile sie nie zawiodlam. sa bardzo dobre. a p;oza tym lubie tez jego siostre pelagie