Heh następna dobra wiadomość, gw wyda resztę dzieł Lema.



Lista kolejnych tomów:
17. Pokój na Ziemi
18. Biblioteka XXI wieku. Golem XIV
19. Sex Wars
20. Człowiek z Marsa. Opowiadania
21. Mój pogląd na literaturę
22. Astronauci
23. Fantastyka i futurologia t. 1
24. Fantastyka i futurologia t. 2
25. Fiasko
26. Filozofia przypadku
27. Wizja lokalna
28. Summa Technologiae
29. Maska
30. Moloch
31. Wejście na orbitę
32. Dialogi
33. Przekładaniec

Źródło:lem.pl

Lema dopadłam w podstawówce. Wiadomo- najpierw "Bajki robotów" jako lektura, podobały mi się, ale chyba za mała byłam, żeby docenić w pełni. Potem wpadłam na dobre po lekturze "Kataru", który był kryminałem, no a po "Opowieściach o Pilocie Pirxie" wsiąkłam. Co prawda ominęłam szerokim łukiem wszystkie, nazwijmy to, niebeletrystyczne utwory, ale sięgam po Lema do dzisiaj i wciąż z tą samą przyjemnością. Lubię to jego psychologizowanie i tych "twardych" facetów w kosmosie a wszystko podlane filozoficznym sosem.

Z książek Stanisława Lema przeczytałem tylko "Bajki Robotów" "Opowieściach o Pilocie Pirxie" i "Solaris" pisał ciekawie, lecz jego twórczość jakoś do mnie nie trafiła ale nie umniejszam tym jego wielkości literackiej.

Przetrawiłem ten rozrośnięty wątek bo dzieła Lema stały się już na samym początku mojego życia tym podmuchem wiatru który spowodował iż moja uwaga pogrążyła się w stosie zwanym fantastyką na długie lata. Czytam poszczególne posty i dziwie się jak wiele osób nie potrafi dojrzeć fenomenu tego pisarza.
Panie i Panowie spotkałem się kiedyś ze zdaniem, że wszystko co można wymyślić w fantastyce Lem już wymyślił. I po chwili zastanowienia. Mamy w jego literaturze sztuczną inteligencję, modyfikacje genetyczne, nanoroboty, napędy czerpakowe, przekazywanie zdalne odczuć i myśli, mechy, wirusy i całą masę tych rzeczy które dopiero od całkiem niedawna ujrzały światło dzienne w literaturze lub naszej rzeczywistości. Na dodatek wszystko to przedstawione przystępnie ze znajomością rzeczy, nierzadko wraz z implikacjami wynikającymi z zastosowania tychże pomysłów w praktyce. Dodajmy do tego niespotykaną wręcz umiejętność tworzenia niezwykle realistycznych opisów. Gdy autor opisuje kawałek pooranego uderzeniami broni betonu uważny czytelnik zauważy iż Lem zapewne oglądał wcześniej coś podobnego, a nawet dotykał ręką czy zmieniał kąt patrzenia. Do dzisiaj wielu autorów nawet nie zbliża się w realizmie swoich opisów do pana Stanisława. Do tego wszystkiego dodajmy akcję która nie rzadko jest okraszona wspaniałym iście Polskim humorem. Humorem który wymaga od czytelnika nieco wysiłku umysłowego, i wywołuje uśmiech na ustach bez odwoływania się do prostych topornych sztuczek.
W książkach Lema znajdziemy też zwykle jakieś przesłanie. Czasami ukryte w surrealistycznej treści, czasami w poważnej. Jednak przeważnie to my czytelnicy musimy wyciągnąć wnioski, ocenić bohatera i często nie obędzie się bez chwili refleksji nad zagadnieniami poruszanymi w treści.

Sporo osób napisało, że ta proza jest ciężka, że wymaga za wiele wysiłku. Proponuję nie zaczynać od dawnych lektur tylko od innych pozycji. Np. Pokój na ziemi czy też noweli Niezwyciężony.
Gorąco zachęcam wszystkich którzy zniechęcili się po ciężkim Solaris czy surrealistycznych Bajkach do sięgnięcia po coś jeszcze togo autora gdyż naprawdę różnorodność jego twórczości sprawia iż styl i klimat dzieł jest przeważnie diametralnie różny.