Egzemplarz, który kupiłem wydany był niedawno i dosyć przyzwoicie. Kto wydał i kiedy niestety nie napiszę, książki nie mam przed sobą.
Świat przyszłości przedstawiony przez Huxleya jest przerażający.W przyszłości dzieci są hodowane w specjalnych butlach inkubatorach. Społeczeństwo podzielone jest na kasty, kasty inteligentów rządzących wszytkim i kasty debili niewolników, które tworzone są jeszcze przed poczęciem. Jak? Poprzez odcinanie tlenu w inkubatorach, warunkowanie Pawłowa, przymusową indoktrynację itp.. Każdy obywatel ma ze sobą narkotyk, Somę, którą ma obowiązek zażyć w momencie przygnębienia. Społeczeństwo ustawione i sterowane, pseudo szczęśliwe, w którym nie ma miejsca na indywidualność. Każdy przejaw inności jest piętnowany i tępiony. Głównymi wartościami tego świata to konsumpcja i sex. I pośród tego wszystkiego główny bochater "dzikus" John, przybysz z "Rezerwatu" gdzie ludzie, żyją jeszcze w stary spsób. Outsaider w Rezerwacie jest również outsaiderem w tym dziwnym, groteskowym świecie przyszłości, a niemozność asymilacji prowadzi do tragedii....
Na prawdę polecam, wyśmienita książka, przeczytałem dwa razy, raz za razem. 10/10

Dołączam się do tej opinii. Książka już trochę zapomniana, a naprawdę świetna. Dodam, że H.A. pod pretekstem opisu świata przyszłości pokazuje w tej antyutopii naszą rzeczywistość. Jak się dobrze zastanowić to nasz świat w którym żyjemy niewiele różni się od koszmaru w "Nowym wspaniałym świecie". I dlatego ta książka była (i chyba nadal jest) taka ważna. Kogo nie bawi dołowanie się może sięgnąć po "Wyspę" - tam jest na odwrót, świat idealny.
Ciekawostka: chyba w Fantastyce był artykuł o polskim pisarzu przedwojennym, Smolarskim. Sugerowano w nim, że "Nowy, wspaniały świat" jest zerżnięty z jego "Miasta Światłości". Jak ktoś to czytał to proszę o opinię.

Myślę, że nie ma co pisać o fabule NBW. Podejrzewam, że każdy z forumowiczów ją dobrze zna . Chciałem dodać od siebie, iż jest to ( poza diuną) najlepsza powieść sf jaką w życiu czytałem. Niesamowity kontrast miedzy zyciem Dzikiego, a resztą społeczeństwa jest dość przejrzysty. Świetnie można to odnieść do antaganizmów miedzy oportunistami w dzisiejszym swiecie ( ktorzy bezkrtycznie chlona swiat), a indywiduami, ktore nie maja mainstream'owego postrzegania świata. Ci ostatni z reguly sa odrzuceni i nie słuchani ( szczególnie gdy krytykują innych).

Książka daje do myślenia. Wszechobecna identyczność, sterylność i sztuczność na każdym kroku. Życie ludzkie zaprogramowane w dosłownym tego słowa znaczeniu od momentu poczęcia aż do śmierci. Minimalizacja bólu przy jednoczesnym spotęgowaniu przyjemności, a mimo to cała owa sielanka napawa raczej zgrozą aniżeli otuchą. Czegoś tu najwyraźniej brakuje... (duszy?)
Oto do czego dochodzi, gdy człowiek zbyt daleko posuwa się w "udoskonalaniu" świata i wyręczania Natury.