Pokaż mi film, który oddaje ducha 3 tomowej powieści

Powieści Henryka Sienkiewicza są niezwykle trudne do zekranizowania, głównie ze względu na dbałość o szczegóły, jaką się charakteryzują. Przełożyć 3 tomy na ekran i nie stracić ogólnego sensu, to sztuka i myślę, że reżyser, jak na czasy i warunki, w których pracował, poradził sobie całkiem nieźle. Świetna obsada, może za wyjątkiem Oleńki - Braunek, przemyślane prowadzenie akcji - brawo dla scenarzystów. To chyba najlepiej zekranizowana część Trylogii. Książki zawsze będzie się czytało przyjemniej, a wszystko jest dla ludzi, więc myślę, że od czasu do czasu można obejrzeć nawet gorszy film.

A ja się nie zgodze że MAGDUSZKĄ według mnie film jest bardzo dobry. Dobrzy aktorzy, dobre jak na tamte czasy efekty specjalne, oraz nie stracony w tym wszystkim przekaz jak niesie ze sobą powieść. Innymi słowy wielkie dzieło którego twórcom należy bić brawa.

Często o Potopie można usłyszeć krytyczne uwagi. Spowodowane jet to może tym, że należy on do kanonu lektur i jako taka często z góry skazywana jest na krytykę. Co do ekranizacji to nie twierdzę, że "Potop" to arcydzieło ale na pewno to znakomity film.
Podobne filmy jak "Ogniem i mieczem" w porównaniu do "Potopu" są słabizną - kiepska batalistyka, kameralność, nieciekawie wypadający aktorzy. "Potop" to widowisko na miarę "Faraona". Aktorstwo na wysokim poziomie, rozmach (raczej nie liczono się z kosztami), zdjęcia (choć w "Ogniem i mieczem" wypadły bardzo przyzwoicie) i cała ta otoczka historyczna sprawia, że jest to bardzo dobry film. Czekam tylko kiedy wreszcie Polacy przestaną kręcić filmy historyczne, które w ogóle nie interesują widza z zachodu i zajmą się czymś bardziej rozrywkowym (i nie mam tu na myśli filmów typu: przeklinanie-prostytucja-przeklinanie). Na ten czas nasza kinematografia to dno, oprócz kilku wyjątków, które i tak nie odbiły się znacznym echem.
Wracając do Potopu można jedynie żałować, że Oleńki nie zagrała pani Brylska

W porównaniu z książką - dużo lepszy, taki bardziej " na nasz język" . Aktorzy naprawdę wykonali kawał dobrej roboty. Nawet ta krytykowana Braunek - jak dla mnie postać bardzo charakterystyczna i ciekawa. Ciekawe, że takie utwory czyta się dopiero jak przyjdzie na to czas. W szkole, za moich czasów, jak trzeba było czytać to nikt nie chciał. Każdy ( no moze prawie) wolał film, nie wysilać się. A potem jakoś tak przychodził czas, że łapało sie książki ( jak nasza opisywana) i czytało jednym tchem. Podobnie było z Krzyżakami. Najpierw nie mogłam przebrnąć tej powieści. Dla mnie był tylko film. A po pewnym czasie nie mogłam się oderwać od książki. Rewelacyjna.

Jak dla mnie film był dosyć konkretny i zabierał dosyć dużo informacji, ale były pewne braki, których nie da się pominąć. Książka może i jest fajna, ale stanowczo za długa... Ale ogółem jak dla mnie film był dosyć dobry, pomijając te drobne niedociągnięcia

Ogólnie moim zdaniem Potop najlepiej trzyma się spośród wszystkich ekranizacji trylogii. Ówczesną pasję reżysera, kunszt scenarzystów można streścić słowem: zacne. Najlepszym posunięciem, moim zdaniem, okazało się połączenie pełnokrwistych postaci pierwszoplanowych (Kmicic i Wołodyjowski) z całym wachlarzem drugoplanowych, nie mniej barwnych.
Oczywistym jest, że realizacja filmu miała na celu jedynie realistyczne przedstawienie powieści, a nie była efektem tak często teraz spotykanej pogoni za pieniędzmi. Szkoda, że Ogniem i Mieczem nie zrobiono w takim stylu... (choc mimo wszystko to wciąż dobry film, ale tylko "dobry").
"Potop" rządzi nadal nie tylko jako pomoc naukowa do powtórki przed maturą

Adaptacja ta mi sie podobała,pomimo że filmowi bohaterzy odbiegają od literackiego pierwowzoru.Strzałem w dziesiątkę było obsadzenie Olbrychskiego jako Kmicica.Wiem,że początkowo R.Olbrychski jako Kmicic n8ie zyskał akceptacji widzów(ponieważ wcześniej grał Azje Tuchajbejowicza w ,,Panu Wołodyjowskim" jednak później zyskał dużą sympatię widzów.Aktor ten był bardzo wysportowany i w żadnej ze scen Potopu nie zastępowali go dublerzy.no ale to takie ciekawostki tylko.Film Fajny jednak nie tak bardzo jak książka.

Jestem z pokolenia, które przeżywało i gorąco dyskutowało sienkiewiczowskie ekranizacje. Trylogia była "od zawsze" moim ukochanym czytadłem. "Ogniem i mieczem czytałam już pod koniec 4-tej klasy szkoły podstawowej, więc tata musiał wyjaśnić mi tło historyczne, bo o wydarzeniach XVII wieku uczyliśmy się dopiero w 6-tej. Jedną z ukubionych zabaw z moim bratem było przerzucanie się cytatami z tych powieści. "Potop do dziś kocham najbardziej, za zdecydowaną i pewną siebie Oleńkę i zwariowanego, cudownie ludzkiego Kmicica. Gdy po świetnym, jak na owe czasy, "Wołodyjowskim"( z majestatycznym, iście królewskim Dmochowskim, rozbrykaną i może trochę zbyt współczesną Baśka = M.Zawadzką, czy oboma odtwórcami roli Zagłoby (choć Pawlikowski, który grał w wersji kinowej, bardziej mi odpowiadał)) zapowiedziano pracę nad "Potopem", nie mogłam się pogodzić z wyborem odtworców głównych postaci. Przecież Olbrychski to cudowny, dziki, urzekający i okrutny Azja - nie może grać Kmicica (postaci tak bliskiej psychologicznie), to absurd. A Braumek zbyt "bezpłciowa", by być dobrą Oleńką. W tym drugim wypaku zdania nie zmieniłam. Przywykłam do takiej Billewiczówny, ale jej nie zaakceptowałam. Za to w przypadku Olbrychskiego - nie wyobrażam sobie dziś, by ktoś mógł zagrać lepiej niż On. W Kmicicu nie ma z Azji wystarczająco dużo, by mylić te postaci. Aktor zdał egzamin zawodowy na 6. A film w ogóle. No cóż, liczne i znaczące skróty fabuły były niezbędne, bo w powieści jest materiał na 100 odcinkowy tasiemiec. ale jeśli ktoś cztał powieść, to mu to nie przeszkadza. A jeśli wątki mają dla kogoś zbyt wiele dziur to polecam zajrzeć do orginału, choćby w wersji audio

Potop" to dobre kino, ale największą robotę przy tym filmie oczywiście wykonał Sienkiewicz, a Hoffman po prostu wiernie przeniósł powieść na ekran.
Chwała za to, że idealnie oddano ducha tamtych czasów, zadbano o dekoracje, stroje, język.