Arkady Fiedler to polski pisarz, który w swoim życiu dużo podróżował. Podróże te zaowocowały powstaniem kilkudziesięciu powieści. Do najbardziej znanych należą: "Dywizjon 303", "Dziękuję ci, kapitanie ", a przede wszystkim trylogia o Białym Jaguarze, w skład której wchodzą: „Wyspa Robinsona", "Orinoko" i "Biały Jaguar".
Do przeczytania tej trylogii wszystkich zachęcam.
Akcja powieści ma miejsce w czasach niewolnictwa, podbojów kolonialnych Ameryki przez takie potęgi jak: Anglia, Hiszpania, Holandia i Portugalia.
Główny bohater - John Bober - pomaga grupie niewolników, Indian Arawaków i Murzynów wydostać się z niewoli. Zdobycznym, hiszpańskim statkiem płyną do rodzinnej wioski Arawaków i tam walczą o ich suwerenność. Oczywiście wędrówka i pobyt w wiosce obfitują w mnóstwo przygód. Piękne opisy przyrody, fauny i flory, niezwykłe przygody, kawałek historii Indian i Murzynów w czasach niewolnictwa i podbojów kolonialnych, czynią trylogię bardzo interesującą lekturą.
Równie ciekawe są inne powieści Fiedlera.
Czy podzielacie moją opinię?

Ja znam Fiedlera przedewszystkim z jego książek podrózniczych np "Dzikie banany" czy "Ryby śpiewają na Ukajali"
Opisuje on w nich sfoje podróże do bardzo egzotycznych miejsc na ziemi.
Rewelacyjny język książki wciąga i potrafi zafascynować światem tak bardzo dla nas egzotycznym.
Fakt ,ze wyprawy miały miejsce ładne kilkadziesiąt lat temu , oraz czarnobiałe fotografie dodają kolorytu tym książkom.

Niedawno przeczytalem jeszcze raz trylogie Bialego Jaguara (po wieloletniej przerwie) i musze powiedziec, ze te ksiazki sa troche dziecinne. John Bober (Bialy Jaguar) przypomina troche Old Shatterhanda Karola Maya - taka sama "wanka-wstanka" i wszystko mu sie zawsze udaje. Czyta sie gladko i przyjemnie. Akcja jest wartka. Tylko to juz nie te same emocje co przed laty. A moze to ja sie zmienilem z latami? Doroslem i wyroslem z takich ksiazek?
Natomiast "Maly Bizon" oparl sie probie czasu. To ciagle swietnie napisana ksiazka oparta na prawdziwych zdarzeniach.

„Wyspę Robinsona", "Orinoko" i "Białego Jaguara" czytałam jeszcze we wczesnej podstawówce (właściwie to pierwszy tom przeczytał mi na głos ojciec jak miałam cztery lata) i miło wspominam tamte książki. Może z sentymentu, ale mimo wszystko były bardziej... "realne" niż książki Maya, choć te drugie bardziej mi zapadły w pamięć (ale proszę porównać objętość...). Chociaż "Wyspy Robinsona" nie lubiłam, bo bohater był kretynem ("Piętaszki..."), ale potem - czytało się całkiem nieźle, naprawdę. Może i lektura dość... idealistyczna, ale jak najbardziej odpowiednia właśnie dla podstawówki. Od czegoś trzeba zacząć przygodę z literaturą, czemu właśnie nie od Fiedlera?

Tak -bocian-, podzielam twoje zdanie, że twórczość Fiedlera ma swój specyficzny charakter. Ze szkolnych czasów ( dość dawno temu) poznałem "Dywizjon 303" Przeczytałem "Ryby śpiewają w Ukajali" , "Orinoko"oraz "Dziekuję Ci kapitanie" Barwność języka oraz realistyczne przekazy z odwiedzanych i opisywanych krajów zawsze pozwalały mi na "podróżowanie" razem z Fiedlerem.

Fiedlera czytałam jeszcze w ogólniaku.Najlepsze książki podróżnicze jakie mi wpadły w ręce."Ryby śpiewają w Ukajali" to dla mnie odkrycie innych światów.Okazuje się że książki podróżnicze wcale nie muszą być dla pasjonatów i tych co kochają geografię.Wartkie pociągnięcie naszego umysłu w krainy w których nie postała nasza noga,całkowicie sprawiają że odrywamy się od rzeczywistości.Serdecznie polecam,pisarz jest nie do zastąpienia.