Powstanie Warszawskie, kiedyś czytałam wszystko co znajdowało się w bibliotece, a co poruszało ten temat.
Kamienie na Szaniec - wspaniała wg mnie opowieść o bohaterach Szarych Szeregów.
Szare szeregi - czyli wspomnienia o 66 harcerzach służących w podziemiu.
Najmłodsi od "Parasola" - świetna książka, ukazująca losy chłopców z najuboższych dzilnic Warszawy i ich walki.
Najbardziej chyba pamiętam "Zośkę" i "Paraso", oraz "Niewierną" opowieść widzianą oczami lekarza pracującego w szpitalu.

Przeczytałem trzy strony ale nie dojrzałem by ktoś wspomniał o pewnej książce, której...nie pamiętam autora i tytułu...

Tak czy tak książka opowiadana o powstaniu widzianym oczyma lekarza wojskowego. Jest piekielnie brutalna i okrutna bo opisuje najokrutniejsze rzeczy jakie niemcy robili czyli bombardowanie budynków z namalowanym białym krzyżem na dachu, mordowaniem rannych, goliaty skierowane w szpitale, czołg napakowane materiałem wybuchowym, który dano zdobyć powstańcom i zdetonowano gdy setki ludzi w tym dzieci podleciały oglądać łup itp itp itp.
Książka nie jest gruba, kilkadziesiąt stron ledwo ale dolicha zabijcie mnie sam nie podam tytułu, jak ktoś go tutaj napiszę to na pewno poznam.

edit: jak tak pomyślałem to chodzi mi po głowie tytuł "Płonące lazarety".

Zgadza sie : Józef Stompor "Płonące lazarety"

Jedyne co przeczytałem o powstaniu warszawskim to: 'Pamiętnik z powstania warszawskiego' Mirona Białoszewskiego. Przeczytałem go dlatego iż znalazł sie na jakieś maturze. Książka ciekawa ale jakoś nieodnalazlem w niej tego czego szukałem spodziewałem sie dat, odniesien do miejsc, deczyzji wojskowych itd. ale ich tam nie było. Zastanawiam się teraz co inni sądzą o tej pozycji bo moje przemyślenie są dość ubogie i może kotś inny zobrazuje swojej odczucia do tej ksiązki byłbym wdzeczny.

Od siebie gorąco polecam "Zośka i Parasol" Aleksandra Kamińskiego. Autentyczne przeżycia i bardzo dobrze przedstawieni bohaterowie z wyróżnieniem na dwóch głównych. Pierwsza część książki opowiada o latach okupacji działalności w akcjach dywersyjnych, a druga o Powstaniu. Jeśli ktoś interesuje się tą tematyką to książka go wciągnie na długie godziny.

Pamiętnik z PW Białoszewskiego to książka pisana przez poetę, i pisana z perspektywy jednostki, osobnego człowieka, a jednocześnie wielkiej indywidualności, jaką był Białoszewski, jeden z najlepszych i najważniejszych polskich poetów.
To unikalne świadectwo wojny - jest wiele książek pisanych przez świadków wojny, książek wspominkowych typu: 1 września byłem tu i tu, 3 września zostałem ranny, 5-tego dostaliśmy rozkazy, itp, itd, ksiązek pisanych stylem wspominkowym, opartych na faktografii.

Ale na palcach jednej ręki można wymienić książki pisane przez ludzi WRAŻLIWYCH, poetów. Poeta owszem, wiersz wojnie czy powstaniu poświęci, ale na tym koniec. Dlatego potrójnie należy cenić książkę Białoszewskiego.

Myślę zresztą, że masz jeszcze czas Dawid, by ona do Ciebie dotarła.

Dla mnie wymieszanie poezji - np. modlitw w bunkrze, które układał poeta - ze śmiercią, która spadała z nieba w postaci nazistowskich bomb, to piękno i prawda jednocześnie, i najprawdziwszy chyba opis tragizmu, okrucieństwa i patosu wojny jaki znam.

Według mnie Powstanie 44 Dawiesa, a także książka naszego Władysława Bartoszewskiego ,, Dni walczącej stolicy, kronika Powstania Warszawskiego'' i Piotra Rozwadowskiego ,,Warszawa 1944-45". Oczywiście istnieje jeszcze wieeele publikacji na ten temat, historyków także z Dawiesem wcześniej współpracujących. Radziłbym jednak uważać na datę wydania tych książek. Wiadomo,że te przed 90tym mają pewne nazwijmy to ,,ograniczenia'' i lekkie nieprawdziwe teorie.

Do waszego bardzo ciekawego zbioru książek na temat Powstania warszawskiego dorzucam jeszcze jeden tytuł - "Przemoczone pod plecakiem 18 lat" Ryszarda Góreckiego. Autor książki - żołnierz AK i uczestnik powstania warszawskiego - nie ocenia wydarzeń historycznych, ale próbuje jedynie ukazać to, co widział i przeżył.

Za malolata pamietam czytalem duzo o Powstaniu.Bardziej podchodzilem do tego emocjami niz zwracaniem uwagi na fakty.Zapadla mi w pamieci ksiazka,nie jestem do konca pewny tytulu "My z Marymontu" ciekawe jest w tym to ze przedstawiona jest tam druga strona Warszawy,chodzi o polozenie