chyba trochę z tym przesadziłeś..:/ To prawda, poezją to nie jest, ale Ich Troje? Ten zespół zawsze będzie się kojarzył z piosenkami "bez treści", a to przecież ma sens i cel... A to, że proste w odbiorze? Prawdopodobnie miało takim być...

Porównując, miałem na myśli konkretny utwór/koszmarek wykonywany przez "Ich Troje".
Niech każdy oceni, czy treść jest, czy nie, i czy nie ocieka (tekst jak i wykonanie - do znalezienia w internecie) nadmiernym patosem i kiczem. Jak dla mnie ta sama liga:


Prawo

naszym prawem jest być dzieckiem miłości
powitanym tu jak najmilszy z gości
choć wiem, że tych uczuć nie odda mi nikt

naszym prawem jest krew pełna ekstazy
pięknych dziewcząt jak i mężczyzn bez skazy
i kość cienka tak - już nie powiem ci nic

posłuchajcie nas i was nienarodzonych
dotąd cichych dotąd zawsze bez obrony
chcemy bowiem przemówić nareszcie
bez zapału ku nam się nie spieszcie - to prawo...

naszym prawem jest radość istnienia
a nie martwa cierpliwość kamienia
i tak wiem, że z tą prawdą nie liczy się nikt

naszym prawem jest pozostać w przestrzeni
w odległości od świateł i cieni
być tym kimś kim każdy z was - też mógłby być

posłuchajcie nas i was nienarodzonych
dotąd cichych dotąd zawsze bez obrony
chcemy bowiem przemówić nareszcie
bez zapału ku nam się nie spieszcie - to prawo...

ktoś nas budzi niespokojną nocą
z chmur wyciąga, wolno wiedzieć, po co?
zrozumiałem w końcu to - że prawo to sąd

posłuchajcie nas i was nienarodzonych
dotąd cichych dotąd zawsze bez obrony
chcemy bowiem przemówić nareszcie
bez zapału ku nam się nie spieszcie - to prawo...

posłuchajcie nas i was nienarodzonych
dotąd cichych dotąd zawsze bez obrony
chcemy bowiem przemówić nareszcie
bez zapału ku nam się nie spieszcie - to prawo...

Historia sama w sobie oczywiście mogąca łapać za serce i jakże częsta.
Wykonanie - mnie osobiście ta forma raczej przeszkadzała. Rymy jak rymy, największe zarzuty miałabym do rytmu tego tekstu. Kiedy go czytałam miałam wrażenie jakby to była wyliczanka w przedszkolu - raz, dwa, trzy i raz, dwa, trzy...
Nie jestem na pewno kompetentna do oceny, ale mnie osobiście nie zachwyca.

Podzielam zdanie elohim.sabaotha. Hm... Jak przetłumaczyć "rymy częstochowskie" na angielski?;))
To jest poezja na poziomie podstawówki, zarówno pod względem formalnym jak i treściowym. Czytając wierszyk sądziłem, że zakończy się jakimś rozsądnym morałem, ale nie, zero refleksyjności, tylko podmiot liryczny żegna się z mamą, co jest zresztą bardzo dyskusyjne. Bo skoro umiera, to jakim cudem napisał ten wiersz (własną krwią?)? A jeśli jest duchem, to dlaczego wciąż umiera? Niejasność zajętego stanowiska podważa wg mnie wiarygodność podmiotu lirycznego;) Nie żebym odsądzał autora od czci i wiary, ale naprawdę, są w internecie setki, tysiące lepszych poetów niż (anonimowy, zapewne z własnego wyboru;)) autor tego dzieła. Kto nie wierzy, niech zajrzy choćby na polską Poemę - tam jest wierszopisów zatrzęsienie.

Rymowanka bardziej niż wiersz o bardzo dużym problemie. Jako Ratownik Medyczny ciągle stykam się z ludzkim cierpieniem, a jest ono w 60% przypadków spowodowane alkoholem... Brak mi słów...

Dobry wierszyk ku przestrodze. Dobrze sie czyta.

Edit by Mori: +1 za spam.

Pouczająca rymowanka, ale poezją to bym tego nie nazwała. Faktycznie w stylu Ich Troje. Kicz po angielsku. Podzielam zdanie zarówno elohim.sabaoth'a jak i Kowalskiego-Malinowskiego. Być może, drogi debowy, utwór ów wspomina ważny problem, ale to w żaden sposób nie świadczy o jego wartości literackiej, która jest dosyć niska, żeby nie powiedzieć żadna.
Mnie osobiście historyjka nie poruszyła i nie chwyciła za serce. Powiem więcej, wyciągnęłam chyba złe wnioski - otóż: pijesz czy nie pijesz i tak zginiesz.

Smutny, niby taki banalny, dziewczyna ginie w wypadku samochodowym, ale ma prosta, trafna wymowe do tych wszystkich idiotow co jezdza po pijaku. No i moral, ze twoje zycie nie zalezy tylko od twoich czynow, ale lezy rowniez w rekach innych, czesto nieodpowiedzialnych ludzi :/

Może i nie najwyższych lotów wiersz, ale prawdziwy. Chyba przez to, że z tym, co jest jego "historią", spotykamy się nie tylko na ekranach telewizorów. Czasami prostymi słowami łatwiej oddać to, co się chce powiedzieć, a pozorna lakoniczność i beztroska robi na mnie większe wrażenie niż niektóre "ambitne" teksty z wyszukanymi metaforami.

Nie widziałam tego wiersza nigdy wcześniej. Po przeczytaniu pierwszych wersów myślałam, że to będzie coś śmiesznego... jakże się myliłam. Wiersz ten cechuje nie tylko prostota, ale także stopniowanie napięcia. Ponadto zmusza do refleksji. Każdy z nas ma prawo wyboru, to od nas zależy czy podejmiemy właściwą decyzję. Myślę że jest to świetny tekst, który zapada głęboko w pamięć i może być pomocny np. w kampaniach przeciw prowadzeniu pojazdów po spożyciu alkoholu.
Pozostaje mi tylko mieć nadzieję, że wiersz zadomowi się w naszych głowach na dłużej i uchroni kogoś przed podjęciem niewłaściwego wyboru.

Niewłaściwy wybór to było pójście na pieszo, na trzeźwo.
Z wiersza wynika jasno, że trzeba było pić i jechać, to nie zginęłoby się taką frajerską śmiercią.
Tyle na temat "wiersza" i morału. Bazarowa poezja.

Swietnie nadawalby sie do dluzszego spotu 'never drink and drive' ale raczej nie nazwalabym go poezja, nie wywolal tez u mnie jakiegos szczegolnego nastroju, raczej lekkie poirytowanie. Wiem,ze problem pijanych kierowcow jest bardzo powazny i w sumie 'wiersz' dobrze trafil/trafilby do mlodziezy (zreszta chyba taki byl zamysl autora).