Zna ktoś ów Pana? Tzn dokładnie to chodzi mi o dzieło jego życia 'Raj Utracony'. Poemat z 1667roku, opowiadający o losach Adama i Ewy w zupełnie inny sposób. Nie są jakimiś świętymi, niewinnymi, czystymi osobami. Przedstawieni są jako normalne młode małżeństwo (Milton autentycznie pisał, że sobie figlują, uśmiechają się do siebie 'kochankowie'). I to mi się bardzo podobało. Po za tym szatan także jest w innym świetle. Nie jest tym złym, niegrzecznym, niedobrym. Jest istotą, która... nawet nie wiem co. Po przeczytaniu ów poematu wielu ludziom go po prostu szkoda. Staje się pokrzywdzony bo pragnął czegoś, a nie mógł tego mieć.
Nie wiem czy tylko mi się tak wydaje .
Tak więc zapraszam do dyskusji na temat odczuć co do tej książki.

John Milton poeta i pisarz angielski, znany przede wszystkim jako autor poematu epickiego Raj utracony.
John Milton w pełni poświęcił talent sprawom religii i państwa. Przerósł epokę, w której żył, poprzez niełatwą tematykę swych utworów, nieczytelną dla osób bez klasycznego wykształcenia. Mistrzowskie operowanie językiem stawia go wśród największych autorów literatury światowej.

Choć pisma Miltona zostały w większości docenione już za jego czasów, pełne ich zrozumienie nastąpiło dopiero w epoce oświecenia i później. Milton, a w szczególności jego Raj utracony, stał się inspiracją dla wielu twórców, m.in. Williama Blake’a, Percy Bysshe Shelleya, Williama Wordswortha. Operę Raj utracony stworzył w 1978 roku polski kompozytor Krzysztof Penderecki.

generalnie przerabiam wlasnie ten utwor i jest on dla mnie, musze sie przynac, nieco ciezki. ale moja ambicja nie pozwoli mi przestac czytac. dotrwam do konca. bardzo podoba mi sie sposob pisania miltona, ale nie uwazam "raju" za lekture latwa i przyjemna.

Przerzutnie utrudniają trochę czytanie, ale na to też są sposoby ;D "Raj utracony" czytałam dwa razy, dość dawno, za każdym razem po wygnaniu domowników z zasięgu słuchu i... na głos. W ciszy, spokoju, starannie, zwracając uwagę na dykcję i znaki interpunkcyjne, jakbym to robiła przed publiką która ma mnie ocenić. Było z początku ciężko, ale naprawdę ułatwiło mi sprawę^^
Nie dość że interesująca mnie tematyka, to jeszcze ten język... Cudeńko. Niektóre zdania czytałam po kilkanaście razy, wzdychając i zachwycając się ich brzmieniem. Po prostu poezja ;D Aż chciałoby się przeczytać w oryginale, ale obawiam się, że moja znajomość angielskiego nie jest jeszcze wystarczająca by podołać temu zadaniu.
Ale pożyjemy, zobaczymy^^ Osobiście twierdzę, że angielski nie jest dobrym językiem do tworzenia poezji (języki słowiańskie i chociażby francuski nadają się do tego dużo lepiej), ale Milton bez wątpienia odwalił kawał dobrej roboty. I z chęcią tę robotę zobaczę, nawet jeśli będzie mnie to kosztowało kilka nocy siedzenia ze słownikiem i tłumaczenia^^

zdecydowanie musze odwołać swoja wczesniejsza wypowiedz. :) genialne. po pewnym czasie przyzwyczailam sie juz do jego stylu i czytanie sprawialo mi prawdziwa przyjemnosc.