Zachęcam do obejrzenia ekrznizacji Makbeta - tron we krwi kurosawy Choc akcja jest obsadzona w japońskich realiach to jest całkowicie zgodna z książką.
Film jest czarnobiały wiec najpierw polecam porządne wyczyszczenie ekranu:)

A bardzo jest zmieniony od pierwowzoru? Bo na lektury nigdy nie mam ochoty i film bardzo by się przydał. Jeżeli jednak podobny jest tylko z nazwy...

Japońska wersja Makbeta (Kurosawy) była świetna. To samo bym powiedział o mafijnej wersji (patrz: http://en.wikipedia.org/wiki/Men_of_Respect).
Dziś tak się narzeka na Quentina Tarantino i jego krwawe filmy, ale przecież Shakespeare pisał też bardzo krwawe kawałki. Makbet aż się prosi o to, żeby zrobił go Tarantion. Nie mówiąc już o sztuce pod tytułem: Tytus Andronicus
Co do zmian to ja jestem za uwspółcześnianiem starych sztuk. Zupełnie inaczej się ogląda mafijną wersję Makbeta czy mafijną wersję Romea i Julii.
Wracając do tematu - Kurosawa był świetny. Ostatnia scena, kiedy las zaczyna się poruszać... Trochę można znaleźć na YouTube:
http://www.youtube.com/watch?v=sSllRT8p ... re=related

tytus andronicus byl cudowny, faszystowsko propagandowy klimat, scena na bagnach kiedy zamiast dloni ma jakies galezie, podanie syna w posilku ale hopkins juz chyba przywykl do kanibalizmu. dodatkowo warto zwrocic uwage na architekture.

ja makbeta kurosawy ogladalem za maolata, czarownice brrrr

O tak! Szekspir w reżyserii Tarantino - to musiałoby być arcydzieło.



Akurat sztuki Szekspira są na tyle uniwersalne, że można je umieścić w każdej epoce.

Co do samego Tronu we Krwi to uważam, że jest to najlepsza z ekranizacji Makbeta jakie widziałem. Historia Makbeta idealnie wpisuje się w realia feudalnej Japonii. Film ma genialny, ponury klimat i jest świetnie zagrany. Brawa należą się oczywiście panu Mifune, który jest jednym z moich ulubionych aktorów. Co prawda za jego najlepszą rolę uważam Yojimbo ale Tron we Krwi stawiam na drugim miejscu. Jedyne co może drażnić w filmie to te zapożyczenia z teatru No. Przekłada się to na bardzo wyrazistą grę aktorską i na to, że niektóre sceny nieco się przeciągają. Pozostaje jedynie uznać tą konwencję i ją pokochać (jak np ja) lub nie uznać i znienawidzić.

Ja niestety ostatnio oglądałam ekranizację Makbeta zrobioną przez BBC i wynudziłam się strasznie! Trzy godziny niezrozumiałego paplania pozbawionego jakiejkolwiek akcji... W wersji drukowanej bardziej mi się podobała ta sztuka.

Hmm.., napisałbym "Tron we krwi" Kurosawy Wspaniałe dzieło wielkiego Mistrza bez dwóch zdań! Choć do fanów kina azjatyckiego nie należę. Prawdę mówiąc, właśnie po owym filmie wziąłem się za Szekspira i do dziś mi nie przeszło..
Polecam jeszcze "Wiele hałasu o nic" (Much Ado About Nothing) w reżyserii Kennetha Branagh - leciutka rzecz świetnie poprowadzona przez Branagh-zresztą wielkiego fana Szekspira, w sam raz na jesienne wieczory