Wi w pamięci utkwiiłły mi 2 motywy z sagi Wiedźmina
"Każdy szermierz dupa kiedy wrogów kupa" - powiedział krasnolu (nie pamiętam jak się zwał- dawno to było gdy czytałem wiedzmina) do zgromadzonej ludności (wielorasowej)
"Na pochybel skurwysynom" - powiedział Zoltan Chivay odczytując krasnoludzkie runy na Sihhilu

„- A czy na tej planecie są myśliwi?
- Nie,
- To wspaniałe! A kury?
- Nie,
- Nie ma rzeczy doskonałych – westchnął lis ….” Mały Książę

Motyw może i nie taki znowu "nieśmiertelny", ale poniższy cytat to niezła próbka twórczości Pratchetta - ja zapamiętałem go od pierwszego wejrzenia:

"Raczej umrzeć niż pracować. Oto moja dewiza; służyła mi zawsze bardzo dobrze. Odziedziczyłem ją po ojcu, który z kolei otrzymał ją w spadku po swoim ojcu, i ta dalej - aż do naszych najodleglejszych przodków. " Michel Sevrin, "Deo gratias". Polecam..

Oto motyw z Potopu - wywód pana Zagłoby o dobroczynności wina
" ...Radziłem mu - mówił - iżby siemię konopne w kieszeni nosił i po trochu spożywał. To tak ci się do tego przyzwyczaił, że teraz coraz to ziarno wyjmie, wrzuci do gęby, rozgryzie, miazgę zje, a łuskwinę wyplunie. W nocy, jak się obudzi, także to czyni. Od tej pory tak mu się dowcip zaostrzył, że i najbliżsi go nie poznają.

- Jakże to? - pytał starosta kałuski.

- Bo w konopiach oleum się znajduje, przez co i w głowie jedzącemu go przybywa.

- Bodajże waszą mość! - rzekł jeden z pułkowników. - Toż w brzuchu oleju przybywa, nie w głowie.

- Est modus in rebus! - rzecze na to Zagłoba - trzeba co najwięcej wina pić: oleum, jako lżejsze, zawsze będzie na wierzchu, wino zaś, które i bez tego idzie do głowy, poniesie ze sobą każdą cnotliwą substancję. Ten sekret mam od Lupuła, hospodara, po którym jak waściom wiadomo, chcieli mnie Wołosi na hospodarstwo posadzić, ale sułtan, który woli, by hospodarowie nie mieli potomstwa, postawił mi kondycję, na którą zgodzić się nie mogłem.

- Musiałeś waść siła konopnego siemienia i sam zażywać? - rzekł na to pan Sobiepan.

- Ja nie potrzebowałem, ale waszej dostojności z całego serca radzę! - odparł Zagłoba.

Słysząc te śmiałe słowa, zlękli się niektórzy, żeby ich pan starosta kałuski do serca nie wziął, lecz on, czy nie zmiarkował, czy nie chciał zmiarkować, dość, że uśmiechnął się tylko i spytał:

- A słonecznikowe ziarna nie mogą konopnych zastąpić?

- Mogą - odrzekł Zagłoba - jeno ponieważ olej ze słoneczników jest cięższy, przeto trzeba wino mocniejsze pić od tego, które teraz oto pijemy...."

Niesmiertelnym motywem w literaturze bedzie dla mnie zawsze milosc: ''Prawdziwa miłość przenika tajemnice i samotność kochanej osoby, pozwalając jej zachować swoje sekrety i pozostawia jej wewnętrzną wolność''.
Thomas Merton

Najpopularniejszym motywem w ksiazkach z kazdej epoki jest bez watpienia milosc od Tristana i Izoldy po Samotnosć w sieci.

Edit by Obi: Popatrz post wyżej. Warn.

Wow! Nikt nie wymienił "Nie przejdziesz!" Nie wiecie co to jest małe, szare i irytujace?
http://tolkien.com.pl/elenai/details.php?image_id=81

Ale dobry też jest cytat "Bij czarnych!" z Wiedźmina- szczególnie gdy polonistka każe napisać na okładce zeszytu cytat z jakiejś książki a ty jesteś na tyle odważny (lub głupi) by to napisać.

Łatwo było mówić o czystej logice i o tym, jak cały Wszechświat podlega zasadom tej logiki oraz harmonii liczb. Fakty jednak były takie, że dysk - co każdy widział - płynął w przestrzeni na grzbiecie wielkiego żółwia, a bogowie mieli w zwyczaju odwiedzać domy ateistów i wybijać im szyby. - Terry Pratchett

'moje serce obawia się cierpień, powiedz mu że atrach przed cierpieniem jest straszniejszy niż samo cierpienie i żadne serce nie cierpiało nigdy, gdy sięgało po swoje marzenia...'- Paulo Coelho

"- A zatem są ludzie którzy w kulturze Normanów dostrzegają coś ponad obcość? – Starszy mężczyzna pokręcił głową. – Wie pan. Napisałem kiedyś książkę o karłach i smoku, ale w wydawnictwach pukali się tylko w czoło. Nikt nie wyda książki inspirowanej religią Normanów, tak mi mówili. A kiedy argumentowałem ,że malarstwo i poezja neopogańskie są coraz bardziej...
- Wybaczy pan, panie Tolkien, ale mam już dosyć – przerwał mu bezceremonialnie Baldwin. Polubił cichego, dyskretnego bibliotekarza, który zresztą okazał się kopalnią wiedzy o literaturze normańskiej, ale nie miał ochoty na wysłuchiwanie zwierzeń niespełnionego pisarza , tym bardziej że wielogodzinne poszukiwania zakończyły się fiaskiem." - Marcin Mortka "Ragnarok 1940 tom 2"

"Strach to grzech pierworodny - pisał Foster - Prawie całe zło świata wywodzi się z faktu, że ktoś się czegoś boi." Lucy Maud Montgomery Błękitny Zamek. Stereotypowi dobrzy bohaterowie powinni posiadać cnotę męstwa, często wyrabiają ją w sobie właśnie w ramach fabuły. Wieczne ewangeliczne "Nie bój się, wypłyń na głębię". "Ale człowiek taki już jest - pocieszyła się. - Zastępuje strachem większą część swoich emocji." — Paulo Coelho Weronika postanawia umrzeć.

Już pisałem kilka rzy w tym temacie ale chciałbym podzieliś sią z wami fragmentem z Achai który najbardziej utkwił mi w pamięci z powodu swej absurdalności:. Może trochę długie ale warte przeczytania:


“Patrol patrolujący rejon patrolowania okolic Króleskiego parku..."
—Psiamać — zaklął. — “Królewskiego" idioto! W środku jest litera “w"! “...napotkał sześć trópów należących do obcokrajowców..."
—Bogowie! Jak się pisze “trupów"? A poza tym chodzi o trupy obcokrajowców, czy jedynie trupy, które były własnością obcokrajowców? — zmrużył oczy, żeby odczytać koślawe litery. — Potem rajcy mi głowę suszą o te raporty.
Dowódca zmiany stał bez słowa. Wiedział, że dalej będą gorsze rzeczy i to bynajmniej nie z dziedziny ortografii czy stylistyki.
“Wszyscy oni dnia dzisiejszego postanowili targnąć się na żywot własny, co niniejszym uczynili".
—Cooooooo?!!!
“Pięciu z nich zastrzeliło się z własnych kusz, w tym trzech za pierwszym razem nie wycelowało dobrze i musieli ponownie założyć bełty, by nimi się razić. A jeden to strzelił do siebie aż cztery razy, zanim wycelował dobrze i się ubił..."
Hylen przełknął ślinę. Oczy mu wyszły z orbit. Wyciągnął rękę ponad stołem.
—Dawaj! — warknął.
Dowódca zmiany włożył sakiewkę w nadstawioną dłoń. Hylen potrząsnął głową i czytał dalej.
“Jeden natomiast z obcokrajowców musiał czuć do siebie szczególny żal. Najpierw raził się z kuszy, chcąc pewnie ugodzić się w samo serce, ale nie wycelował dobrze, raniąc swą nogę od tyłu w łydkę. Następnie zaczął okładać się kolbą kuszy, a potem zadał sobie siedemnaście ciosów własnym nożem, godząc w klatkę piersiową, ale głównie, właściwie, to w plecy..."
—W plecy, kurwa, się raził?!!! Nożem?!!!
“...następnie wyrwał z płotu pozłacaną sztachetę i dalejże się nią okładać okrutnie, co zeznali jak następuje świadkowie..."
—Dawaj — jęknął Hylen, wyciągając powtórnie dłoń.
“...następnie zawzięty okrutnie na swój żywot samobójca wdrapał się na mur okalający park i skoczył na trawę, oddając ducha..."

Z nowelizacji "Zemsty Sith" autorstwa Matthewa Stovera.
Absolutnie genialne, i czesto przezemnie wspominane-przytaczane



Fajne 'nawiazanie' do tego jest w ksiazce Star Wars, "Zdracja"

Mnie ostatnio powalił na kolana tekst z "Klubu absolutnej karty kredytowej" J. Grzędowicza:

"(...)Czekanie było nawet gorsze. Przychodził do pracy i czekał, aż będzie mógł wyjść. Zaklinał wzrokiem wskazówki, rysował na małych karteczkach odcinki czasu i odznaczał na nich ile już odsiedział, a ile jeszcze mu zostało. Potem wracał wreszcie do domu i nieodmiennie okazywało się, że nie było się o co ubiegać. W domu czekała wiecznie ponura Pani Ordynator, ciągłe fochy i awantury, zapracowany i stale śpiący ojciec, rozkojarzone i agresywne dzieci, i zdruzgotana, gasnąca w oczach Jola. Bezustanny tłok, bałagan i bieda. Czekał na weekendy, ale były tak urocze, że w poniedziałek z ulgą szedł do pracy. Żeby znowu czekać."

"Reszta jest milczeniem" Hamlet
Jedno z najbardziej znanych i najczęściej cytowanych wyrażeń z literatury.

Edit by Obi: To nie jest temat krótkie cytaty. Ost za spam.