Proszę o Wasze opinię względem tego autora,a w szczególności trylogii "Eden".
Co do owej trylogii,to pomysł i główny motyw są dość ciekawe.Historia alternatywna,mówiąc o tym co mogliby przeżywać nasi przodkowie,gdyby meteoryt nie zgładził dinozaurów.Osobiście bardzo polecam i zachęcam do lektury.
Zaś względem samego autora wypowiadać się nie będę,gdyż poza wspomnianym cyklem przeczytałem tylko jeden zbiór opowiadań,z którego mało już pamiętam.
Pozdrawiam-camil02!

Pomysł może i ciekawy. Dostrzegam tylko jeden niewielki problem. To własnie wyginięcie dinizaurów spowodowało gwałtowny rozwój ssaków i w rezultacie powstanie człowieka. Gdyby nie ten fakt to podejrzewam, że te dwa gatunki opisane w trylogii nigdy by się raczej nie spotkały.

Prawdopodobnie nasz rację,ale to tylko fikcja literacka.I zawsze jest te nieprzewidywalne prawdopodobieństwo ewolucji.Może nasz gatunek powstałby w każdych warunkach,a może nie.Tego stwierdzić ponad wszelką wątpliwość nie można.

Czytałem tą książkę dośc dawno temu bo jakieś 15-2 lata temu przyznam że nawet mi sie podobała nie pamiętam nazwy tego drugiego gatunku chyba nazywali sie murugu ale nie jestem pewien
Uważam że ten gatunek był lekka przesadą ale nie będę krtykował kogoś kto sie postarał i napisał całą trylogie

Harry Harrison - pisarz niezwykle płodny, ale raczej na gruncie czystej SF. Co do Edenu, to jest oczywiście sprawnie napisany, przyjemnie się czyta, ale fabuła nie zostaje w pamięci na czas długi. A sam Harrison to twórca znany przede wszystkim z jednej postaci, która jest postacią kultową w kosmosie - a mianowicie z postaci Stalowego Szczura. Cykl o genialnym nawróconym złodzieju, który pracuje dla dobra ogólnego, jest jedną z rzeczy która zawsze mnie bawi jak ją czytam

Eden czytalem ok 10 lat temu. Bardzo mi sie podobal. Polecam.... Fajnie sie czyta. Wciagnalem jednym tchem no i mila odmiana od Stalowego Szczura.

"Eden" ehh stare czasy ale to ksiązka seksistowska. Gadzie samce umierają po stosunku seksualnym. Nic dziwnego, że ta kultura upadła

Raczej nie mam dobrych skojarzeń z "Edenem". Morze jestem za młoda?:-) Mnie się tam kultura polegająca na dominacji samic podobała. A u Tanu też żądzą mężczyźni a kobieta jest praktycznie nikim. Najlepsze jest równouprawnienie. Jak to dobrze że ten meteor jednak uderzył w ziemię...

Eden to fajna szybko czytająca się trylogia. według mnie przeczytać i zapomnieć a być może po długim czasie się wróci. Według mnie najlepszym cyklem jest stalowy szczur, planeta śmierci i ku gwiazdom polecam wszystkim

Eden to właściwie wizja cywilizacji opartej na innych podstawach co nasza .
Wizja cywilizacji Dinozaurów - ale diametralnie odmiennej od naszej - wykorzystanie zywych organizmów jako budulec postepu cywilizacji.
Sporo fascynujacych pomysłow i szokujących opisów (zdobyczy cywilizacji oraz społeczeństwa gadów)
A ludzie są tylko widzami - aby czytelnik mogł sie utozsamiać z nimi - i aby akcja powiesci szła dalej.
Własciwie sztucznie zaimplantowano ekosystem w którym dominuja ssaki do ekosystemu gadziego.
Moim zdaniem to czysta fantazja - ze coś takiego mogłoby sie wydarzyc -zakładajac ,ze meteoryt jakos nie uderzył.

Bo nawet jesli wstawimy teraz na jakims oceanie jakis wielki kontynent , lub wyjalowimy jakis (australia) to raczej nie powstana tam nowe gatunki i nowy ekosystem oparty na innych organizmach - odmiennych od naszych.

predzej jakies gatunki morskich gadów wyszłyby na ląd (australijski) i skolonizowały nowe terny tworzac nowe gatunki .

Ta powieść to po prostu przedstawienie fascynujacej wizji Dinozaurowej cywilizacji.

Dla mnie raczej było zaskakujące czytać Harrisona w takiej formie. Czytałem tą książkę bardzo dawno i wydanie było nie najlepsze sporo błędów , czasami ciężko było zrozumieć o co chodzi. Pomysł i książka spodobały mi się. Interesujące podejście do teoretycznej cywilizacji dinozaurów zbudowanej nie na technice, a wykorzystaniu sił natury. Pomysł z wykorzystaniem żywych stworzeń (nie pamiętam jak się nazywały) jako statków transportowych wydał mi się interesujący. Oczywiście nie ma tego co brać zbyt poważnie w końcu to tylko czyjaś wizja.

Eden = Raj choć w tej książce wcale nim nie jest. To raczej mrożnie piekło północy od którego ucieczka w gorące dżungle południa może wcale nie byc lepsza. Książka jest niezła, bardzo mi się podobają pomysły wykorzystania genetyki przez Murgu - sam chętnie posiadałabym takiego ślimaka zjadającego włosy, może poranne golenie nie byłoby tak niemiłe .
Co do innych książek HH, wielkie wrażenie zrobiły na mnie pierwsza część Planety śmierci - dawno temu czytana, ale wrażenie pamiętam do dziś - oraz Bill bohater galaktyki. Stalowy szczur to kanon sam w sobie, nie ma kosmosu bez stalowego szczura.

pozdrawiam
D

Edenu nie czytałam, chętnie sięgnę. Co do "Stalowego Szczura"- nie ma wątpliwości że to klasyk:D

Bez wątpienia trylogia Eden jest wyjątkiem w twórczości HH (no może jeszcze Przestrzeni! przestrzeni! i cykl Ku Gwiazdom).
W praktyce jedyna ambitniejsza produkcja tego autora. Nie można porównywać tutaj cyklów o Stalowym Szczurze (12 sztuk), Planetach Śmierci (ostatnie "dzieło" to za wikipedią: Deathworld 7 (Мир смерти. Недруги по разуму, 2001), wraz z Mikhailem Ahmanovem) itp. które były pisane wyłącznie dla potrzeb komercyjnych i wyeksploatowano te tematy aż do bólu.
Mam wrażenie, że HH sam już miał dość pisania o plastikowych bohaterach i w ramach przerywnika napisał coś ciekawszego i ambitniejszego.
Dla mnie Eden to najlepsze co stworzył w dziedzinie literatury.

Subiektywnie. Harrison jest dziwnym pisarzem, zmieniającym style pisania i docelowych odbiorców. "Eden" świetny. Pomysł, sposób przekazania, język, zwierzęta, historia. Wszystko trzyma się kupy. Każdy gdzieś próbuje stworzyć swojego "Władce Pierścieni". Jemu się nawet udało.
"Przestrzeni, przestrzeni", "Stonehenge" i "Ku gwiazdą" równie ambitne.
Z innej beczki jest trylogia "Młot i krzyż" oraz "Droga króla". Fajnie napisana opowieść o wikingach. Miło i przestępnie. Z całkiem przyjemną dawką historii.
Natomiast "Stalowy szczur", "Bill...", "Planeta śmierci" to książki dla młodego czytelnika SF. Napisana lekko, prostym językiem z prostymi dowcipami słownymi (ale ujmującymi). Rozbawiają w każdym bądź razie. :>
Co do opowiadań to też różnie. Jedne proste, łatwe i przyjemne, inne nie. Każde z morałem.
Zachęcam cię do spróbowania jego twórczości. Może znajdziesz coś ciekawego dla siebie.
Pozdrawiam.