Na początek: to nie jest recenzja, ale raczej zachęta do przeczytania serii kryminałów autorstwa Caroline Graham.
Z pewnością wiele osób kojarzy akcję reklamowa Hallmarku Polska sprzed kilku lat, z plakatami na autobusach i tramwajach. Informowano nas, ze mimo zabójstw ceny nieruchomości w Midsomer Country nie spadają (piszę z pamięci, jeśli się mylę proszę o poprawkę.) Serial jest wyświetlany do dziś (powtórki i nowe odcinki), utrzymuje wysoki poziom, choć oczywiście zdążają się wahania (odcinki są pełnometrażowe).
Ta seria telewizyjna ma swoje korzenie w zbiorze kryminalnych powieści Caroline Graham. Są to utwory mocno osadzone w realiach angielskiej prowincji, trochę jak powieści Agaty Christie opowiadające o pannie Marple. Ale świat Midsomer jest współczesny. Główni bohaterowie: inspektor Barnaby i sierżant Troy to nowocześni policjanci, wpierani przez cała machinę śledczą. Jednak jakimś dziwnym trafem ostatecznie i tak zagadka zostaje zazwyczaj rozwikłana dzięki dedukcji.

Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne wydało 6 powieści:
Zabójstwa w Badger`s Drift – 240 stron
Śmierć pustego człowieka – 278 stron
Śmierć w przebraniu - 352 stron
Pisane krwią - 384 stron
Wierna do śmierci - 384 stron
Bezpieczne miejsce – 288 stron
Zbiorczo jest to nazwane „Morderstwa w Midsomer”

Uwaga: ilustracje na okładkach są często mylące, co do postaci, pochodzą z filmów.
Za to tłumaczenie i redakcja to raczej wyższa średnia - oczywiście jak na dzisiejsze czasy.

Nawet ci, którzy dobrze znają filmy powinni oczekiwać niespodzianek. Scenariusze odcinków opartych na książkach mogą i różnią się czasem dość znacznie od pierwowzorów. I to nie tylko w samej intrydze.
Bodaj w ubiegłym roku w jednym z numerów "Polityki"; był wywiad z autorką. Wyjaśniła ona, że to za jej zgodą doszło do poważnych zmian w charakterystykach wielu bohaterów, w tym szczególnie jednej kluczowej: sierżanta Troja. Jeśli dobrze pamiętam, to zauważyła ona, że mało kto odczuwałby sympatie do człowieka o ksenofobicznym skrzywieniu (nawet ubiera się trochę jak operetkowy faszysta ), sztywnego i nieuprzejmego. Ta książkowa wersja Troya daleko odbiega od jednak miłego, lekko fajtłapowatego, ubranego prawie zawsze w garnitur młodego człowieka, którego poznajemy w wersji filmowej. Nie zdradzę, czym jeszcze książkowy Troy i inni „papierowi” odbiegają od ekranowych wtórników. To taki bonus dla lubiących czytać.

I konkretny tematy do dyskusji na początek (pewnie pojawią się też inne): czy pisarka oraz scenarzyści mieli rację, zmieniając charakter postaci, może Troy-faszysta sprawdziłby się w filmie? A może błędem było konstruowanie takiej postaci literackiej?
Czy seria książkowa ma przewagę nad filmem? Ja mam już swoje zdanie, ale go jeszcze go nie zdradzę.

Ja niestety nie widziałam filmów, ale jestem gorącą wielbicielką ksiązek Caroline Graham. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne wydało też inne dwa kryminały tej autorki - nie z serii "midsomerkowej". Właśnie zabieram się do czytania. Jak przeczytam to wam polecę (albo nie )

Mam to szczęście, że czytałam książki i widziałam filmy. Sierżant Troy z serialu jest o niebo sympatyczniejszy od książkowego to niezbity fakt . A te dwie pozostałe książki pani Graham widziałam ale ich jeszcze nie czytałam- czekam na recenzję i wtedy zachęcona przeczytam.
pozdrawiam

Filmy bardzo mi się podobały. Chętnie przeczytam książki.

Edit by Mori: +1 za spam.

widzialam wiele odcinkow serialu ale nie moge powiedziec ze wszystkie. ten serial krecili chyba przez ostatnie 14 lat. bardzo fajnie oddaje klimat angielskiej p;rowincji. niestety jeszcze nie dalam rady siegnac po ksiazki pani graham ale i to nadrobie