Czy jest ktoś taki na tym forum, który lubi twórczość tego pana? Jesli tak, to jaka powiesc wuedlug jego jest najlepsza? Zaprzaszam do dyskusji...

Najlepszy jezt zdecydowanie "Swiat Zofii", i cala ta podroz przez filozofie wszystkich epok. To chyba jedyna ksiazka o filozofii, ktora mnie nie znudzila. Ale podobalo mi sie tez "Christmas Mystery" - nie znam polskiego tytulu, czytalam po angielsku.

Ja tego pana bardzo lubię, choć przeczytałam tylko 2 jego książki i to już dość dawno. Chyba najwyższy czas żeby spróbować kolejnych
A czytałam "Świat Zofii" - pamiętam, to była lektura w gimnazjum. Wszyscy rozpaczali, że nudne, że głupie itd, a ja połknęłam tą książkę w przeciągu 3 dni chyba. I uważam że jest genialna. Do dziś wydaje mi się, że ok 60% mojej teraźniejszej wiedzy o filozofii zawdzięczam tej właśnie książce.
Drugą książką była "Maja" - przeczytałam ją niedługo po "Świecie Zofii" i również nie żałowałam. Choć dziś może nie do końca pamiętam już rozwój akcji to kiedy przypominam sobie tajemniczego Dżokera... aż chce mi się wrócić do tej lektury

Ja również przeczytałam tylko dwie jego książki, ale mam w planach poszerzenie mojej biblioteczki właśnie o Gaardera. Bardzo mi podoba jego twórczość i styl pisania. "Świat Zofii" jest rzeczywiście genialny, nie tylko ze względu na część, że to tak nazwię, teoretyczną, ale też na ciekawą fabułę. Dla tych, którzy nie czytali, gorąco polecam "Dziewczynę z pomarańczami", w której ten autor przedstawił pewnie kwestię w sposób niezwykły.
Pozdrawiam

Ja nie miałam okazji przeczytać ani "Świata Zofii" ani "Dziewczyny z pomarańczami" które to są najczęściej chyba wymieniane. Zachwyciły mnie jednak takie książki pana Gaardera jak "Przepowiednia Dżokera", "Maja" i "W zwierciadle niejasno". Te pozycje na mojej pokojowej półce to tylko odkładany obowiązek Jego książki są naprawdę godne polecenia.

Jego książki są fantastyczne. mądre dające do myślenia, zmuszające do odpowiedzi na najważniejsze w życiu pytania, a przy tym magiczne i bajkowe. Szczególnie polecam "Przepowiednię Dżokera" i "Maję"

"Tajemnica Świąt Bożego Narodzenia" to książka właściwie dla dzieci. Moja żona przyniosła ją dla naszych dzieci. Wziąłem ją do ręki i tak mnie wciągnęła, że przeczytałem. Jest to opowieść magiczna, wciągająca, w niesamowity sposób wprowadza w nastrój przedświąteczny.
Świat historii religii przeplata się ze współczesnością. Wędrówka do Betlejem, w której uczestniczymy, wzbogacona jest elementami magii i filozofii.
Interesująca i bardzo przyjemna lektura.

Dziwi mnie, że nikt jak dotąd nie wspomniał o "Córce dyrektora cyrku"?...

Gaardera zaczęłam poznawać od kultowego "Świata Zofii" (kilka lat później,
już na studiach, miałam odkryć, że książka ta znajduje sie na półce każdej
szanującej sie młodej osóbki); następna była "Maja", "Tajemnica Świąt...",
"Córka...", "Dziewczyna z pomarańczami". Zdaje się, że także zaczęłam czytanie
"Dżokera" - ale to już było, jak to się mówi, o jedną czekoladkę za dużo.
"Zośkę" przewertowałam później przed egzaminem z filozofii... fakt, ciągle
smaczne - ale przychodzi taki wiek, gdy woli się Tatarkiewicza. Sory, tak jest.

"Córkę dyrektora cyrku" (mimo upływu lat) ciągle oceniam bardzo wysoko. Polecam!!

MZ