Poezja śpiewana przed laty kojarzyła mi się nieodmiennie z Krakowem i Piwnicą pod Baranami, oczywiście na czele z Demarczyk; ale także z Grechutą, zwłaszcza w cudownej inscenizacji "Szalonej Lokomotywy", z Leszkiem Długoszem i Mieczysławem Święcickim, wspaniale śpiewającym romanse Wertyńskiego. Był też Bułat Okudżawa i nieposkromiony Wołodia Wysocki, których słuchaliśmy z wypiekami na twarzy tyle tam było aluzyjności (przynajmniej tak nam się zdawało). A w stolicy? Np nastrojowa Piwnica Wandy Warskiej na Starówce. No i Kabaret Starszych Panów z wdziękiem i szykiem "świata, który odszedł, jak się zdawało na zawsze

Kocham poezję, co do śpiewanej różnie bywa. Słucham M. Grechuty, dzięki niemu zrozumiałam i polubiłam erotyki B. Leśmiana, po raz pierwszy i na szczęście nie ostatni zetknęłam się z poezją T. Nowaka, wysłuchałam wielu innych utworów i tak jak u moicg przedmówców wielokrotnie rozjaśniają mi one ciemne dni. Lubię Kabaret Starszych Panów, chociaż czasem mnie irytuje forma kabaretowa niektórych piosenek - wszystko zależy od dnia i nastroju. Jest kilka piosenek G. Turnaua do których lubię wracać, podobnie jak do utworów wspomnianych wyżej rosyjskich pieśniarzy. Dołączyłabym jeszcze do nich, odkrytego przeze mnie stosunkowo niedawno, Jacka Kaczmarskiego i Janusz Radka, (utwory tego ostatniego słucham dość wybiórczo i z pewnoą dozą nieufności "więc tak też można?").
Mimo wszystko nie potrafię powiedzieć, czy lubię poezję śpiewaną. Podobnie jak z innymi formami muzyki - część mi się podoba, część nie. Nigdy nie zakwalifikowałabym siebie jako miłośniczki/przeciwniczki tego rodzaju muzyki. Ot czasem kogoś posucham, niektórych polubię, do innych prawie na pewno nie wrócę

Wszyscy na hasło "poezja śpiewana" rzucają od razu Grechutę, Turnaua albo SDM. A ja powiem coś nowego. Mało kto zalicza do tego zespół Republika. Według mnie ich rockowe interpretacje poetyckich tekstów są świetne. Szkoda, że tak mało ludzi w ogóle kojarzy ten zespół.

moim zdaniem dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek ludzie dostrzegają poezję śpiewaną,jest coraz więcej koncertów,więcej artykułów na ten temat,staliśmy się bardziej otwarci na to,co kiedyś było dla nas nie do pomyślenia.

Zgadzam się z Tobą. Wszyscy jednak kojarzą Grechutę, bo wybierane przez niego teksty są ponadczasowe. Muszę jednak stwierdzić, że Dni, których jeszcze nie znamy wolę w interpretacji Bednarka...

Ewa Demarczyk - czy dzisiejsza młodzież zna tę wybitną wokalistkę? Pewnie nie. A wspomniane SDM nigdy mi nie leżało, wolałam Kaczmarskiego.

Ewa Demarczyk - mistrzyni. Nikt tak przejmująco nigdy nie śpiewał.

Co uważacie o interpretacjach Wojaczka wykonywanych przez Fonetykę np. to https://www.youtube.com/watch?v=-a8TwbE_r8M


Jak dla mnie to jest to disco polo i ich aranżacje są straszne i obraźliwe dla poety. Jeszcze zmienianie kolejności niektórych wersów albo w ogóle niektórych powtarzanie... Przecież każdy taki zabieg to ingerencja w utwór!
Swego czasu kiedy napisałem o tym na ich fanpage'u, to zostałem zbanowany, a wpis usunięto..

Dzięki, myślałem, że jestem jedyny, który uważa to za coś złego... Bardzo złego

Republika i owszem
Ja natomiast uwielbiam Świetlickiego
https://www.youtube.com/watch?v=IIsGm9N ... P%C5%82aza

Stare dobre małżeństwo, oj uwielbiam to co robią z wierszami. Moja mama chyba we mnie zaszczepiła do nich miłość i od tej pory są moim numerem jeden. Ewa Demarczyk i jej dykcja - kocham.

Ewa Demarczyk - Polska ikona, nie ma takiej drugiej postaci w świecie poezji i muzyki.