 | | | |||||||||
| chesseva napisał(a): Sztaudynger korzystając z Fredry:
uwielbiam tę fraszkę! i myślę, że będę ją cytować, jak już będę miała do kogo  uzupełnienie w odpowiedzi na zarzut, że nie napisałam, dlaczego lubię tę fraszkę: bo jest śmieszna, a jeżeli zacznę się zastanawiać nad puentą, to przestanie, więc nie będę jej rozbierać na czynniki pierwsze. | | |||||||||
| | |
"By równowaga nie była zwichnięta,
Podnosząc suknię spuszczała oczęta" - oczywiście Sztaudynger.
To jedynie przykład, a można je mnożyć w nieskończoność. Bardzo celne i dowcipne. Swietnie ujęłaś istotę sprawy. Fraszki trzeba smakować, delektować się nimi i podziwiać zawartą w bardzo krótkiej formie treść, a nie zastanawiać się nad nimi zbyt głęboko bo to odbiera im cały ich urok. I nie ważne jest kto jest ich Autorem. Chociaż oczywiście są niedoścignieni Mistrzowie jak Kochanowski czy Sztaudynger. Wszystkim zainteresowanym polecam lekturę "Krople liryczne" Sztaudyngera- prawdziwa uczta i trudno wybrać tę najlepszą. Na poparcie tych argumentów jeszcze dwa cytaty z tej właśnie książeczki;
"Słowa kunsztowne,słowa piękne bledną
Wobec prostego, które trafia w sedno."
"Miły czytelniku, upraszam Cię wielce,
Nie pij fraszek haustem- sącz je po kropelce."