Czytało się, jeno ja to imię zdrabniam "rodzio"
Wybacz, mogłem spojrzeć na znaczek płci.
| eKsiążki https://forum.eksiazki.org/ |
|
| Groby https://forum.eksiazki.org/poezja-f42/groby-t5215.html |
Strona 1 z 1 |
| Autor: | rodia [ 13 sie 2008 15:08:05 ] |
| Tytuł: | Groby |
Jesienią liście opadają na groby Jesienne i długie tworząc korowody Przed zimą nakryją grobowe schronienia A w ciszy słychać ich ciche westchnienia Spadając śpiewają nim oddadzą swe życie By dla śmierci Wielkich martwym być okryciem Ich dusze tu zasną na kamiennym grobie I wiecznie spać będą w jesiennej żałobie |
|
| Autor: | buczo11 [ 16 wrz 2008 14:15:37 ] |
| Tytuł: | |
Bardzo nostalgiczny i jednocześnie smutny wiersz o przemijaniu, ale niestety taki jest ten świat i nasze życie. Troszkę przypomina mi to Staffa i jego monotonię w wierszu Deszcz jesienny. Moje uznanie za bardzo obrazowe długie tworząc korowody, przed oczami stanęły mi żółto-pomarańczowe liście spadające z drzew. Ciche westchnienia to pewnie alegoria do szelestu powstałego przy upadku na kamienne płyty-bardzo trafna, z resztą. Ponadczasowość wiersza widoczna jest szczególnie w I wiecznie spać będą w jesiennej żałobie, chociaż jesień wcale nie musi kojarzyć się ze śmiercią i smutkiem. Mamy przecież naszą polską złotą jesień, tak doskonale widoczną w lasach liściastych, gdy mienią się kolorami barw. |
|
| Autor: | Konto usuniete [ 17 wrz 2008 14:39:54 ] |
| Tytuł: | |
Dobry wiersz, w mojej nieprofesjonalnej opinii, oczywiście. Myślę, że autorce chodziło o ukazanie takiej właśnie jesieni, nie pięknej, ale smutnej i nostalgicznej. Taka jesień odnosi się nie do natury, ale do człowieka, bo to ludzie o tej porze roku chodzą przybici. No i od razu nasuwają się skojarzenia ze Świętem Zmarłych, przemijaniem. Trochę wyeksploatowany motyw, co nie zmienia faktu, że wiersz jest po prostu ładny i obrazowy. |
|
| Autor: | rodia [ 17 wrz 2008 19:35:10 ] |
| Tytuł: | |
Autorowi, nie autorce. Zbrodni i kary się nie czytało? pozdrawiam |
|
| Autor: | Konto usuniete [ 18 wrz 2008 9:37:09 ] |
| Tytuł: | |
Czytało się, jeno ja to imię zdrabniam "rodzio"
Wybacz, mogłem spojrzeć na znaczek płci. |
|
| Autor: | lentess [ 02 paź 2008 0:26:02 ] |
| Tytuł: | |
Wiersz bardzo piękny i bardzo smutny. Taki właśnie miał chyba być, bo mowa jest przecież, jak mówi tytuł, o umieraniu, a nie o jesieni jako takiej. Nie potrafię znaleźć żadnego krytycznego słowa do warsztatu literackiego, do doboru słów i skojarzeń. Piękne... chylę czoła i czekam na jeszcze... |
|
| Autor: | martin-carrada [ 02 paź 2008 15:18:47 ] |
| Tytuł: | |
bardzo nostalgiczny i smutny ale to już powiedzieli przedmówcy od siebie dodam że bez rymów byłby o niebo lepszy |
|
| Autor: | asiek86 [ 04 paź 2008 18:16:49 ] |
| Tytuł: | |
lubie takie smutne i mroczne wiersze.zawsze nastrajaja mnie i wyciszaja... sama jesli cos naskrobie,to wlanie w tym stylu,wiec jestem jak najbardziej na tak 
|
|
| Autor: | Konto usuniete [ 07 paź 2008 18:55:41 ] |
| Tytuł: | |
Dobry wiersz. Nawet nie przeszkadzają mi tu proste rymy, za którymi nie przepadam:) Bardzo trafne ukazanie przemijania:) |
|
| Autor: | aaprillaa [ 08 paź 2008 8:39:53 ] |
| Tytuł: | |
Wiersz poruszyl moja wyobraznie... i serce. Przyznam szczerze, ze zakrecila mi sie lza w oku. Nie mieszkam w naszym kraju wiec nie moge cieszyc sie jesienia ani pojsc na groby bliskich... Wiersz sprawil, ze zapragnelam ujrzec ta jakze przepiekna pore roku. Bardzo smutny utwor o przemijaniu. Najbardziej jednak utkwil mi wers "By dla śmierci Wielkich martwym być okryciem" i tu przed oczami stanal mi grob Jana Pawla II. Na jego grob nigdy nie spadna liscie, a sadze, ze bardzo by tego chcial. Rymy sprawiaja, ze bardzo latwo sie go czyta i latwo go zapamietac. Dzieki Tobie, Drogi Autorze, obudzila sie we mnie tesknota za Ojczyzna... |
|
| Strona 1 z 1 | Wszystkie czasy w strefie UTC + 1 [czas letni (DST)] |
| Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |
|