Jeśli stwierdzimy, że komiksy są dla dzieci, bo nie pozwalają na swobodne wyobrażanie sobie bohaterów/scenerii itp., bo są głupawe, bo nie wymagają zaangażowania, bo..., równie dobrze możemy powiedzieć, że filmy i seriale są tylko dla dzieci (z tych samych powodów). Wiec telewizje oglądają tylko małolaty a każdy 'poważny dorosły' czyta tylko książki (no, może słucha jeszcze radia, jako 'teatru wyobraźni').
Lubię opowieści. W formie pisanej, w formie rysowanej, w formie muzycznej albo filmowej. Jeśli jest to dobra opowieść, nie ma znaczenia, jakiej formy przekazu użył autor. I na odwrót: w każdym z tych gatunków trafiają się egzemplarze, które są niewarte czasu im poświęconego.
Bardzo lubię czytać i nie wyobrażam sobie życia bez książek, ale lubię też obejrzeć film czy poczytać komiks. Porównuję raczej jakość opowieści, a nie gatunek (bo to coś jak porównywanie głównego nurtu a fantastyki - nie da się).
A co do długości - Thorgal ma 30 tomów, Sandman prawie 20, Inu Yasha (manga) ponad 40 (każdy po 200 stron), więc można znaleźć komiksy, które zapewnią dłuższą rozrywkę.
I jeszcze przykład kiedy najpierw przeczytałam komiks, a dopiero potem, zachęcona komiksem, książkę: Wieczna wojna na podstawie powieści J.Haldeman. I komiks i książka są bardzo dobre, komiks w niczym nie ustępuje tu pierwowzorowi.
|
