Myślę, że Isaac Asimov rekomendacji nie potrzebuje?
Każdy miłośnik literatury sci-fi winien znać przynajmniej kilka z jego powieści a sztandarowy cykl "Fundacja" to w końcu rzecz, która stanowi niezaprzeczalną i ważną część kanonu literatury tego gatunku. Jest też twórcą tzw. trzech praw robotyki, które jako takie zaistniały poza fantastyką i są rozpatrywane również przez współczesnych etyków i naukowców.
Nie zamierzam w tym wątku przytaczać faktów powszechnie znanych, które można znaleźć bez problemu w sieci. Chciałbym żebyśmy sobie tutaj "pogadali" o naszych wrażeniach z lektury różnych dzieł pisarza.
Wątek ten miał swój początek w dziale Recenzji, ale uważam, że dla porządku dalsze dyskusje powinno prowadzić się w tym temacie.
Zapraszam do (kontynuowania) dyskusji.
------------------ Dodano: Dzisiaj o 23:39:35 ------------------
 | | |
| Leniu napisał(a): Stalin udowodnił że tlumami można rządzić - jednostki eliminował (obejrzyjcie Katyń ) chociaż te jednostki to też już tłum - jemu wystarczała propaganda i terror czy Asimow nie sugerował sią nim ? pomijam zdolności poranormalne chociażby Muła | |
| | |
W przypadku "Fundacji" nie mamy do czynienia z stricte z manipulowaniem "tłumami" a jedynie umiejętnym wykorzystywaniem prądów i zachowań mas ludzkich w celu zgoła innym, niż czynił to wzmiankowany przez Ciebie tow. Stalin.
Propagandy i terroru Hari Seldon nie stosował, czasem sam stawał się celem represji i zamachów na swoje życie, więc ta zaproponowana przez Ciebie analogia jest z założenia błędna. | | |
| blue-bird napisał(a): Co do przewidywania rozwoju ludzkości za 10 tyś. lat, to jest to zbytni optymizm. | |
| | |
Psychohistoria jest nauką łączącą matematykę z historią. Nie mamy tu do czynienia z "przewidywaniem" przyszłości, ale zakładaniem prawdopodobieństwa wystąpienia pewnych zdarzeń w czasie na bazie analizy wzorców występujących na bardzo rozległej przestrzeni czasu w przeszłości. Po wprowadzeniu odpowiednich korekt - czyli, jak to napisał Leniu, manipulacji - można niektórym wydarzeniom zapobiec a inne - korzystne - wygenerować. Znając doskonale wzorce przyczyn i skutków Hari Seldon był w stanie skrócić okres tzw. barbarzyństwa po nieuchronnym upadku Imperium Galaktycznego. To naprawdę skomplikowana matematyka - w podstawowej trylogii Asimov nie wdaje się nazbyt w szczegóły tej nauki, za to Gregory Benford w "Zagrożeniu Fundacji" serwuje nam wykłady z psychohistorii w nadmiarze.
| | |
| blue-bird napisał(a): Seria nieco się zestarzała, znaczy się założenia psychohistorii wydaja się dziś nieco naiwne | |
| | |
Seria nigdy nie była tak aktualna, jak dzisiaj. Ostatecznie w dzisiejszych czasach, w epoce mediów stykamy się - często nieświadomie - z socjologiczną manipulacją. Może to jeszcze nie ta skala, ale to jest moim zdaniem trafna analogia do psychohistorii.
| | |
| blue-bird napisał(a): ( przecież nie jest możliwe prognozowanie ludzkich zachowań- nie ten stopień komplikacji) | |
| | |
Dlatego właśnie powstały (między innymi) Fundacje - by błędy, wypaczenia oraz skutki zdarzeń losowych korygować i kierować sprawy na właściwe tory.
Tym niemniej odważę się tu postawić tezę następującą: Asimov był mistrzem krótkiej formy - biegaczem raczej na sto metrów niż na kilometr, a już na pewno nie maratończykiem. Zauważcie, że tak naprawdę najlepiej mu wychodziły opowiadania - w których osiagnął biegłość niebywałą i które pamięta się nawet po wielu latach. Także pierwsze (w kolejności powstania) tomy "Fundacji", według mnie zdecydowanie najlepsze, to w istocie zbiory opowiadań przecież, tyle że połączonych wspólną osią dramaturgiczną. I o ile pierwsze "Roboty" czy "Koniec Wieczności" dają sie czytać (choć według mnie i tak nie dorównują opowiadaniom z tego okresu), to już późniejsze części "sztandarowych" cykli Asimova wykazują stałą tendencję zniżkową, a już np. o takiej "Nemezis" to w ogóle szkoda gadać 
Mam jeszcze jeden argument: "Nastanie nocy", które jako opowiadanie było świetne, a rozszerzone do ram powieści wydawało mi się wystękane na siłę pod batem wydawcy...