Wczoraj skończyłem czytać tę wspaniałą powieść. Chciałbym się odnieść nieco do recenzji poprzednika, jako że zauważyłem w niej kilka nieścisłości.
 | | |
| Cytuj: Przyciąganie Księżyca stopniowo spowodowało zatrzymanie obrotu Ziemi dookoła swojej osi, co doprowadziło do tego, że jedna półkula Ziemi była cały czas skierowana na Słońce, druga stała się lodową pustynią. | |
| | |
Ja tam fizykiem nie jestem ale to chyba nie przyciąganie księżyca spowodowało zatrzymanie ruchu obrotowego Ziemi?
| | |
| Cytuj: Nieliczni już, zmutowani ludzie, których reprezentuje w powieści Gren, walczą o przetrwanie w świecie całkowicie zdominowanym przez zmutowaną, drapieżną roślinność, często krzyżującą się z owadami i ptakami. | |
| | |
Na tym świecie zdecydowanie dominuje roślinność, która imituje dawno wymarłe zwierzęta. Mamy więc na przykład rośliny imitujące ptaki, wielkie pająki, padlinożerców itp.
| | |
| Cytuj: Ciekawy jest też pomysł symbiozy człowieka i brzunio-drzew oraz pasożytnictwa inteligentnego grzyba - smardza, który dąży do całkowitego zapanowania nad swym karmicielem - człowiekiem. | |
| | |
Najciekawszym aspektem tego zjawiska jest historia ostatniej symbiozy tego gatunku z ludźmi, którą roztacza Smardz przed Grenem. Wspaniały pomysł.
Teraz co do moich odczuć. Książka jest rewelacyjna. Tyle i aż tyle. Ta wizja świata opanowanego całkowicie przez rośliny jest tak egzotyczny i niezwykły, że po prostu z magnetyczną siłą byłem przykuty do książki i nie mogłem położyć się spać, póki nie skończyłem. Do tego wpleciona wartka akcja przygodowa, trochę romansów oraz seksu i okazuje się, że mamy świetną powieść. Zapamiętam tę książkę zwłaszcza ze względu na wykreowany świat oraz bogactwo wyobraźni autora. Może nawet nie wyobraźni, co umiejętności przelania tej wizji na papier bo moim zdaniem Aldiss zrobił to perfekcyjnie.
Jest też oczywiście kilka zgrzytów. Na przykład w dalszej części powieści ludzie używają między sobą zbyt wyszukanego słownictwa, co sprawia, że owo cofnięcie w rozwoju jednak niektórych tak nie dotknęło jak innych. Jest też niewykorzystany do końca motyw rywalki Grena z początku książki.
Spoiler!
Ocenić "Cieplarnię" mogę tylko najwyższą notą: 6/6. Tym samym ta pozycja trafia do mojej listy książek półkowych, czyli takich, którę muszę mieć w papierze i to najlepiej w hc.