Chciałabym poznać wasze zdanie na temat tego typu projektów.

Miała okazję w tym roku dwa razy odwiedzić Teatr Rozrywki w Chorzowie, gdzie zobaczyłam "The Rocky Horror Show" - przedstawienie z niesamowitą dawką humoru i ironii, a także "Jesus Christ Superstar" z wspaniałym popisem wokalnym Janusza Radka.

Może ktoś z Was również miał możliwość poznania tych przedstawień...

Widziałem, pewnie jak większośc z was "Metro". Ten musical mi się podobał ze względu na humor, aktorstwo i zaskoczenie, które mnie zaskoczyło. Był to jednak jedyny musical który mi się podobał. Reszta wg. mnie nie ma zbytniego sensu. Wszyscy nagle znajdują się w jednym miejscu i wesoło śpiewają o jakiejś sytuacji. Dobrzy zawsze wygrywają, a źli sie nie zmieniają, tylko są pogrążeni.

Tu akurat mam pewne zastrzeżenia - po Jesus Christ Superstar poczułam nic sympatii to przedstawionej postaci Judasza w wykonaniu Radka.

A ja jednak wolę oryginalne wersje. Po tym jak np. obejrzałem Skrzypka na dachu w wykonaniu Topola, po prostu nie chcę oglądać innej wersji - ta jest doskonała. Miałem możliwość dostać bilety na Skrzypka po polsku, ale po prostu nie mogłem - wersja filmowa jest doskonała.
Podobne odczucia mam w stosunku do Jesus Christ Superstar. Kiedy się zobaczyło ten film do samego końca, kiedy wsiadają do autobusu i odjeżdżają - nie odczuwam potrzeby oglądania tego po polsku.
Nie mówiąc już o tym, że kunszt aktorski Polaków do pięt nie sięga tym którzy grają na Brodway-u. To nie ta klasa.

W liceum miałam okazję często bywać w Teatrze Muzycznym w Gdyni i to tam zaczęła się moja fascynacja musicalami. "Evita", "Hair", "Dracula", "Sen nocy letniej"...Uwielbiam takie projekty, ale właśnie w wersji na żywo, film to juz nie jest to. No i oczywiście widziałam "Metro" oraz "Koty" - oba zrobiły na mnie niesamowite wrażenie - pierwszy muzyką i tekstami oraz fabuła, drugi-przede wszystkim rozmachem i kostiumami.

A ja zachwycam się polskimi musicalami. Taniec wampirów, Koty, Upiór w operze.
Po kazdym przedstawieniu jakie dane mi bylo obejrzeć, chodzę i katuję moich przyjaciół piosenkami z nich

O tak "Taniec Wampirów" najlepszy. Był to pierwszy Musical jaki widziałem, niestety jedyny, jednak przynajmniej potem zaznajomiłem się z muzyką z "Kotów" "Metra" i "Kwiatów we włosach". Teraz żałuje, że tak późno odkryłem piękno musicalów.Teraz wybieram się na Upiora, choć nie wiem czy warto bo czytałem wiele mało pochlebnych recenzji.

Ooo tak. Taniec Wampirów ma świetną muzykę. Koty podobno mają świetną choreografię. A Upiór w Operze ma najlepsze efekty. Byłam na tych wakacjach właśnie na Upiorze. Multum ludzi, prawidłowo zresztą. Postać Carlotty była najlepsza, według mnie sam Upiór był niemrawy i nie śpiewał zachwycajnaąco. Christin była nawet podobna do tej z filmowej wersji. Ale tak jak pisałam, teksty Carlotty, jej gra, mimika i bawienie się śpiewem były boskie.
Największe wrażenie zrobił na mnie spadający żyrandol, to wszystko było takie realistyczne. A przy głównej arii miałam dreszcze

A z Wampirów najbardziej lubię "Umarł Bóg". Piosenki ze Skrzypka na Dachu są fajne, jedną mam jako dzwonek w komórce.

Ja się zakochałem w musicalu "Upiór w operze". Na początku obejrzałem go w TV (TVN w którąś sobotę albo piątek). Oprawa muzyczna była cudowna a aktorzy świetnie dobrani. Chciałbym zobaczyć także polska wersję "Upiora" w Teatrze Roma, ale z tego co slyszalem to w niczym nie ustepuje angielskojezycznej wersji.

Uwielbiam z tego musicalu piosenke pt. "Upiór w operze" oraz "Maskarada". Podoba mi się także motyw upiora wplatany w niektóre utwory, co dadje grozy ...

W "Kotach" najlepsza jest choreografia. Robi wrażenie ilość artystów podczas scen zbiorowych, do tego kostiumy i dekoracje... Z filmowych musicali podobało mi się "Chicago", głównie dzięki czasom, w jakich rozgrywa się akcja.

Oj oba (z pierwszego postu) widziałam, nie jestem fanką żadnego. Nie zaskoczyły mnie niczym nowym ekscytującym. A jestem zwolenniczką musicali i rewii.

Najbardziej zaskakującą i ekscytująca rewią jaką oglądałam była Takarazuka - czyli rewia kobieca. Po 5 minutach zapominasz, że tak naprawde nie ma tam ani jednego mężczyzny. Niestety bardzo mało popularna i trudno dostępna w Polsce.

Filmowe wersje musicali nie są złe. Ostatnio: "Sweeney Todd: Demoniczny golibroda z Fleet Street" - piękna muzyka, świetni aktorzy no i oczywiście rzeżyser, po krótym zawsze wypada się spodziewać czegoś dobrego.

Jak dla mnie z musicali klasyczny jest np. 'Upiór w operze' .. nigdy nie mogę się nim nasycić. Piękny głos Emmy Rossum, fabuła wciągająca i pełna atmosfery tajemnicy... Postać Upiora zawsze mnie fascynowała, po obejrzeniu tego musicalu po raz któryś z kolei za każdym razem mam ochotę raz jeszcze posłuchać piosenek. Aczkolwiek muszę przyznać, że jedna rzecz , a właściwie osoba, nie podoba mi się w tym utworze - mdły wicehrabia de Chagny. Ta postać nie ma głębi, jest płaska, i do tego nudna. Oprócz tego jednak nie mam żadnych zastrzeżeń:).

Zgadzam się z przedmówczynią: gdybym na miejscu Christine miała do wyboru Upiora i wicehrabiego de Chagny, bez wahania wybrałabym Upiora. Wicehrabia był strasznie mdły i cukierkowy.
Moim ulubionym musicalem jest "Taniec wampirów" - pierwszy musical na którym byłam. Miał świetną muzykę, a wykonawcy dali sobie z nia radę.
Jednak muszę przyznać, ze na musicalach bywam rzadko. Wolę operę.

Muszę chyba spróbować tych wampirów bo dotąd miałem z kolegą z którym większość filmów obejrzałem zasadę, że wyłączamy jak to musical:) Po prostu jakieś dwa okazały się tak denne, że zraziły mnie do gatunku.

Uwielbiam ,,Czarnoksiężnika z krainy Oz"! Jak na 1939 rok są w nim niesamowite efekty specjalne, do tego te piosenki! Coś pięknego