Wszyscy na pewno znają historię nieszczęśliwej miłości pary młodych kochanków zwaśnionych od wieków włoskich rodów. Ekranizacji również, było kilka (1968, 1994, 1996, 2000, 2002) i podejrzewam że na tym się nie skończy, bo jest to wdzięczny temat do filmu.
Ale chciałbym się zatrzymać przy wersji...no właśnie z Leo Di Caprio. Wydaje mi się, że jest ona jak do tej pory najciekawsza. A to również z powodu obsady aktorskiej. Podejrzewam, że Luhrman chciał stworzyć hit kinowy wykorzystując do tego znane twarze. I okazało się, że te Te Twarze doskonale sprawdzają się w rolach mówionych wierszem i to u Szekspira! Ja osobiście podchodziłem do filmu sceptycznie i może dobrze. Reżyser strasznie uwspółcześnił to dzieło, według mnie troszkę za bardzo, np miejscami to krew ścieka po ekranie, ale z drugiej strony Szekspir też delikatny nie był w swych dziełach. W tym filmie sprawdzili się młodzi aktorzy, pokazali, że umieją grać również role dramatyczne. Oczywiście nie do końca wszystko było dla mnie tak zachwycające. Niektóre fragmenty oryginalnego dzieła zostały strasznie uproszczone. Ale widocznie taka była wola autorów. Podejrzewam, że na końcu filmu,mimo znanej historii, z powodu jego nowoczesności widzowie oczekiwali na szczęśliwe zakończenie, które nie nadeszło i chwała za to.
