„Monopolowe Pamiętniki” to pełna patologicznych wątków powieść przedstawiająca wydarzenia z życia osób, które za sprawą nałogu alkoholowego sięgają prawdziwego dna, ale nic sobie z tego nie robią, traktując własne życie jak jedną wielką zabawę, w której liczy się tylko „ubarwianie” szarości każdego dnia napojami wysokoprocentowymi. Do postaci tych należą: Zapoja – były kryminalista, będący bezrobotnym z wyboru, pozostający na utrzymaniu swojej matki; Bokser – rencista i zawadiaka; Bodziu – złodziej chorujący na wątrobę, który, podobnie jak Zapoja, ma na koncie odbyty wyrok w więzieniu; Baśka – będąca na „garnuszku” znęcającego się nad nią fizycznie i psychicznie męża, również alkoholika; Stachu – mąż Baśki, emerytowany wojskowy; Kaplica – stolarz, od którego odeszła dziewczyna, zabierając ze sobą ich dziecko; Wiesiek – bezdomny, który z powodu słabości do alkoholu sięgnął prawdziwego życiowego dna; Aleks – chory psychicznie, słynący z bardzo nieracjonalnych zachowań; oraz Janek – „pracoholik”, który nigdy nie zjawia się w pracy po otrzymaniu pierwszej wypłaty lub zaliczki. Środowisko tych ludzi jest widziane oczami Wojciecha Polakowskiego, głównego bohatera, który pracuje jako ekspedient sklepu monopolowego, będącego miejscem spotkań oraz „świątynią” dla wyżej wymienionych osób. Wojciech jest często świadkiem wydarzeń, w których tragedia przeplata się z komedią, co sprawia, że sam już nie wie, jak je oceniać. Dodatkowym „ubarwieniem” jego pracy jest Zdzisław Makowski – właściciel sklepu, będący zarazem bezdusznym tyranem, a do tego alkoholikiem, który znęca się psychicznie nad swoimi pracownikami i karmi się ich wyzyskiem. Wszystko to składa się na obraz współczesnej patologii, na którą główny bohater jest skazany i którą opisuje ze swojego punktu widzenia.