Jennifer Lee Carrell
"Szyfr Szekpira"; tytuł oryginału "Interred with their bones"

Opis na okładce:
Katharine Stanley, znawczyni twórczości Szekspira, przyjmuje propozycję wyreżyserowania Hamleta w słynnym teatrze Globe w Londynie. Podczas próby odwiedza ją profesor szekspirologii z Uniwersytetu Harvarda, Rosalind Howard. Tajemnicze pudełeczko, jakie jej przekazuje, ma być wskazówką, która pomoże rozwiązać zagadkę wszech czasów. Nie zdradza nic więcej, gdyż tego samego dnia zostaje zamordowana. Wkrótce giną kolejne osoby. A morderstwa dokonywane są zawsze na wzór najkrwawszych zbrodni ze sztuk Szekspira..."

"Szyfr Szekspira" jest debiutem powieściowym doktorantki literatury angielskiej i amerykańskiej. Wpisuje się w grupę książek popularnych ostatnimi czasy, a których tematyka wiąże się z wybitnymi postaciami. Po "Kodzie Leonarda da Vinci", "Klubie Dantego", "Tajemnicy Vivaldiego" przyszła kolej na Shakespeare'a. Wielka tajemnica, ogromne niebezpieczenstwo, krwawe morderstwa to tylko część określen charekteryzujących tego typu literaturę.

Książka niestety rozczarowała mnie bardzo. Pośród natłoku historycznych wydarzeń, dat związanych z życiem Szekspira, które według mnie znacząco zakłócają akcję wyłania się całkiem interesująca fabuła. Niestety informacje przydatne bohaterom książki, by powiązać fakty i odnaleźć zagubiony rękopis, wytrącały z rytmu czytelnika i niejednokrotnie zmuszały do ponownego przeczytania danego akapity, czy też zdania.
Spod warstwy historycznej wyłania się ciekawa powieść, a dzięki "Interludiom" przenosi czytelnika w czasy współczesne angielskiego pisarza.
"Szyfr... " nawiązuje do innych utworów Szekspira, a nawet do "Don Kichota" Cervantesa, dzięki czemu może zachęcić do zagłębienia ich treści. Warto jednak sięgnąć po tę książkę, choćby nawet po to, aby dowiedzieć się kilku interesujących szczegółów z życia angieslkiego twórcy.

Autorka ma moim zdaniem osobisty problem z selekcjonowaniem informacji istotnych dla rozwoju fabuly. Po przeczytaniu ksiazki, nie moge oprzec sie wrazeniu, iz Lee Carrell byla tak zafascynowana postacia, ktora stala sie inspiracja dla jej powiesci, ze postanowila przekazac czytelnikowi wiedze o Szekspirze "w pigulce".
Ksiazka jest z rzedu przecietnych. Na pewno nie siegnelabym po nia raz jeszcze, ale tez nie zaluje czasu, ktory poswiecilam, zeby ja przeczytac.

Kiedy studiowałam, jedna z moich koleżanek, pod okiem naszego słynnego tłumacza Szekspira, w ramach międzywydziałowej grupy szukała kodu u Szekspira. Parę rzeczy udało się im udowodnić, np to, ze Szekspir był uczniem czarnej szkoły najprawdopodobniej na Sorbonie, ale tego, że w dramatach Szekspira jest szyfr, kod czy jakieś ukryte przesłanie niestety się nie udało...