Jest rok 1808 , Europa pogrążona jest w trwających już prawie 20 lat wojnach. Na wody Pacyfiku wysłana zostaje brytyjska fregata pod dowództwem Horatio Hornblowera.
Rozkazy są proste - wspomóc lokalnego przywódcę zbuntowanego przeciwko Hiszpanii . Ale po dotarciu na miejsce nic już nie jest proste i łatwe. Problemy z zaopatrzeniem i naprawami okrętu po długim rejsie , kontakt z szaleńcem któremu należy pomóc , a wreszcie nieoczekiwana zmiana ról po której wróg nagle przestaje być wrogiem. W międzyczasie życie na zatłoczonym do granic możliwości pokładzie , dwukrotna walka z silniejszym okrętem , i nawet wątek miłosny.
I z tym wszystkim ma sobie dać rade Horatio Hornblower - chorobliwie nieśmiały uważający się za tchórza introwertyk , lecz zarazem genialny matematyk i pomysłowy dowódca potrafiący mimo ogarniającego go strachu utrzymać nerwy na wodzy . Nałogowy wręcz gracz w wista , męczący swoich oficerów cotygodniowymi wieczorami spędzanymi na grze. I wreszcie samotnik - bowiem samotność to rzecz , której pierwszy po Bogu zawsze ma w nadmiarze.

A wszystko to napisane doskonałym językiem , co połączone z niesamowitą wręcz dbałością o szczegóły i rewelacyjnym tłumaczeniem Henryki Stępień daje pozycje wręcz obowiązkową.

Książka ta ma już ponad siedemdziesiąt lat ( jest to pierwsza powieść z cyklu "Hornblowerowskiego" pod względem daty napisania) , ale czyta się ja jednym tchem . Uważam że każdy zainteresowany literatura marynistyczna powinien mieć ja na rozkładzie.