Maxime Chattam – francuski pisarz thrillerów i kryminałów, by zdobyć wiedzę do pisania książek, ukończył studia na wydziale kryminologii.

autor: Maxime Chattam
tytuł: W ciemnościach strachu
tytuł oryginału: In tenebris
język oryginału: francuski
liczba stron: 496
miejsce wydania: Katowice
rok wydania: 2006
oprawa: miękka ze skrzydełkami
wymiary: 120 x 195 mm
wydawca: Sonia Draga, Wydawnictwo
ISBN: 83-89779-52-8


„W ciemnościach strachu” jest drugą częścią trylogii opowiadającej o losach Joshua Brolina.
Znajomość poprzedniej części nie jest konieczna, akcja jest niezależna od tej z pierwszego tomu.
Fabuła kręci się wokół poszukiwań zaginionych osób. Blisko siedemdziesięciu. Bohaterowie podejrzewają, że wszystkie padły ofiarą grupy psychopatycznych morderców. Jest to ciekawa innowacja, zwykle w kryminałach mamy do czynienia z kilkoma morderstwami. A tu mamy już prawie ludobójstwo. Same ofiary zdają się nie być dobierane według jakiegokolwiek klucza. W tej siedemdziesiątce są i starzy i młodzi, kobiety i dzieci. Cała fabuła jest bardzo ciekawa, nie będę jednak zdradzał, co było motywem morderców.

Akcja toczy się w Nowym Jorku, w najróżniejszych miejscach - zwykłe zabudowania, park, nocny klub, wreszcie moje ulubione – kanały, swoisty pasaż handlowy typów spod ciemnej gwiazdy. To tam neonaziści sprzedają pamiątki po III Rzeszy, a obok kręci się pedofil oferujący filmy z nieletnimi.
Całość jest utrzymana w mrocznym klimacie, nie przerażającym, ale przytłaczającym. Osoby bardziej wrażliwe mogą poczuć się nieswojo. Autor ma w tym zakresie dużą wyobraźnię. Bardzo podobał mi się pokój wytapetowany skórą zdartą z ludzkich twarzy. Chattam jednak stara się, by jego książka nie przerodziła się w horror typu gore, więc obrzydliwych scen jest akurat tyle, ile potrzeba.
Klimat, ciekawa historia (choć końcówka nawala, brak mi mocnego zakończenia) ciekawe i słuszne (niestety) przemyślenia bohaterów i narratora. Książka naprawdę świetna. Zdecydowanie najlepsza z całej trylogii. Choć i dwie pozostałe części swoją wartość mają. Niestety, poza trylogią inne książki Chattama nie są już takie dobre. A szkoda.