Książki podróżnicze Cejrowskiego połknęłam jednym tchem. Sama przyjemność poczytać coś takiego przed snem. Natomiast całkowicie nie odpowiada mi druga część jego działalności związana z jego poglądami politycznymi. Każdy ma prawo do swoich poglądów ale ich sposób wyrażania jest dla mnie w większości nie do przyjęcia. Zdecydowanie wolałabym zobaczyć w księgarni nową książkę podróżniczą p.Wojtka lub nowe odcinki Boso przez świat niż czytać o jego porzucaniu obywatelstwa czy innych rozgrywkach z Frytką.

Przeczytałam narazie dwie książki Cejrowskiego, ale bardzo podoba mi się sposób przekazu. Podobny ma Pawlikowska

Edit by Obi: Ost za spam.

W jego książkach podoba mi się to iż nie stara się oceniać, klasyfikować i szufladkować społeczeństw. Bardzo lubię jego programy, pełne humoru, ciętych wypowiedzi, trafnych spostrzeżeń. Jednakże jego poglądy czasami tak bardzo działają mi na nerwy, że chyba żadna inna osoba publiczna, nie wkurza mnie tak bardzo. Mam wrażenie, że w niektórych sprawach ten człowiek nie uznaje w ogóle polemiki, zero dialogu, są tylko jego stwierdzenia, jego wiedza, jego uczucia. Było by to smieszne, gdyby nie było tragiczne, bo odnoszę wrażenie, że prywatnie jest to człowiek bardzo egoistyczny i zadufany w sobie. On nie przedstawia żadnych argumentów, on po prostu stwierdza jakis fakt i nawet nie chce się zastanowić czy ma rację, nie podejmuje dyskusji, a jeżeli już to od razu w formie ataku i to w dodatku czasami pomijając fakt, iż istnieje coś takiego jak kultura wobec swojego rozmówcy. Podsumowując Cejrowski jako autor, podróżnik tak, jako człowiek prywatny, zdecydowanie nie.

Zabieram się powoli do "Gringo", poczekam tylko do końca sesji, żeby móc się spokojnie delektować tą książką na jakiejś polance, w słoneczku.

Pana Wojciecha bardzo lubię. Namiętnie oglądam wszystkie jego programy i chociaż nie do końca zgadzam się z Jego poglądami, to bardzo cenię ich konsekwentność.



Częściowo się z Tobą zgadzam - można odnieść wrażenie, że "atakuje" swojego rozmówcę, ale też nie do końca i nie każdego. Atakuje ludzi, których nie szanuje jak np. sławną Frytkę, ale już rozmowy z Dorotą Welman, czy Wojciechem Mannem przebiegały w bardzo przyjemnej, przyjacielskiej atmosferze. Z całą pewnością nie zgodzę się ze stwierdzeniem o braku kultury wobec rozmówcy, inteligentna i szanująca się osoba nie "połknęłaby" haczyka, jaki pan Cejrowski rzuca w dyskusji i umiejętnie wybrnęłaby z kłopotliwego tematu.

Być może nie wszystkie historie pana Wojciecha są w 100% zgodne z prawdą, ale któż z nas nie lubi ubarwiać rzeczywistości? A w wydaniu pana Cejrowskiego nie jest to wcale rażące. Urzeka mnie Jego poczucie humoru i cynizm. Jest postacią mocno kontrowersyjną, ale to właśnie mi siępodoba. No i nie ukrywam, że marzą mi się takie podróże, jakie pan Wojciech ma na swoim koncie.

Jestem pod wrazeniem tworczosci Wojciecha Cejrowskiego, po przeczytaniu "Gringo wsrod dzikich plemion" dowiedzialem sie niesamowitych rzeczy o indianach i ich mentalnosci, o polskich misjonarzach i ich pracy wlozonej w ratowanie "Dikich" od cywilizacji. Jak chcial sam autor ta ksiazka jest wesola i pouczajaca, brak mi troszke barwnych opisow przyrody ale te zastepuja wspaniale fotogrtafie.

Talent, blyskotliwosc,pasja, wyraziste poglady polityczne i umiejetnosc ich zgrabnego, chociaz czesto bardzo subiektywnego przedstawienia. Tak okreslilbym tworczosc pana Cejrowskiego. Mozna sie zastanawiac, czy akurat to wszystko pasuje do programow majacych z natury rzeczy relacjonowac zycie na odleglych kontynentach. Rozwazajac wszelkie za i przeciw, jednak wielkie TAK. Ksiazki zostaly scharakteryzowane w tym watku juz dostatecznie dobrze, wiec nie ma potrzeby nic dodawac. Ja przypominam sobie jeden z programow cyklu "Boso przez swiat" o "produkcji" bananow. Naprawde trzeba miec talent, aby pozornie tak banalny proces przedstawic z humorem i swada od pierwszej do ostatniej minuty. Tych, ktorych raza polityczne wstawki autora moze je puscic mimo uszu lub poszukac alternatywnego, podrozniczego probramu o ile taki istnieje.

Cejrowskiego znałem wcześniej przede wszystkim z telewizji, z genialnego Boso przez świat i z wiele słabszych programów publicystycznych lub "tok szołów". Facet ma prawdziwy talent do opowiadania, można się nie zgadzać z jego poglądami, można twierdzić, że jeśli chodzi o niektóre aspekty jest wręcz fanatykiem (sam określił się jako "katola i homofoba") ale talentu nie można mu odmówić. Nie jest też na pewno największym podróżnikiem na świecie, założę się że wielu zaszło dalej niż on. Nie wielu jednak potrafi tak wspaniale opowiadać o swoich wyprawach jak Cejrowski. Jak już ktoś napisał nawet tak banalny temat jak produkcja bananów potrafi zamienić w pasjonującą opowieść. Pamiętam, że kiedy w ręce wpadła mi książka "Gringo wśród dzikich plemion" zupełnie mnie pochłonęła. Kiedy wziąłem ją do ręki był już późny wieczór, miałem zamiar tylko ją przejrzeć ale zacząłem czytać. Z lekkim rozdrażnieniem zauważyłem, po pewnym czasie, że za oknem powoli wschodzi słońce a ja przeczytałem już grubo ponad połowę książki.

Przyznam że nie czytałam jego książek. ale jako człowiek jest na prawdę interesujący. jeg szeroka wiedza na tematy którymi sie zajmuje pozwala mi twierdzić że jego ksiażki muszą byc równie interesujące. ale czy takie są? przekonam się niedługo mam nadzieję.

Bardzo cenię sobie Cejrowskiego, choćby za to, że wyrzucił Owsiaka ze swojego studia. Na wizji, rzecz jasna ^^ Kupę lat temu to było, ale słusznie. Za chamstwo i prostactwo.
Poza tym za to, że zmienił obywatelstwo, bo wstydzi się UE. BRAWO! :]
Książki jego lubię, owszem. Chociaż czasem wydaje mi się, że nieco ponosi go wyobraźnia. Na mojej półce od wieków stoi "Kołtun się jeży" - bestseller '96. W tej książce odpowiada on na pytania kierowane do niego w listach, czyli przeróżne. Cejrowski ma niesamowite poczucie humoru, co widać zarówno w jego programach, jak i w książkach :) Na przykład w wyżej wymienionej książce, przytacza on swój życiorys, gdzie wśród szeregu podróży figuruje data 1982, a przy niej opis "na Dworcu Centralnym w Warszawie naplułem Urbanowi na buty" ^^

Nie znam sprawy, jednak uważam, ze kto jak kto, ale Cejrowski to chyba sam powinien nieco ogłady nabrać, bo w mojej opinii wielokrotnie już dawał popisy "chamstwa" i "prostactwa", w przeciwienstwie do Owsiaka, u ktorego ja osobiscie chamskiego i prostackiego zachowania do tej pory nie stwierdziłem (a bylem nawet na dwoch przystankach Woodstock, gdzie Jurek czasem folgował sobie, jesli idzie o słownictwo - wszystko jednak w granicach akceptacji).

Lubie książki Cejrowskiego osobiście mogę wypowiedzieć sie tylko na temat "Gringo wśród dzikich plemion" i "Rio Anaconda" ale i tak polecam książki pana Wojtka. A co do niektórych wypowiedzi wyżej nie mylcie prostaka z szczerym człowiekiem bo to dwie całkiem odmienne persony są.

Edit by Obi: Ostrzeżenie za brak argumentów.

I biją nowego a widzę że nie tylko ja nie użyłem argumentów w tym temacie
Argumentów chcecie macie argumenty: wszelkie podobieństwo z wypowiedzią niejakiego Kmicica są tylko przypadkowe:
1. Wojciech Cejrowski podróżnik mieszkający niekiedy przez miesiące w indiańskich wioskach tylko po to by zrozumieć kulturę i obyczaje ludzi których później opisuje w swoich książkach, o ile bardziej jego opisy środowiska naturalnego są ciekawsze od smętnych książek naukowych dowie się tylko ten co ów książki przeczytał.
2. niektórzy nazywają go prostakiem a w nie skażonych cywilizacją kulturach liczy się jedno szczerość, ludzie wyrażają to co im leży na sercu, co moim zdaniem jest bardzo poprawne a nawet potrzebne w świecie w którym fałszywe wazeliniarstwo i obłuda jest wszechobecna i która doprowadza do żylaków odbytu
3.książki Cejrowskiego są przesycone dobrym humorem np: o tukanie i deszczu, o miłości dzikich i ciekawości co do bladych zadków. Starczy tych argumentów bo i na taki temat to i za dużo nawet

Zdecydowanie nie jestem zwolenniczka Pana Cejrowskiego jako osoby ale ksiazki pisze swietne. Mialam okazje przeczytac dwie z cyklu pozdrozniczego: Gringo wśród dzikich plemion oraz Rio Anaconda: Gringo i ostatni szaman plemienia Carapana. No i poprostu nie spodziewalam sie:) Jestem pod wrazeniem jego przygod i odwagi. Ksiazki naprawde mnie wciagnely, bardzo ciekawe opowiedziana historia, pelna naprawde dobrego humoru. Dzieki tej ksiazce czlowiek zaczyna uzmyslawiac sobie co robi postep cywilizacyjny z kulturami ktore chca zyc tylko wlasnym zyciem. Z.decydowanie lepszy od Pawlikowskiej, polwecam

Ja wlasnie kupialm 'Gringo wsrod Dzikich plemion', wlasciwie kierujac sie impulsem, pod wplywem serii programow podrozniczych w TV. Niestety nie mialam jeszcze czasu sie 'do nie zabrac':)
Ja pamietam p.Cejrowskiego jeszcze z programu w latach 90-tych pod nazwa 'WC kwadrans'. Jego owczesne rozprawki o polityce, politykach, przemianach w Polsce, wydawaly mi bardzo prostackie i czesto niesprawiedliwe. Dlatego migdy wiecej nie interesowalam sie jego tworczoscia chociaz mialam swiadomosc, ze tworzy:)
Natomiast jako podroznik wydaje sie byc bardziej 'ulozony':) I jego poczucie humoru, mam wrazenie, 'wysubtelnialo'.
Mialam nadzieje, ze to nie byl nietrafiony zakup, ale po Waszych ch opiniach widze, ze nie:) Pozdrawiam

Ja również zgadzam się z sylwuską. Jego wypowiedzi są bardzo , bardzo kontrowersyjne

Edit by Rudi: Ost za spam.

A mi nie przeszkadza chropawy styl wypowiedzi Cejrowskiego, moim zdaniem taki styl jedynie go uwiarygadnia. Nie przepadam za przesłodzoną nomenklatura, w której wszystko jest piękne i kolorowe. Cejrowski wie, że nie jest i nazywa rzeczy po imieniu, widać to doskonale w jego książkach podróżniczych (politycznych nie czytałam z wyboru - lubię faceta i nie chcę się do niego zrazić tylko dlatego, że ma inne poglądy polityczne). Cejrowski to niewątpliwie ciekawa postać - indywidualista i co to kogo obchodzi jaki on jest prywatnie? Przecież to ksiązki jego czytamy, czy oglądamy programy a nie jadamy z nim obiadu? Czy dobry pisarz, czy tez opowiadacz historii, za jakiego uważam Cejrowskiego musi byc dobrym czlowiekiem? temat na osobną dyskusję.

Nie wiem, czy ktoś z was sluchał audycji Cejrowskiego w Trojce, co sobota okolo 11-tej. Cejrowski troszkę w tej audycji opowiada, puszcza muzykę latynoamerykańską i generalnie jest sobą. W jednej z audycji odpowiadal na pytania sluchaczy. Jeden z nich napisał do niego prosząc o poradę, rozpoczynał bowiem pracę w radio i chciał zaczerpnąc z doświadczen kolegi. Cejrowski odpowiedział mu tak: "Jeśli nie masz podczas audycji na żywo nic do powiedzenia, to puść piosenkę, kiedy po jej zakończeniu nadal nie masz nic do powiedzenia, póść kolejną, kiedy po drugiej piosence nadal nie masz nic do powiedzenia, póść trzecią i zastanów się nad zmianą zawodu, ale broń Boże nic nie mów!". Heh, tak oto Cejrowski jest nie tylko bezpośredni, ale mądry i do tego zabawny i takie są jego ksiązki.