jakże ja, mógłbym nie być...
i jakże- tak rozpaczliwie tęskniąc,
nie istnieć...

być tylko słowem, w ciszy i ciemności
dotykać, i kochać słowem,
nie pragnąć, niczego więcej...

ale ja...
przecież jestem, człowiekiem tylko...

i jak- ja
chciałbym kochać się z Tobą...!
zmysłowo i sennie,
w platynowym uścisku...
aż do dna duszy....
I ja...
jakże, kochać Ciebie...
mógłbym- nie śnić, nie trwać..
tylko być ...FOR EVER...
i spijać marzenia....
z ust Twych.

Nie przypadło mi do gustu. Takie lekko niezrozumiałe. Niektóre wyrazy niby w tej poezji wyglądają wspaniale, ale po dłuższym przemyśleniu: niszczą całość. A to 'for ever' jest takie konieczne? Z jakichś powodów wygląda tandetnie. Kilka poprawek i będzie Ok.

cóż ja nie uważam się za poetę, niezbyt często pisze a od jakiegoś czasu dałem sobie spokój całkowicie.
Pisze, pisałem raczej natchniony chwilą i wszystko jednym cięgiem.
Pozdrawiam i dziękuje z uwagi

idą ulicą,
właśnie w tym mieście.
On- stary kawaler.
Ona- wdowa,
jak to często bywa....

Rozmawiają...
lecz niewiele- dopiero co się poznali.

Oboje wstydliwi,
niegdyś- nieszczęśliwi...

Obecnie nie pewni- czy są szczęśliwi,
czy też znów na to nie trafili...

Idą ulicą,
w tym właśnie mieście...
w tej chwili.
Iluzoryczne cienie miłości,
pod lodem niepewności.

albo coś takiego co napisałem, myśląc o tych co skaczą z dachu i tych co się zbiegają, rządni sensacji.

Upadek_

wirowanie pogłosu,
ostatniego wrzasku strachu,
na dachu wieżowca...

dziesięć pięter dalej
od niebios
nadbiegają ludzie,
aby zobaczyć, kto spadł do nich z wysoka...

tutaj wielokropek na końcu jest dalsza częścią historii, która już każdy musi sobie dopowiedzieć sam....

eee wybacz ale to nie jest poezja to po 1 tylko jakaś relacja dziennikarska chyba ....
a to For Ever pasuje tak samo jak skróty typu LOL do tego typu wypowiedzi pisemnej ...
nie chce być też złośliwy ale uwagę z wielokropkiem mogłeś sobie podarować bo to raczej nie było za wymagające, ale na pewno najbardziej "nieodgadnione" w całym tym zlepku wyrazów .. Wybacz