"Wśród gór"


Gdy nie stoisz obok ręka w rękę
Gdy nie mówisz mi do ucha
Gdy nie śpiewasz do mej duszy

Gdy za dłoń nie trzymasz wtedy
Gdy nie patrzysz na to samo
Bo Cie obok nie ma wówczas

Nad szczytem każdej z gór
Nad krawędzią każdej z chwil
Jest tylko jedna, jedna myśl

Nad każdym górskim stokiem
Nad każdą chwila mijającą
Jest tylko jedna, jedna myśl

Nad każdą z górskich hal
Nad każdym rozpoczętym dniem
Jest tylko jedna, jedna myśl

Nad każdą górską sosną
Nad każdym gasnącym dniem
Jest tylko jedna, jedna myśl

Jesteś wtenczas tylko i tylko Ty
W sercu tylko zapamiętana
Tylko w myślach zarysowana

I tak zawsze gdy w góry spoglądam…
Obraz widzę wieloraki, piękny i nijaki
Gdyż zawsze piękno jego więdnie

Gdy nie stoisz obok ręka w rękę
Gdy nie mówisz mi do ucha
Gdy nie śpiewasz do mej duszy

Gdy za dłoń nie trzymasz wtedy
Gdy nie patrzysz na to samo
Bo Cie obok nie ma wówczas

Czuję się podzielona na dwa. Z jednej strony bardzo ładnie, rytmicznie, nastrojowo. Te wszystkie powtórzenia, które sprawiają, że jest to takie wręcz do zaśpiewania. Wydawało by się wszystko pięknie, ale niestety pustosłowie. Jak komercyjna piosenka w komercyjnym radiu.
Treść, przynajmniej dla mnie ma ogromne znaczenie. Tutaj niestety nie odnajduję nic. Pomijam drobne błędy, nad którymi też by można popracować. W końcu utwór jest wizytówką twórcy.
Jak już napisałam pod innym Twoim wierszem - masz potencjał i niestety, póki co, tylko potencjał.

"Obraz widzę wieloraki, piękny i nijaki"
wieloraki czyli rożny a zaraz po tym piękny wskazuje że różnoraki bujny wiec taki przepięknie urozmaicony obraz chyba nie jest nijaki ... może sie czepiam ale gdzie tu sens ?
"W sercu tylko zapamiętana Tylko w myślach zarysowana" to w końcu gdzie Ona jest ?
zgadzam sie z bean-sidhe miły rytm brzmi jak piosenka ale piosenka z gatunku takich których nie słucham z przyjemnością ... wybacz zero treści

Maroldzie, akurat rozumiem, że piękno może być nijakie. Nie ma przy nim ukochanej osoby, więc piękno traci w jego oczach. A ona? Jej już nie ma. Jest już tylko w sercu i tylko w myśli. To wszystko akurat jest jasne;)

Chodziło mi bardziej o to, że o miłości już tak dużo napisano, że może ciężko napisać coś nowego. Też jednak nie wymagam by Ankh pisał coś nowego, bo nie o to chodzi. Jednak z banalności tematu można zrobić jego atut. Tym razem jednak chyba nie bardzo.
Moim zdaniem autor ma lekkość pióra, która niezwykle mi odpowiada i dlatego chciałabym, żeby napisał coś co mną poruszy. Tak dobierze słowa i emocje, że stworzy coś spójnego, ładnego i pełnego w swej treści, jak i formie.

Być może ja mam innych mistrzów w kwestii poezji i to wszystko dlatego, ale pisz dalej.

Mnie te powtórzenia, refreny, wytrąciły z rytmu, zaburzyły moją uwagę podczas czytania.
Lubię Belona, lubie Stachurę. Słuchałem kiedyś takich zespołów jak Wolna Grupa Bukowina i Stare Dobre Małżeństwo.
Ale to było dawno temu, ten wiersz przypomniał mi te stare piosenki. Ale, niestety, tylko jako cliche.

Ja sie czepiam tych "Tylko" jakoś mi nie pasują no i tak jak juz mówiłem całość mi smierdzi kiczem trochę ... wybacz :\

Marold z tym TYLKO sam mam problem ;/ i myślę, jak to przerobić. ;/ Co do tekstu nie był maślany pierwotnie o śpiewaniu "pisał się sam", jak to mówię. I szczerze wiem, że jednego brakuje moim tekstom... Dorobienia stylistyki... Ale to też wina monotonii moich uczuć. Wszystkie teksty p[owstaja pod wpływem chwili. A ta wersja którą teraz ocenialiście to właśnie wersja pod śpiew podstawowa mi zaginęła ;/

A w przyszłym roku może pokarzę na tym forum coś lepszego bo będę próbował dotrzeć do środowiska artystycznego w Poznaniu i w Polsce. Nie powinienem mieć z tym problemu jak się uda i podszkolę się od kogoś to może coś się uda. Jeden z możliwych "mentorów" moich zmarł niestety...

Cóż jeżeli wolisz popracować nad sobą w zamknięciu to juz twoja sprawa ja Jednak polecał bym pisanie tutaj ze względu na opinie kilku osób, które zawsze mogą być ciekawsze od opinii jednej osoby czy dwóch a To pomaga w samodoskonaleniu jak nic na świecie