Jest bodźcem, którego siłę odczuwamy niemalże w każdej minucie swojego życia, niezależnie od tego gdzie się w danej chwili znajdujemy ani co robimy. Jest czymś, co nas obezwładnia, dusi, nie daje spokoju. Ci słabi często poddają się mu, skacząc z okna czy podcinając sobie żyły. On przecież tylko na to czeka. Chce ofiary najwyższej rangi. Chce paraliżować i odbierać reszty zdrowego rozsądku – chyba swojego największego wroga. Strach. Wszechobecny, zawsze czujny i gotowy obezwładnić każdego strach. Człowiek jest zwykłym tchórzem, który zrobi wszystko by uciec przed odpowiedzialnością. Im szybciej zdamy sobie sprawę z celowości życia, tym więcej skumuluje się w nas złych emocji a co z tym idzie wielkiej siły, bo choć paradoksalnie, człowiek słabnie tylko wtedy, gdy ma wszystko.

Obiecująca próbka, choć jest tu trochę niekonsekwencji. Nie oceniam treści, a styl.

1) "Ci słabi często poddają się mu, skacząc z okna czy podcinając sobie żyły. On przecież tylko na to czeka. Chce ofiary najwyższej rangi"
Piszesz o słabych działających pod wpływem strachu, a potem, że strach chce ofiary najwyższej rangi. Wynika z tego, że najsłabsi (ulegają najłatwiej) są ofiarami najwyższej rangi. Za duży przeskok myślowy.

2) "Im szybciej zdamy sobie sprawę z celowości życia, tym więcej skumuluje się w nas złych emocji a co z tym idzie wielkiej siły, bo choć paradoksalnie, człowiek słabnie tylko wtedy, gdy ma wszystko".
Albo usuń słowo "choć" przy "choć paradoksalnie", albo dokończ to zdanie.

Wydaje mi się, że w tym kontekście "ofiara najwyższej rangi" nie znaczy ważność tej konkretnej osoby dla ogólu, ale ważność wlasnego życia dla osoby. Wtedy to miałoby sens. Bo cóż ważniejszego człowiek ma aniżeli własne życie?

Wydaje mi się, że słowo ofiara jest użyte tutaj nie w kontekście osoby - ofiary, a czegoś co można ofiarować, złożyć - w tym wypadku to życie, bo czy mamy coś cenniejszego?

Ostatnie zdanie tekstu, o którym mówi elohim, dla mnie również jest pokrętne i lekko niezrozumiałe.

Podoba mi się sposób w jaki piszesz, aczkolwiek mam takie poczucie, że jest to zaledwie część jakieś większej całości.

Jeśli tak jest ze znaczeniem słowa "ofiara", to tekst trochę zakrywa to zrozumienie. "Ranga" kojarzy mi się z osobą. Osoba może być najwyższa rangą. A wydarzenie - wysokiej wagi (państwowej na przykład). To są wszystko niuanse, ale jeśli przeczyta się to w kontekście poprzedniego zdania o słabych osobach, wtedy "ranga ofiary" bardziej uprawdopodobnia moją interpretację tekstu.

Masz rację, to są niuanse. W moim jednak odbiorze słowo "ranga" ma trochę szersze znaczenie i rozciąga się również na rzeczy. Trochę jednak zwątpiłam po przeczytaniu Twoich tłumaczeń, więc sprawdziłam w słowniku

W tym kontekście zarówno moja, jak i Twoja interpretacja jest dobra. Aczkolwiek ja pozostanę przy swojej, mniej lub bardziej prawdopodobnej, interpretacji .

W tym miejscu właściwie sama autorka powinna się wypowiedzieć co miała na myśli.

Nie upieram się przy swoim zrozumieniu tekstu. Jedynie wskazuję, iż jeśli zamiarem autorki było wysłać jasny i klarowny przekaz, należałoby doprecyzować sformułowania w celu uniknięcia nadinterpretacji. Jeśli zaś nie przeszkadza jej taka szeroka interpretacja swoich myśli, nawet niezgodna z jej zamierzonym przekazem (ktoś z nas przecież musi się mylić), wtedy nie ma sprawy.