Szczerze mówiąc, to ja na przykład w najmniejszym stopniu nie zasmakowałam w historiach Danielle Steel. Dla mnie, jeżeli już mają wystąpić elementy tragiczne lub wzruszające, to nie w romansach. Ja pojmuję pojęcie romansu-książki jako coś lekkiego, do odprężenia, a pani Steel funduje talerz pełen gorzkich dramatów, dużą dawkę amerykańskich problemów i zaledwie szczyptę przyjemności. Ludzie często zakochują się w jej utworach dwa razy, zupełnie, jakby raz nie wystarczył. tak przynajmniej jest w "Zwiastunie miłości" i jeszcze paru jej książkach, jakie miałam okazję przeczytać. Danielle Steel z wielką przyjemnością opisuje wyższe sfery, na przykład w opowieści, której bohaterką jest księżniczka z Liechtensteinu. Opisuje miłości, które są pełne powymyślanych tragedii, zamiast skupić się na bardziej realnych historiach.

a ja uwilbiam książki Daniel Steel moim zdaniem są boskie i nawet można sobie popłakać ale to tylko moje zdanie..

Ja muszę przyznać, że za Danielle Steel nie przepadam. Czytałam tylko Zoję i Pierścionki i nie poddoba mi się, że te kobiety cały czas dostają w kość od życia, ale koniec i tak jest słodko-lukrowany. To pasuje do romansów współczesnych, nie do historycznych. Ogólnie rzecz biorąc jej romanse są przesiąknięte hollywoodzkim happy-endem. Sugeruję, żeby Danielle przerzuciła się na pisanie scenariuszy, bo ekranizacje jej książek są o wiele lepsze niż literackie pierwowzory. Ale to tylk moje zdanie.

A Ja uwazam ze ksiazki autorstwa Danielle Steel to prawdziwe 'perelki' wsrod danego gatunku literackiego dostarczaja wiele skrajnych emocji od tych negatywnych po jak najbardziej pozytywne i to moim zdaniem stawia je na piedestale Siegajac po jakakolwiek ksiazke autorstwa pani Stell wiem ze sie nigdy nie zawiode zawsze czytam ja z takimi samymi emocjami jak wtedy gdy siegnelam po pierwsza z jej pozycji

Przeczytała jedna ksiązkę Danielle Steel '' Rosyjska baletnica". Czasy rewolucji w Rosji, młoda baletnica, ulubienica rodziny carskiej, przechodzi cięzka chorobę i na czes rekonwalescencji zamieszkuje w jednym z pałaców caraskich. Tam poznaje lekarza, który zajmuję sie ciężko chorym synem cara. Dodam że powieść nie kończy się dobrze. Sporo łez wylałam nad tą książką. Naprawdę mi się podobała.
Nie wiem jak reszta książek tej autorki ale nie mam ochoty sięgnąć po inne. A to za sprawą filmów na podstawie jej powieści, które oglądałam na programie 1 w niedzielne wieczory. Najczęciej nie byłam w stanie obejrzeć do końca tych filmów były tak nudne i przewidywalne... min. był to chyba Album rodzinny, o takiej aktorce o ile sie nie mylę... W każdym razie nie podobał mi się.

CZeść również czytam książki D.Steel, potrafi ona pokazać siłęuczucia w prosrtm życi, anie jakieś takie oderwane od życia sytuacje.Lubie też filmowe ekranizacje jej książek