coś niesamowitego! polecam gorąco - ciekawa i mądra historia dwojga ludzi. Warto przeczytać i zobaczyć w teatrze telewizji z Krystyna Jandą i Janem Fryczem! Rewelacja

Czytałem... z chęcią powtórnie przeczytam..
Przyznam się, że żałuję iż nie widziałem spektaklu.
Schmitt jest mistrzem tego gatunku.


Polecam jak mało co!

EDIT by Chesuli: A dlaczego polecasz? Czyżby dlatego, że Schmitt jest mistrzem tego gatunku? Taka argumentacja to za mało, zresztą zaraz się ciśnie na usta pytanie: A dlaczego uważasz, że Schmitt jest tymże mistrzem. Post zawiera cztery zdania, w których nie ma żadnej istotnej treści tylko truizmy bez argumentacji. +1 ostrzeżenie

zastanawiam się tylko jak daleko jest w tym przypadku literatura od życia... czy faktycznie widząc parę młodych w urzędzie stanu cywilnego można się zastanawiać, które z nich jest w tym związku mordercą?... ciekawe...

EDIT by Chesuli: Tak się nie da skutecznie liftowaś liczby postów. Najpierw krótki dwuzdaniowy post na otwarcie tematu. Potem kolejny post, równie krótki i w niczym nie związany z odpowiedzią innej osoby. Za takie coś "należy" się + 1 ostrzeżenie, które niniejszym "przydzielam"

to byl bodajze pierwszy dramat jaki przeczytalam od czasow lektur w szkole sredniej. siegnelam po zbrodnie tylko dlatego ze wczesniej czytalam opowiadania Schmitta. niesamowite jest jak doglebnie zaglada on w swojej tworczosci w najmoczniejsze zakamarki natury ludzkiej opisujac je przy tym w bardzo prosty i oczywisty sposob. "Male Zbrodnie" przeczytalam jednym tchem majac przy tym bardzo dziwne wrazenie, ze wcale nie czytam tylko podsluchuje sasiadow z gory.

Czytając tą książkę, nawet nie zwróciłam uwagi na to, że ma formę dramatu (a z reguły nie przepadam za tym rodzajem) - być może dlatego, że od pierwszych linijek akcja wciąga i intryguje. "Małe zbrodnie małżeńskie" czyta się jednym tchem (a że książka cieniutka, więc wystarczy jeden wieczór na jej pochłonięcie), treść jest pełna zwrotów akcji jak najlepszy film sensacyjny. Nie sposób przewidzieć następnych wydarzeń, kolejno pojawiające się wątki za każdym razem zaskakują. Jednocześnie jest to niesamowite studium ludzkich uczuć i zachowań. Znów pojawia się stara myśl, że od miłości do nienawiści niedaleka droga...
Bardzo interesująca książka prowokująca do zastanowienia się nad pobudkami ludzkich działań, nad mechanizmami relacji międzyludzkich (ogólnych, nie tylko damsko-męskich), nad prawdziwością uczuć okazywanych na zewnątrz...

polecam wszystkim gorąco najnowszą książkę Schmitta "Tektonika uczuć"... naprawdę warto przeczytać, bo autor genialnie opisuje skomplikowane dzieje ludzkich uczuć

IMO "Małe zbrodnie małżeńskie" wciągają jak bardzo interesująca powieść, a to w przypadku dramatu rzadko się zdarza. Bardzo ciekawe studium relacji pomiędzy kobietą a mężczyzną po kilkunastu latach małżeństwa. No i mistrzowskie zakończenie - co tak właściwie oznaczają słowa powitania wygłoszone przez powracającą żonę (nie pamiętam jej imienia)?? Daje do myślenia...

"Małe zbrodnie małżeńskie" to jak dotąd jedyny utwór E. E. Schmitta, który przeczytałam. Autor to bardzo przenikliwy obserwator rzeczywistości i związków międzyludzkich. Uczucia, głównie miłość, opisuje nie powierzchownie i stereotypowo, ale inaczej, jakby dogłębniej. Książka niby cieniutka, ale ile zawiera treści... Jak już ktoś wspomniał, można przeczytać w jeden wieczór, ale to nie znaczy, że łatwo o niej zapomnimy - daje do myślenia.

Na pewno postaram się przeczytać inne książki Schmitta.