W zaciszu bycia
W odmęcie pajęczych oczu
Nie ma mnie coraz więcej
Nie ma mnie coraz prędzej

W chaosie echa
W nie cofniętej tarczy
Jestem pożarty
Jestem obdarty

W świetle wulkanów
W chmurze gazów
Wnikam w całośc
Wnikam w małośc

W korzeniach życia
W zielonej oddali
Jeszcze czuję
Jescze pulsuję

Twoje wiersze dużo bardziej podobają mi się w formie niż treści. W formie podobają mi się nawet bardzo, natomiast ich wymowa budzi wątpliwości. Może dlatego, że nie zawsze wiem, co chcesz wyrazić, a może dlatego, że to, co w nich odczytuję jest dla mnie jakieś miałkie, powierzchowne i uparcie pesymistyczne. Z tym wierszem jest inaczej, ten wydaje mi się autentyczny i zakończony nadzieją "Jeszcze czuję Jeszcze pulsuję" - jeszcze wszystko może się zmienić? Mnie ten wiersz poruszył i dotknął. Masz potencjał