Krótko

Słowa mnie męczą
Ganiają za mną słowa nieskończone
Myśli umysł dręczą
Wyrazy połączone
Szykują się do skoku
Aby wbić głębiej własne korzenie
Nie szczędzą krwawego soku
Wciąż wzbudzają myślenie

Może to późna pora, ale coś w tym wierszu jest. Ma zły tytuł - zupełnie nieadekwatny do treści.
Dosyć dobrze zbudowany obraz podmiotu lirycznego opętanego słowami, które ciągle wracają. Natrętnymi myślami. Czytając po raz pierwszy miałam uczucie niepokoju. Właśnie o to chodzi w poezji, aby poruszać.

właśnie miałem wielki problem z tytułem tego wiersza, a jakoś nie lubię pozostawiać bez tytułów więc po prostu odniosłem się wprost do długości wiersza :> stąd ten nie przemyślany głębiej tytuł i nie należy się doszukiwać w tym fakcie niczego więcej :> Pyzdr

Tytuł wiersze nijako pasuje do jego treści, ponieważ w wierszu nie ma nic napisane o krótkości w jakimkolwiek wątku.
Ja bym zatytułował ten wiersz jako słowa i umysł.
Na plus w tym wierszu dla mnie jest zastosowanie rymów typu ABAB.
Interpretuje ten wiersz jako myśli samobójcy, który czuje presje danych spraw i chce skoczyć z budynku po czym jego głowa się rozbije i rozleje krew.

Muszę przyznać, że utwór zafrapował mnie swą treścią. Do formy też nie mam zastrzeżeń, pomimo pewnej nieregularności rytmu. Udało ci się ułożyć zgrabne rymy bez szkody dla jakości przekazu. Uważam to za dużą umiejętność, wbrew powszechnej opinii, którą wyczuwam na tym forum, że rymowanie jest archaicznym reliktem dawno przebrzmiałej epoki. Moim zdaniem, brak rymów w wierszu najczęściej świadczy o lenistwie autora (poza nielicznymi wyjątkami utworów, w których każde słowo z osobna to poezja). Wracając do treści, trochę brakuje mi w twoim utworze jakiejś końcowej konkluzji, pointy, czegoś – co by odbiorcę zorientowało na konkretną myśl. Ta myśl pojawia się wprawdzie w pierwszym wersie, ale chyba za wcześnie – czytając następne można o niej zapomnieć.